Вака Љубиша Самарџиќ дозна дека има рак на мозокот: Лекарите му прогнозирале неколку месеци живот, а неговата последна желба ја кине душата

Откако Љубиша Самарџиќ дознал дека има рак на мозокот, се борел како лав, но не издржал

Љубиша Самарџиќ, еден од најомилените актери од просторите на поранешна Југославија, почина на 8 септември 2017 година во Белград, на 81-годишна возраст. Зад себе остави десетици незаборавни улоги, легендарна насмевка и глас кој зборуваше од срце. Замина тивко, достоинствено, токму како што и живееше – како господин, уметник, татко, сопруг и пријател.

Трагедија што никогаш не ја преболе

Во времето кога го снимаше филмот „Небеска удица“, семејството Самарџиќ доживеа голема трагедија. Синот Драган се разболе од леукемија и набргу почина на 34-годишна возраст. За Љубиша животот за момент запрел, но со помош на сопругата Мирјана (Мира), успеал повторно да се издигне.

– Сè направивме за да ја победиме таа злобна болест. Мира постојано се грижеше за него, а јас деноноќно работев, снимав и испраќав пари на клиниката во Лондон. А кога Гага заминуваше, мислев дека нема да издржам, дека срцето ќе ми пукне, дека и мене ми доаѓа крајот. Тој бол беше огромен, незамислив – нема ништо пострашно за човек отколку да го погреба своето дете. Си поставував ужасни прашања – зошто токму на нашето семејство, дали нешто сме згрешиле... Тоа беше кошмар од кој не можев да се разбудам со денови и ноќи, емоционално и физички бев скршен, ја изгубив волјата за живот. Додека Мира не ме разбуди и не ми рече: „Човече, животот е и смрт, запомни го тоа! Продолжи да работиш, таму ќе го најдеш својот смисол“. И беше во право – изјавил актерот во една прилика.

Борба со болеста

Во 2014 година, Самарџиќ бил дијагностициран со тумор на мозок. Лекарите му предвидувале само неколку месеци живот. Но, како и многу јунаци што ги толкуваше во филмовите, Љубиша не се откажал. Поминал низ тешки операции и долг период на рехабилитација. Бил третиран во Србија, но и во странство – Германија и Италија, каде добил дополнителни мислења и терапии.

Симптомите започнале со вртоглавици, губење рамнотежа и потешкотии со говорот. Овие нагли и се поинтензивни симптоми го загрижиле и веднаш побарал лекарска помош. По низа прегледи, вклучувајќи и магнетна резонанца, му бил дијагностициран агресивен тумор на мозок.

Се подложил на итна операција, потоа следела интензивна терапија – зрачење и третмани во странство. И покрај сериозната дијагноза, никогаш јавно не зборувал за својата болест – сакал да биде запаметен по делата, не по болеста. Борбата ја водел тивко, сè до смртта во 2017 година.

Последните денови

Последните месеци од животот, Љубиша ги минал во кругот на своето семејство, опкружен со љубов. Не сакал сожалување ниту медиумска врева. До самиот крај останал достоинствен и мирен.

Според неговото семејство, размислувал за филмот, за глумата и за животот. Бил свесен дека крајот се приближува, но го дочекал помирен со себе и со светот. Во последните моменти бил опкружен со најблиските – сопругата, децата и внуците.

Последната желба

Неговата последна желба била да биде запаметен преку своите филмови, а не преку болеста или смртта. Побарал да биде погребан тивко, без медиумска помпа и со почит како уметник кој го посветил животот на публиката. Сакал да биде запаметен по улогите: Шурда, доктор Младен, инспектор Бошко Симиќ и многу други што го направија бесмртен.

Погребан е на Новите гробишта во Белград, во присуство на семејството, пријателите и колегите.

Завет

Љубиша Самарџиќ зад себе остави огромно дело: повеќе од 70 филмски и телевизиски улоги, десетици режирани и продуцирани филмови, и неизбришлива трага во културата на Балканот. Добитник е на сите најважни награди – од Златна арена до НИН-ова награда за режија.

Но поважно од сè – остави топлина, хумор и човечност, по кои ќе го паметат сите генерации.