Ѕидаше куќи за богатите да заработи за леб, па стана пејач каков Југославија не памети: Сега преживува со пензија од 170 евра

Пејачот Сеид Мемиќ Вајта, роден 1952 година во Травник, стана едно од најпрепознатливите лица на музичката сцена на поранешна Југославија. Неговиот уметнички пат беше проткаен со уникатна комбинација на талент, харизма и посветеност, кој кулминираше во 1981 година кога ја претставуваше Југославија на Евровизија со песната „Лејла“. Со оваа песна, иако го зазеде 15-тото место, Вајта остави неизбришлива трага, станувајќи симбол на тогашната музичка сцена. „Лејла“ и денес е препознатлива и сакана песна меѓу публиката која се сеќава на златните години на југословенската музика.

Вајта е автор и на бројни хитови како „Prevari me srce moje“, „Azra“, „Zlatna ribica“ , кои го одбележаа неговиот богат музички опус. Меѓутоа, во последните неколку години Вајта престана да снима нови песни и не одржуваше настапи. Причините за тоа се повеќекратни - од лични до општествено-политички околности кои, како што самиот изјави, го обесхрабриле во понатамошната музичка кариера.

Неговото музичко патување започна во раните седумдесетти години, кога беше фронтмен на групата „Тешка индустрија“ во текот на 1975 и 1976 година. Групата, иако краткотрајна во оваа постава, стана една од столбовите на југословенската рок-сцена, а Вајта, благодарение на уникатниот глас и необичниот сценски изглед, важеше за еден од најинтересните и најхаризматичните ликови на сцената. .

Неговиот стил на пеење, карактеристичен спој на поп и рок, сè уште се памети како нешто што беше различно и автентично за тоа време.

И покрај големиот музички успех, Вајта се соочи со многу предизвици во животот.

Како што откри претходно, иако плаќа придонеси над 40 години, пензијата што ја добива денеска е само 326 марки, што е околу 172 евра. Овој факт ја отсликува реалноста на многу уметници од поранешна Југославија кои и покрај популарноста останаа заборавени или не беа соодветно наградени за својата работа.

Младоста на Вајта

Неговата младост ја одбележаа тешки услови. Вајта го изгубил својот татко на рана возраст, па морал да почне да заработува за живот на петнаесетгодишна возраст.

Работел на разни работи - од сликар, еднаш рекол дека варосувал куќи на богати за да заработи за џепарлак, да работи како кројач, па се до леарница во Австрија. По враќањето од странство во 1971 година, се испроба во дизајнирање хипи накит, кој самиот го изработуваше и продаваше, а во исто време пееше во групата „Везири“. Интересно е што во оваа група го замени Јосип Пејаковиќ, кој подоцна стана познат како актер.

Оставен без желба да снима нови песни во денешно време, Вајта еднаш изјави: „Замислете да снимате песни во земја која е трета најсиромашна во светот“. Не можам и не сакам. Кога гледам дека ги бираме сите по националност, ми се гади.“ Оваа реченица ја отсликува неговата фрустрација од тогашните политички и општествени околности, но и неговата верба во уметноста која не е оптоварена со национални поделби.

Освен во музичката кариера, се испроба и во светот на филмот. Играше во филмот на Стојан Стојчиќ „Нечиста крв“, каде покажа друга димензија на својот талент. За време на почетокот на војната во Босна и Херцеговина, Вајта ја напуштил родната земја и се преселил во Хамбург, каде што живее и денес. Иако веќе не е присутен на музичката сцена како порано, се уште се занимава со музика и останува активен, пред се во кругот на луѓе кои ја ценат неговата работа.

Животот и кариерата на Вајта го симболизираат успехот на уметниците кои успеале да останат верни на себе и на својата уметност, и покрај сите животни и општествени предизвици со кои се соочиле.

Фото. принтскрин јутуб