Што имал ТИТО во паричникот: Неговиот телохранител откри чудни детали

Александар Анјоли, Сараевец со италијанско потекло, двапати годишно, од 1975 до 1978 година, бил личен чувар на неговиот пријател Тито додека ловел на големи ловишта околу Бугојно.

Анјоли се сети на неколку интересни детали.

Тогашните политичари во една прилика му позираа на Тито на еден фотограф пред кожата на мечка , која беше обесена на ѕидот. Не треба да се спомнува дека мечката била застрелана од Јосип Броз.

- За малку да ја релаксира атмосферата, Тито, пред да блесне, се пошегува на свој начин - вели Анјоли.

- Другари, штотуку ја добив веста дека другарот Николае Чаушеску фати поголема мечка во Карпатите од онаа на ѕидот. Што мислите да ја истегнете оваа наша малку за да биде сепак најголемата мечка фатена во Европа? - тој рече.

Тито уживаше во ловот. Секогаш имал три пушки, но омилена му бил Винчестер.

Според Анјоли, тој имал и стандардна процедура за подготовка пред да тргне на лов.

Броз стануваше околу четири часот наутро за да види какво ќе биде времето. Потоа шеташе низ Вила Горица, пиеше кафе на тераса, запалуваше пура и прелистуваше низ печатот. Потоа ќе испробаше оружје веднаш во близина на вилата.

Интересно е што печатот за Тито пристигнуваше во Вила Горица со хеликоптер, а пурите директно од Фидел Кастро. Анјоли се сеќава дека пурите биле спакувани во алуминиумска амбалажа на која пишувало: „За Тито од Кастро“.

Не случајно Александар Анјоли беше во обезбедувањето на Тито. Потоа работел во Службата за државна безбедност. Оние што беа близу до Тито, готвачи, келнери, кројачи ... не беа избрани по случаен избор.

Анјоли вели дека биле проверени илјада пати. Тој и самиот поминал низ таква постапка. Можеби олеснителна околност беше тоа што тој некогаш беше најмладиот секретар на СКЈ. Имал само 19 години.

Тој вели дека Тито бил голем човек. Непосреден контакт со луѓе, воопшто не пресилен.

- Имаше осумдесет години и се бричеше секое утро - вели тој и веднаш ја додава оваа анегдота.

Тој вели дека случајно дознал дека Тито нема пари во паричникот.

Кога еднаш замина за Ливно, во еден момент се сети дека го заборавил паричникот. Тоа беше причина едно возило да се оддели од колоната и да се врати во живеалиштето. Човекот кој беше испратен по неговиот паричник беше љубопитен и го отвори паричникот.

- Во паричникот имаше само партиска книшка, лична карта и некои други лични документи - вели Анјоли.

Оние што требаше да знаат за доаѓањето на Тито во Бугојно, знаеја еден месец однапред. Во тој период, гардта го пребаруваше секој камен. Следниот пример најдобро покажува како функционирало безбедноста на Тито.

Покојниот Салко Хондо, тогашен фотограф на Ослобоѓење и покојниот Предраг Вукосављевиќ, возачот на истата компанија, официјално отиде во Бугојно. Застанаа во близина на овој град и, од физиолошка потреба, стопираа пред најблиската шумичка покрај патот.

И од никаде, пред нив се појави полицаец. Вооружен до забите, митралезот покажа кон нив.