Црна свадба: Се мажат за починатите партнери

Неодамна, веста од Кина ги шокираше многумина, во која се наведува дека 35-годишниот Сју Шинан решил да се ожени со својата мртва девојка.

Тој реши да се ожени со неа за време на нејзиниот погреб за да ја покаже својата љубов откако таа ја изгуби битката со карциномот на дојка. Додека многумина коментираа, имало некои кои изјавиле дека таков обичај е присутен и во Србија.

Таканаречената црна венчавка се практикува и во Србија во делот на Хомоje и регионот Дунав во областа Ѓердап, населена главно од Власите. Имено, ако починатиот бил млад и никогаш не се оженил порано, семејството ќе најде девојче (неговата девојка или свршеница, или некоја девојка од селото која ќе се согласи со тоа) и двајцата ќе се „оженат“.

Ако невестата се согласи, на гробиштата се организира „свадба“, а еден од најчувствителните моменти е кога мајката го игра венчалниот прстен околу ковчегот на својот син, пред гробарите да му го спуштат на починаиот во рака.

"Колку и да звучи чудно, тоа е потврда за голема љубов кон нив. Тие на тој начин покажуваат дека нивната љубов е посилна од смртта и тие" докажуваат "дека сакаат и ќе го сакаат починатиот партнер дури и по неговата смрт. Мештаните се пристетуваат дека едена Австралијка ја всадила пепелта на нејзиниот покоен сопруг во силиконски гради, така што „тој ќе биде во неа“ по неговата смрт“- изјави за Б92 еден жител.

На прашањето зошто некој во Србија денес би се согласил на свадба со починатиот, се вели:

„Затоа што оние кои прашуваат и оние што се прашани се припадници на иста култура, заедница која ги дели истите обичаи и верувања. Од овие „црни свадби“ треба да се смири починатиот младоженец, затоа што верувањето е дека смртта не е крај, дека неговиот дух продолжува да живее во „другиот свет“, но и дека има способност да се врати во духовна форма на овој свет. Затоа постои овој ритуал “.

Од друга страна, се вели, преку оваа церемонија, невестата станува негова „сопруга“, со што го продолжува планот на парот, а таа има една година да тагува по младоженецот, што е инаку еквивалентно на периодот на носење црно во случај на загуба на некој близок.