Одбрал свое гробно место: Радиолог од Ниш позитивен на корона вирус детално ги опиша „деновите од пеколот“

Дишам тешко, не можам да кажам повеќе од неколку зборови без кашлање, но јас сум жив. Оваа болест убива, бара начин да стигне таму каде што сигурно ќе убие. Главната цел е уништување. Нема измами и приказни за благи настинки.

Ова се предупредувачки и искрени зборови на д-р Александар Ивковиќ, специјалист за радиологија од Ниш, кој на својот блог детално ја опиша, од ден на ден, неговата борба против корона вирусот, со кој се заразени и неговите синови и целото семејство. Треска, потење, неподносливи главоболки, повраќање, губење на свеста, верба дека ќе умре, се само некои од проблемите со кои се борел со денови. Неговата шокантна приказна ја објави „Курир“.

1 ден

Добро беше во текот на денот. Треската започнува во вечерните часови. Многу силна. Иако температурата не е висока, само 37,4. Помладиот син не можеше да дише во текот на ноќта. Повозрасниот имаше температура 39,2 степени.

2 ден
Секое движење е проблем. Кашлица повремена, но не и силна. Јас направив КТ. Тешка пневмонија. Во текот на ноќта имам еден стрес што доведува до тахикардија од над 200. Целосно губење на силата. Кашлицата е посилна.

3 ден
Немам сила. Одење во тоалет со напор. Стоењето малку подолго од една минута доведува до вртоглавица. Болат бубрезите.

4 ден
Кислород. Тешко дишам. Способноста за движење е минимална. По десет часа вдишување кислород, состојбата се подобрува. Во текот на ноќта, доминира силна, речиси неподнослива болка во грбот. Повремени грчеви во нозете. Често болки во мускулите.

5 ден
Се будам и имам впечаток дека сум здрав. Одеднаш сè се распаѓа. Не можам да дишам, не можам да шетам, не можам да сторам ништо. Така, трае скоро осум часа. Јас сум на кислород. Морам да го штедам, можам да го дополнам дури утре. Скоро сум убеден дека умирам. Потоа во вечерните часови одеднаш пристојна состојба. Одеднаш сум гладен.

6 ден
Започна со ненадејно будење со напад на треска и скок на температура до 38 степени. Околу 13:00 часот на домашните кои се сите болни, им објаснив сè со гробното место и погребот. Околу 18 часот, започнав да се потам. Се пресоблеков четири пати. Главата почнува да боли. Кожата ме боли цело време. Од прстот земав крв за да го измерам шеќерот, чувствував како да копам со жежок нож.

Д-р Ивковиќ вели дека тој е многу далеку од целосно оздравување и дека ќе поминат неколку месеци пред целосно да закрепне.

- Сигурен сум дека ќе останат некои последици. Исто така, се плашам да ја дознам состојбата на моите бели дробови. А, што се однесува до идиоти кои не веруваат во вируси, ги повикувам да поминат низ она што го поминав јас и уште поминувам. Секој што повикува да не се носат маски треба да биде уапсен и затворен за организирано ширење на инфекцијата. Не смее да има милост – предупредува Ивковиќ.

Најлошото е седмиот ден - за една минута од здрав до болен

Најлошиот ден, како што опиша д-р Ивковиќ, бил седмиот. Неколку дена подоцна тој напиша:

- Се будам, имам впечаток дека сум здрав. Така се чувствував неколку часа. Одам во тоалет. Одеднаш силен напад, задушување, ужасно потење, губење на свеста. За една минута од здрав до терминално болен. По неколку часа, јас бев свесен, но целосно скршен - напиша тој.

Повторно доживеал задушување и губење на свеста.

Д-р Ивковиќ неодамна за кратко успеал да остане на нозе доволно долго за да се избричи и тој тоа го смета за голема победа:

- Имам главоболка. Дијареа. Како да остане од се по малку. Успеав да се избричам по десет дена. Тоа го сметам за уште една победа. Успеав да останам на нозе да се избричам. За некои звучи смешно, но одлично е за секој што се наоѓа во слична ситуација.