Имаше само 14 години, а поради Тито заврши во затвор: Ова е првата сопруга на Јосип Броз, со неа го доби синот Жарко!

Се венчале во локалната православна црква, а само четири години подоцна се преселиле во Југославија, а во 1916 година Полка му станала легална сопруга на Броз

Јосип Броз Тито бил во Русија во заробеништво на царската руска војска за време на Првата светска војна. Како војник на австроунгарската армија, тој беше тешко ранет на источниот фронт во 1915 година. Закрепнувањето траело една година и во тој период ја запознал младата Пелагија во Омск.

Првата сопруга на Јосип Броз беше жена со исклучителна убавина, Русинката Пелагија Денисова Белоусова - Полка, со која се венчаа во Сибир. Она што во денешно време во најмала рака би било чудно е возраста кога оваа млада девојка го кажа судбоносното да - на само 14 години.

Полка е родена во селско семејство, во 1904 година, во селото Михајловка кај Омск. Во моментот на заљубувањето таа имала само 13 години, а Јосип имал 24 години. Својата склоност кон помладите жени Броз ја задржа во текот на целиот свој живот.

Во 1916 година, Полка му станала легална сопруга на Јосип. Се венчале во локалната православна црква, а само четири години подоцна се преселиле во Југославија.

- Ова беа тешки времиња за едно младо семејство; Мајката на Броз, Марија, почина од шпански грип, татко му Фрањо започна да пие, а од петте деца што ги роди Полка, преживеа само синот на Тито, Жарко, вели Миро Симчиќ, автор на книгата „Тито без маска“.

Во тоа време, таа беше опишана како згодна и руса, но необразована и плашлива. Таа го родила својот син Жарко на 2 февруари 1924 година.

Во средината на дваесеттите години на минатиот век се преселиле во Загреб. Полка во тоа време била домаќинка, а подоцна се вработила и работела како продавачка во продавницата „Боте и Ерман“. Живееле во голема сиромаштија.

Во 1926 година се приклучила на Комунистичката партија на Југославија. Една година подоцна, таа беше во истата партиска единица со пријателот на нејзиниот сопруг и познат хрватски писател Мирослав Крлеж. Учествувала во демонстрациите и неколку пати била апсена, пишува Блиц.

Броз станал професионален револуционер и се повеќе се занимавал со политичка работа, поради што бил уапсен во 1928 година во „Процесот на бомбите“. Тој е осуден на шест години строга затворска казна. Кога сфатила дека нејзиниот сопруг ќе заврши во затвор, Пелагија решила да се врати во Советскиот Сојуз, во што многу и помогнал писателот Крлеж.

Откако се вратила во својата земја, таа одлучила да поднесе документи за развод, за што го известила Броз испраќајќи му писмо во затвор.

Дали само фактот што нејзиниот сопруг е во затворот довел до одлука да иницира развод или на таа несреќна приказна и претходела нешто сосема друго, се уште е мистерија. Се шпекулира и дека била принудена на тоа, но ништо не е потврдено.

По отслужувањето на казната, Тито во 1935 година отишол во Русија да ги види сопругата и синот. Тие официјално се разведоа во април 1936 година.

Штом пристигнал, слушнал вест што навистина не ја очекувал. Имено, Полка му објаснилa дека нивниот син поради хулиганско однесување завршил во воспитно-поправен дом бидејќи формирал улична банда од малолетници наречена „Златен заб“.

Броз ги повлеkoл своите руски врски и успеал да го извлече Жарко од воспитно-поправниот дом. По разводот Пелагија се омажи за фотографот Петро Измаилович Рагуљев. Студирала на Комунистичкиот универзитет за национални малцинства. Во 1938 година, Пелагија ненадејно беше уапсена за време на Големата чистка и обвинета за „саботирање на воведувањето на социјализмот во СССР“.

- Иако се разделија, таа поради него таму падна во немилост, па дури беше принудена да работи - изјави Момчило Јокиќ, автор на книгата „Тајно досие - Јосип Броз“.

- Бракот со Тито и животот во Југославија го плати со две десетгодишни интерниции во Сибир - заклучува Миро Шимчиќ.

За тоа време Тито го смести Жарко во интернат од каде упорно бегаше, за конечно да се пријави во советската војска во 1941 година, кога имал само 17 години. До крајот на Втората светска војна, синот на Полка и Тито живеел во Советскиот Сојуз, борејќи се како офицер на Црвената армија. Двапати бил одликуван и тешко ранет. При една повреда ја загуби раката. Таткото и синот повторно се сретнале дури во 1944 година на Вис, тогашниот воен центар на новата Југославија.

Интересен е податокот дека Жарко, исто како и неговиот татко, неколку пати се женел, бил склон кон забава и прељуба.

На почетокот на војната Пелагија била ослободена од логорот. Во 1944 година, таа и нејзиниот втор сопруг ја добија ќерката Нина, која подоцна стана инженер. Пелагија била апсена двапати, а во 1948 година, по конфликтот на Тито со Сталин, на монтиран судски процес била осудена на 10 години затвор. Тито верувал дека Полка умрела, поточно дека била убиена. Кога се вратила од егзил, по смртта на Сталин во 1957 година, откако била помилувана од Никита Хрушчов, не ѝ било дозволено да живее во Москва, туку била протерана во блискиот град. Дури во 1966 година дознал дека неговиот син Жарко, кој во меѓувреме се вратил во Југославија, е жив.

Пелагија почина во Москва на 12 април 1967 година, а нејзината урна беше положена на гробиштата Новдевичи во Москва.

Фото: Википедија/профимедиа

Извор: најжена