Голема тага во родното село на патријархот Иринеј: Ова му била последната желба

По болната вест која ги погоди жителите на Видово, поради заминувањето на најголемиот човек во историјата на овие простори, патријархот Иринеј, луѓето тивко доаѓаа пред црквата која што ја кренаа во негова чест и палеа свеќи.

Роднините и соседите со голема тага ја примија веста за неговата смрт. Тоа беше најтешко за сестрата на патријархот Милијанка Ковачевиќ. Милијанка немаше сила да каже ништо, само плачеше и воздивна седејќи на креветот под врамената слика на нејзиниот брат.

„Не можам да ти кажам ништо. Немам сила, не можам ...“ - изјави кратко Милијанка за Новости.

Дури и внукот на патријархот Слободан не ги криеше солзите, жалејќи за неговиот чичко, кога, како што кажа, го сакал и почитувал.

„Тој на сите ни беше ветер во грб. Ние сме навикнати да живееме со него. Полесно беше да се дише и да се шета со него. Имавме среќа да живееме со него, затоа што сфатив дека тој не е обичен човек ... Доцна, можеби, сфативме колку е одлична личност, колку духовник ... Кога и да ни направи нешто, ќе го прашавме како да му се заблагодариме, и тој секогаш одговараше: „Ништо не ми должиш, само моли го Бога“. Последен пат се слушнав со него на телефон во средата. Ми рече дека некогаш е добро, некогаш лошо. Тој зборуваше тивко. Го прашав дали може да стане, да јаде и тој одговори потврдно ... Неговиот секретар тогаш рече дека може и да оди и да јаде, но дека не треба да станува од кревет ... Се надевавме на најдоброто, дека нашите и руските експерти ќе му помогнат“ - вели Слободан.

„Жал ми е што тој не доживеа да му се исполни желбата да се освети црквата што ја изградивме заедно во Видово. Тој сакаше црквата и пансионот да бидат осветени следната година, на неговиот роденден, 28 август, на Успение на Пресвета Богородица, но, за жал, тој не дочека да се освети. Последен пат кога беше во средината на август во Видово, го следеше секој вграден камен во новото светилиште и беше навистина среќен за тоа ... Нашиот народ изгуби многу денес, нашата држава изгуби...“ - рече Слободан.