„Ако зборнат, ќе се превртам во гробот и ќе станам од него“: На погребот на Павле Вуисиќ не дојде никој освен неговата сопруга

И покрај тоа што поминаа повеќе од 30 години од смртта на актерската легенда Павле Вуисиќ, јавноста сè уште го памети како еден од најдобрите актери досега на овие простори.

Тој беше еден од најголемите српски филмски уметници, а во текот на својата актерска кариера одигра преку сто улоги на кои му позавидуваа сите. Сепак, и покрај неговиот талент, тој ретко добиваше водечки улоги. И покрај тоа што не беше обучен актер, тој успеа да го најде своето место во оваа сурова работа.

Секогаш бил специфичен и свој, и така живеел. Живеел на реката. Сплавовите му беа дом, не ги трошеше залудно зборовите, а колегите го сметаа за тежок за работа.

Во прилог на тоа се бројни приказни за несогласувањето со Миодраг Петровиќ Чкаља, за време на снимањето на култната серија „Камионџии“, каде двајцата во рамките на неразделните колеги - во голем дел од снимањето воопшто не зборуваа кога камерите беа исклучени.

Имаше друштво на обожаватели. Уживаше да работи, да разговара со луѓе, да пие и да има свој свет. Сам си ги исполни желбите - свечено пушти фонтана од која течеше вино.

Мислеше дека за среќа се доволни неколку квадратни штици од пелин и парче река. Тој беше како некаков бог на речен, со огромен стомак, шарени гаќи, кој делува како надзорник додека се готви големо тенџере со грав за сите оние кои ќе се приклучат на сплавот, кој понекогаш малку тоне под тежината на винопијачите и гурманите.

Тестаментот предизвика големо внимание

Дека тој секогаш бил специфичен и посебен во секој можен поглед докажува и неговиот тестамент кој Павле го напишал со своја рака на лист хартија откако новинар по грешка објавил дека актерот починал:

„Тестаментот на Павле Вуисиќ, роден од мајка Радмила и татко Мишо, кој на првиот ден од ноември 1982 година со чиста совест и здрав ум ја составува оваа порака. Мирјана, жена ми, оставам се што имам во случај да умрам, со тоа што разумно да го распродаде и оттуѓи мојот имот, односно нејзиниот, а ако не може да располага со имотот, тоа може да го направи само на суд. Сакам пред моето тело во нашата гробница не се слуша посмртен говор или слично и ве замолам ниту еден комунист да не ми каже ниту еден збор, бидејќи јас ќе се превртам во мојот гроб и не само што ќе се превртам, туку и ќе станам од гробот да го убијам ноќе и дека тој, тој и сите, исто толку какви што има во светот, ќе им е*ам мајката...“

Тестаментот првично е објавен во биографијата на Павле Вуисиќ „По пожарот“, чиј автор е Александар Ѓуричиќ. Интересно е и тоа што штом почна да се споделува и множи на мрежите, случајно или намерно испадна еден збор - комунистички, што целосно го смени значењето на напишаното.

Се испостави дека актерот не сакал никој да одржи говор на неговиот погреб, што не е точно. Се што е напишано потоа се однесува исклучиво на неговата желба некој комунист да не го направи тоа. Ова во разговор за Недељник од пред неколку години го објаснува вдовицата на Павле, Мирјана.

Џинот на српската сцена почина на 1 октомври 1988 година во Белград.

Тој не сакал никој да присуствува на погребот освен неговата сопруга, а во последната верзија на тестаментот пишува:

-Барам смртта да биде објавена три дена по погребот.

Сакаше да умре тивко, за да не биде вест. Никој не треба да го слави животот што не го сакал. На погребот немаше никој, само неговата Мирјана. Немаше потврда за смрт, немаше слика. И еден поп кој таа го донесе. И не му кажала кој е починатиот.

- Само кажав дека се вика Павле... - изјавила таа.