Дали луѓето можат да патуваат низ времето со помош на црни дупки? Одговорот може да ве шокира

Општата теорија на релативноста на Алберт Ајнштајн ни кажува дека материјата и енергијата имаат необичен ефект врз универзумот.

Црните дупки наводно формираат природни временски машини кои овозможуваат патување и во минатото и во иднината. Но, не очекувајте да се вратите да ги посетите диносаурусите во скоро време. Во моментов немаме вселенско летало што би можело да не доближи до црна дупка. Но, дури и ако го игнорираме тој мал детал, обидот да патувате назад во времето со црна дупка може да биде последното нешто што го правите.

Црната дупка е екстремно масивен објект кој обично се формира кога ѕвезда што умира ќе се урне во себе. Како планетите и ѕвездите, црните дупки имаат гравитациони полиња околу нив. Гравитационото поле е она што не држи прицврстени на Земјата и што ја одржува Земјата во ротација околу Сонцето.

Како општо правило, колку е помасивен објектот, толку е посилно неговото гравитационо поле. Гравитационото поле на Земјата го отежнува влегувањето во вселената. Затоа градиме ракети: мораме да патуваме многу брзо за да се ослободиме од гравитацијата на Земјата. Гравитационото поле на црната дупка е толку силно што дури ни светлината не може да избега од неа. Тоа е импресивно, бидејќи светлината е најбрзата работа позната на науката! Патем, затоа црните дупки се црни, пишува Live Science.

Како да патуваме низ времето?

Општата теорија на релативноста на Алберт Ајнштајн ни кажува дека материјата и енергијата имаат необичен ефект врз универзумот. Материјата и енергијата го превиткуваат и истегнуваат просторот. Колку е објектот помасивен, толку повеќе простор се протега и се наведнува околу него. Масивниот објект создава еден вид долина во вселената. Кога предметите се приближуваат, тие паѓаат во долината.

Затоа, кога ќе се приближите доволно до кој било масивен објект, вклучително и црна дупка, паѓате кон него. Ова е и причината зошто светлината не може да избега од црна дупка: страните на таа долина се толку стрмни што светлината не патува доволно брзо за да избега. Долината создадена од црната дупка станува сè поостра додека ѝ се приближувате од далечина. Точката каде што станува толку стрмна што светлината не може да избега се нарекува хоризонт на настани. Хоризонтите на настани не се интересни само за потенцијалните патници низ времето: тие се интересни и за филозофите, бидејќи имаат импликации за тоа како ја разбираме природата на времето.

Кога се протега просторот, се протега и времето. Часовникот што е во близина на масивен објект отчукува побавно од оној што е во близина на многу помалку масивен објект. Часовникот во близина на црна дупка отчукува многу бавно во споредба со оној на Земјата. Една година во близина на црна дупка може да значи 80 години на Земјата, како што можеби сте виделе илустрирано во филмот Interstellar. На овој начин, црните дупки може да се користат за патување во иднината. Ако сакате да скокнете во иднината на Земјата, едноставно треба да се лета блиску до црна дупка и потоа да се вратите на Земјата. Ако се приближите доволно до центарот на црната дупка, вашиот часовник ќе отчукува побавно, но сепак треба да можете да избегате додека не го преминете хоризонтот на настани.

Минатото е малку незгодно

Што е со минатото? Ова е местото каде што работите стануваат навистина интересни. Црната дупка толку многу го свиткува времето што може да се завитка. Замислете да земете лист хартија и да ги споите двата краја заедно. Тоа е она што се чини дека црната дупка му прави на времето. Ова создава природна временска машина. Кога би можеле некако да стигнете до јамката, која физичарите ја нарекуваат крива на затворено време, би се нашле на патека низ вселената која започнува во иднината и завршува во минатото. Внатре во јамката, исто така, ќе откриете дека причината и последицата тешко се раздвојуваат. Работите во минатото предизвикуваат нешта да се случуваат во иднината, што пак предизвикува нештата да се случуваат во минатото!

Има три проблеми. Прво, можете само да патувате назад во времето до таа конкретна црна дупка. Ова значи дека ако црната дупка е создадена откако диносаурусите изумреле, тогаш нема да можете да се вратите доволно далеку. Второ, веројатно ќе треба да го поминете хоризонтот на настани за да влезете во кругот. Ова значи дека за да излезете од циклусот во одредено време во минатото, ќе треба да излезете од хоризонтот на настани. Тоа значи дека се патува побрзо од светлината, за што сме прилично сигурни дека е невозможно. Трето, и веројатно најлошо од сè, вие и вашиот брод би биле предмет на „шпагетизација“. Ако го пречекоривте хоризонтот на настани, ќе бидете издолжени, како шпагета. Всушност, веројатно би биле толку издолжени што би биле само низа атоми што спирално се движат во празнината. Така, иако е забавно да се размислува за својствата на црните дупки кои го искривуваат времето, во догледна иднина влегување во црна дупка тоа нема да се случи.