Најмалку има компир: Што сѐ се наоѓа во кесичката чипс, поради ова не можеме да престанеме да го јадеме

Не е случајно зошто брендовите во своите реклами користат слогани како „крцкаво и свежо“, бидејќи тоа се два збора кои автоматски испраќаат сигнал до нашиот мозок дека ќе го храниме нашето тело со нешто вкусно.

Нема некој што не се запрашал што има во вреќата чипс, кога секогаш од нас се бара да јадеме повеќе.

Многу работи, а веројатно најмалку вистински компири. Оваа закуска е позната како многу масна и солена, а главните состојки вклучуваат масло (најчесто палмино масло), сол, шеќер, засилувачи на вкус (во зависност од видот), емулгатори.

Но, она што го нема во чипсот, ако е „за наша удобност“, се конзерванси и вештачки бои, велат нутриционистите. Во исто време, токму тоа е „картата“ на која играат експертите за маркетинг и брендовите при креирањето на нивните производи и реклами.

И покрај натписот дека некој производ е вегански или дека содржи намален процент на сол, лоши масти, односно шеќер, прехранбени компании од доменот на т.н. нездрава храна - се користат и овие термини.

Ова е вистината

Конзервансите и вештачките бои секако не се дел од ниту еден чипс, така што посочувањето дека одредени производи не ги содржат всушност не претставува никаква иновација или корист за потрошувачот.

Но, бидејќи поголемиот дел од клиентите се лаици за да ја знаат содржината на храната, особено на инстант храната, лесно е да ги измамите со такви тврдења и трикови.

Дополнително, не е случајно зошто брендовите користат слогани како „крцкаво и свежо“ во нивните реклами, бидејќи тоа се два збора кои автоматски испраќаат сигнал до нашиот мозок дека ќе го храниме нашето тело со нешто вкусно.

Во својата книга Гастрофизика: Новата наука за исхраната, експерименталниот психолог од Универзитетот во Оксфорд, Чарлс Спенс, детално зборуваше за ова, кога изјави дека уживаме во храната не само со устата, носот и очите - туку и со нашите уши.

Овој научник веќе две децении истражува како нашиот мозок реагира на одредена храна, а чипсот е идеален пример, бидејќи крцкавата храна, каде што ги класифицираме и поздравите намирници како што се јаткастите плодови, кај нас буди посебна радост, чувство на уживање.

Имено, Спенс направил електронски модифициран звук на чипс за џвакање, со цел да ги убеди учесниците во експериментот дека некоја храна е покрцкава отколку што изгледа.

Тој одлучи да го спроведе овој експеримент со цел да испита колку поинаков би бил вкусот на чипсот - доколку ја смениме неговата крцкавост и ефектот врз нашите сетила. Учесниците јаделе идентични чипсови, но интересно е што рекле дека чувствувале различни вкусови кога ќе се додаде тој вештачки звук.

Чипсот имаше подобар вкус со него.

Универзитетот Харвард дури и му додели Спенс „Иг Нобел“ за овој експеримент, што е пародија на оваа престижна награда.