ЈА ИЗМАМИ СМРТТА 6 ПАТИ, АВИОНСКА НЕСРЕЌА И ДОБИ МИЛИОН ЕВРА НА ЛОТО! Најсреќниот човек на светот!

Смртта не може да му направи ништо! Тој е само обичен 86-годишен наставник по музика во пензија. Живее во соседството, во Петриња, Хрватска. Неговото име е Фране Селак, а приказната за неговиот прекрасен живот ја сними Дискавери, и сите големи медиуми во светот. Се разбира, тој не е импресиониран, затоа што имал многу поголеми предизвици во животот. Ова е приказна за најсреќниот човек на светот, што целиот свет го виде!

 Неверојатната приказна на Селак започнува во зимата 1962 година, кога возот од Дубровник до Сараево во кој се наоѓаше, се лизна од шините и заврши во ледена река. Додека многу патници се удавија или ги загубија животите како резултат на железничката несреќа, Френ со скршено рамо исплови кон брегот и се спаси. Ова е само почеток на сето она што ќе се случи во наредните 40 години од животот на Фране Селак!

„Најсреќниот човек кој некогаш живеел“ е името на триминутниот анимиран филм на ЈуТјуб. Милиони луѓе ширум светот го виделе „најсреќниот човек“ на светот.

- Американците немаат поим. Ми ставија мустаќи и ги мешаа сите мои несреќи. Можеби тие ќе заработат големи пари, а јас живеам во пензија. Барем ми испраќаат илјадници долари за да имам дел од тоа “, вели Франко, објаснувајќи дека побарал правна помош и дека сигурно ќе ги тужи.

Фран, чиј живот е мачен од неверојатни несреќи со среќен крај, забележува дека во 2014 година имал срцев удар што го натерало да помине 18 дена во болница во Сисак. Со чудо се нашол во близина на болницата кога градите почнале да болат, а лицето му било веќе потечено. Всушност, чудо може да се нарече целиот живот на професорот по музика... Светските медиуми не знаат колку од овие чуда се всушност: пет, шест или повеќе.

Тој често ги менувал градовите во кои работел и поминал дел од животот во Модрица, БиХ. Школското патување во Оџак во 1957 година се претвори во кошмар за Фран и возачот Ахмет.

- Фала му на Бога, ги оставивме децата во Оџак, така што само возачот и јас бевме во автобусот. Отидовме кон Модрица со намера да пиеме друг „пат“, а Ахмет беше познат по тоа што не седеше зад воланот без половина литар ракија во себе. Но, тој возеше без грешка. На една кривина, наместо десно, отидовме директно иако Ахмет го вртеше воланот. Удривме и ја срушивме оградата на мостот и паднавме во реката Босна. За среќа, реката не беше длабока во тој момент, така што не се удавивме. Се сеќавам на сцената на Ахмет, стоев во реката, а тој сè уште го држи воланот во рацете. Имав неколку мали гребнатини, но нема сериозни повреди - се сеќава тој.

Следната година, Фран преживеа уште една голема несреќа. Тој беше еден од патниците на возот Сараево - Дубровник. Тој се возеше во некогаш популарната „Цири“ со баба во неговиот оддел, кога поради невремето падна огромна карпа и возот излета од шините во студената Неретва. Водата почна да влегува во вагоните. - Никогаш не реков дека сум храбар. Претпочитам да бидам кукавица и бев ужасно исплашен. Жал ми е за таа баба, мајка на мојот пријател од Стон. Некако го скршив стаклото од прозорецот. Ја зграпчив бабата некако и успеавме да пливаме на површина. Со едната рака пливав, а со другата бабата додека не почувствував дека нечии раце не влеваат кон безбедноста. Тие биле локални жители на Грабовац, село близу Јабланица каде се случи несреќата.

Кога неговата мајка се разболела во Ријека во 1962 година, тој работел во училиште решил да лета од Загреб кон Ријека со авион. За прв пат во неговиот живот.

Се разбира, имаше најневеројатната несреќа во која тој повторно ја извади живата глава. Кога авионот полетал, седнал во самата опашка на авионот, веднаш до излезната врата за итни случаи и малото бифе, од кое стјуардесите на летот носеле освежување за патниците. Фран го привлече вниманието на убавата стјуардеса Розик од Футог во Војводина. Го одврза појасот, застана и разговараше со Розик, а неколку минути го осетиле застрашувачкиот удар. Откако поминал три дена во просторијата за шок на Клиниката за трауматологија во Загреб, дознал што се случило.

- Ми рекоа лекарите, а јас исто така во средата прочитав во „Газета“ дека авионот ја погодил планината и дека сите членови на екипажот и патниците, околу 20 лица, биле убиени. Преживеани сме убавата Розика и јас. Откако авионот го удрил ридот, Розика излета од вратата на опашката на авионот, а потоа воздухот ме влечел мене. Розика се заплеткала на гранките на некои елки или бор а јас бев скоро неповреден,

Потоа, скоро невозможно да се поверува, Розика и Франко веќе неколку години се во екстремно добри односи затоа што веруваа дека оваа среќа судбоносно ги врза.

Подоцна, несреќите повторно се ределе.

Така, во последната минута, Франко ја избегна смртта возејќи во неговата Лада, која најпрво експлодирала додека возел, а по втор пат силно експлодирала. Тој го запрел автомобилот на време и избегал и повторно тргнал напред без повреди. Потоа, неговиот автомобил беше удрен од камион УНПРОФОР. Всушност, приколката застанала на патот и го удрила автомобилот на Френи, кој пропадна во бездна од 150 метри. Франко излегол од автомобилот затоа што се заколнал од авионот дека никогаш повеќе нема да се врзува, па затоа останал да виси меѓу дрвото и карпата над бездната.

Овој автомобил експлодирал и горел, а Фран го извлекле пожарникарите и полицијата.

Во април 2002 година, Франко доби седмица на лото и милион евра!

Купи куќа во Петриња и изгради капела посветена на Мајката Божја, за која и се заблагодарува за спасението од сите ситуации што му донесоа титулата „најсреќен човек на светот“. Дванаесет години подоцна, тој призна дека живее со  пензија од нешто повеќе од 400 евра.

И додека се прашувате како човек успеал да потроши милион евра за 12 години, Франко признава дека тој навистина нема трговски дух. Тој им позајмил пари сите пријатели, но тие не му ги исплатија, им купил 25 автомобили на пријатели, кумови, роднини и познаници. Порано купуваше крави и мебел, инструменти за цели оркестри ... Тој купи голема куќа во Сењ за 120 илјади евра, а ја продаде за 70 илјади евра.

Купи два апартмани на Циово за 100 илјади евра, а кога сфати дека воопшто немаат прозорци, ги продал за 30 илјади ... И останува прашањето од почетокот на приказната на која Франко не знаел ниту како да одговори: дали тој навистина е најсреќниот човек во светот?