Откриена најголемата тајна на поранешна Југославија: Ова се последните зборови на Јосип Броз Тито!

Јосип Броз Тито почина на 4 мај 1980 година во 15.05 часот. Тито бил на апарати за дишење последните 68 дена од својот живот, а храната ја примал преку инфузија.

Д-р Предраг Лалевиќ го искучи од апаратите што го одржуваа во живот.

- Не може ни на шега да се каже дека го убив. Десет минути пред тоа тој беше мртов. Немаше спас за него. Го извадив од апаратот што го одржуваше во живот - рече претходно за Експрес др. Предраг Лалевиќ, член на медицинскиот совет на Тито, хирург и анестезиолог, кој бил личен лекар на Тито 16 години, пренесува Курир.рс.

Тито бил на респиратор, односно на вештачко дишење, во последните 68 дена од животот. Тој добивал храна преку инфузија. Години подоцна, во една германска болница, Лалевиќ беше обвинет дека со денови чувал мртов човек на апарати за дишење.

„Неговиот мозок беше жив и тоа беше медицински изговор зошто дотогаш не го симнав од апаратот за дишење“, рече тој.

Сепак, тоа не беше единствената причина.

- Тоа е важно за државниот врв не само секој ден, туку и секој час - му рече на докторот на Тито Стане Доленц, моќен полициски началник и човек кого многумина го гледаа како наследник на Тито.

Во тоа време, политичката ситуација беше тешка и комплицирана. Борбата за моќ траеше. Доленц, еден од највлијателните луѓе во југословенската политика во текот на 1970-тите и 1980-тите, создаде атмосфера на страв во позадина. Додека Тито беше уште жив, тој ширеше гласини дека руски тенкови избиваат од Бугарија на бугарско-југословенската граница во три колони.

Како Тито реагираше кога дозна дека ампутацијата ќе му го продолжи животот, Лалевиќ вели:

- Веднаш штом пристигнавме во Љубљана, отидовме директно во Клиничкиот центар и ги снимавме артериите на левата нога, а потоа отидовме на Брдо кај Крањ. Бидејќи состојбата на артериите беше лоша, му предложивме на претседателот операција што тој ја одби. Потоа ги поканивме професорите од САД и Књазов од Москва на консултации. Тие предложија операција, т.е. ампутација, и ако не се согласи со тоа, ни остануваше една протеза за да го заобиколиме крвниот сад, со малку шанси за успех. Бидејќи тој упорно одбиваше ампутација, се обидовме да ја заобиколиме протезата. Оваа операција, како што се очекуваше, не успеа, и тој продолжи да одбива ампутација. Само кога ја виде потколеницата, која беше сина со големи плускавци на кожата, тој рече „направи го тоа што треба да го направиш“ - се присетува д-р Лалевиќ.

Тие брзо ја подготвија салата и извршија ампутација на ногата многу над коленото.

- Операцијата помина без компликации и тој започна да прима посети на интензивна нега. Го посетија и неговите синови Жарко и Миша. Веќе размислувавме да одиме на Брдо кај Крањ кога започнаа компликациите. Прво со бубрезите, а потоа и другите. Претседателот беше на респиратор цели 68 дена. Да се ​​предвиди колку уште може да живее ако веднаш се изврши ампутација, ќе биде чиста шпекулација. Темата за смртта никогаш не беше спомената во разговорите, освен што тој, одбивајќи ја операцијата, рече: „Јас долу, (покажувајќи го прстот надолу), одам само во едно парче“ - додава Лалевиќ, велејќи дека Тито често се шегувал со членовите на медицинскиот совет и персоналот.

Пред смртта, Тито јадеше храна за астронаутите на НАСА, која му беше доставена од Хјустон. Јоже Осели, батлерот на Тито, познат словенечки готвач, ги помина последните седум години од животот со Тито. Тој се грижеше за неговата храна сè до смртта.

- Тешко ни беше да го гледаме како венее. Тоа беше голема трагедија. Бевме со него до крај. Тие ни дозволија да се испратиме кога го одведоа до патологијата - неговиот готвач и батлер Јоже Осели (69) еднаш ни ги опиша последните моменти на Тито.

Тој вели дека Тито немал посебни побарувања за храна.

- Служевме различно месо, различни гарнитури, салати, сè беше на менито. Никогаш не му стававме во неговата чинија. Само еднаш одби да јаде. Донесовме полжави, а тој рече: „Ах не, јас навистина не би јадел полжави“. И се сеќавам на една анегдота подоцна кога Јованка и Тито веќе беа разделени. Таа беше на една адреса, а тој на друга. Тоа беше некаква вечера надвор од протоколот. Зеде нешто мало и му рече на келнерот: „Испрати го ова на Јованка“. Бил многу внимателен, што е знак дека не сакаше да се оддели од неа, иако некои политичари вршеле притисок врз него - вели готвачот.

По конзерви за астронаути се префрли на инфузија

- Отидов во болницата да видам каде можеме да подготвуваме храна, но знаете како е во болницата - тие подготвуваат пет илјади оброци. Изгледа дека работат на лента. Кујната веќе беше трошна, не вложија ништо во неа. Возевме храна од Брдо кај Крањ до болницата четири месеци. Ние се погриживме за исхраната на претседателот и лекарот. Мојата сопруга Метка напиша сè. Денес е запишано колку лажици јадел за секој оброк, бидејќи сè беше измерено во калории. Кога не можеше повеќе со храна, добивме специјална храна од НАСА од Америка, лимени конзерви за астронаути. Го храневме сè додека можеше да јаде, а потоа се префрливме на инфузија. Метка се погрижи и за украсување на просторијата, за да се чувствува пријатно - се присетува Осели.

Извор: BHDijaspora