Почина сиромашен и славен: Неговото ПОСЛЕДНО ИНТЕРВЈУ беше во болничка постела, и еве како зборуваше тогаш!

Оваа година ќе се навршат 30 години од смртта на легендарниот пејач и голем боем Тома Здравковиќ. Неговите песни се слушаа од Вардар па до Триглав, со неговата музика растеа генерации, а денес често се слушаат неговите песни, се плаче на нив, се тагува, се кршат чаши... Такви беа повеќето негови хитови, меланхолични, со стихови кои го кршат срцето... Циганка, Ја немам више никог на овом свету, Рогоња, Док тебе нисам срео, Одлази, одлази, Неџмија, Кад се воли, што се растаје, Слику твоју љубим, Проклета недеља. О, мајко, врати се, Збогом, моја младости, Мирјана, Свирајте, цигани... Евергрини кои ќе останат засекогаш.

Тома почина на 30 септември 1991 година и го даде своето последно интервју неколку месеци пред неговата смрт. Пејачот се борел со рак веќе 17 години, а имал и многу бурен живот. Се оженил четири пати, а кога завршил на Воено-медицинската академија, избегал од болницата за да оди во паб.

Во моментот кога го даваше своето последно интервју, Тома лежеше на Воено-медицинската академија, а потоа му го извадија и другиот бубрег и тој не можеше да живее без машина за дијализа. Во текстот од 1991 година се вели дека Тома бил многу уништен и затоа што никој од неговите колеги не го посетил во болницата.

- Само вие ми дојдовте! - рече Тома Здравковиќ пред новинарите кои го посетија во Воено-медицинската академија во 1991 година.

- Не е нивна вина, пејачите се плашат од болест, немаат време за болка. Ниту тие не мислат дека нешто може да им се случи. Не размислувате за грди работи со песна и музика. Еве, пред некој ден, Мирослав Илиќ поминуваше низ овој коридор, го сретна брат ми Новица и кога слушна дека лежам таму, рече дека му е тешко поради тоа и дека нема сила да ме види толку болен. Јас целосно го разбирам - додаде Тома тогаш.

- Три органи беа отстранети одеднаш, мојот бубрег, мочниот меур и простатата. Пред три години, кога ми го извадија бубрегот, помислив дека, како и некои луѓе, ќе живеам со еден без никаков проблем. За жал, и другиот не преживеа, се создаде тумор, сè беше зафатено и операцијата беше неизбежна. Еве, пред десет години, д-р Манојловиќ ме „исплаши“ и ми рече дека треба сериозно да се грижам за моето здравје, и сега се случи јас да го исплашам, бидејќи мојот живот беше во прашање! - рече Тома Здравковиќ непосредно пред неговата смрт.

Папилонот на мочниот меур за прв пат му беше дијагностициран во 1974 година во Америка. И кога злобната болест малку се смири, Здравковиќ доживеа сообраќајна несреќа една година пред неговата смрт.

Дури и во последната деценија од животот, Тома не можеше да се одмори, туку се занимаваше со настаните на сцената, следеше што се случуваше во таверните и саемите, а исто така беше заинтересиран за коцкање. Тој дури беше подготвен да ја изеде дури и чашата, а на крајот дури и водата му пречеше.

Иако Тома немаше многу сила, тој веруваше дека ќе биде подобар во септември 1991 година. Меѓутоа, тогаш тој почина.