И Албанците доаѓаат во православниот македонски храм по „лек“: Ни бомбите не можеа да го уништат овој манастир, а водата од неговата чешма лекува неплодност (ФОТО) (ВИДЕО)
Жителите на оваа област на Преспа сведочат дека Богородица во неколку наврати се јавувала околу манастирскиот комплекс.
На три километри од селото Сливница, на падините на планината Баба, на источната страна на брегот на Преспанското езеро, во густа листопадна шума се наоѓа манастирот Богородица, кај народот познат како Сливнички манастир. Неговата изградба започнала во 1607 година, а по петгодишна пауза продолжила во 1612 година, а конечно била завршена дури во 1645 година. Од тој период потекнуваат и сликарството на храмот, како и дрвениот иконостас, царските двери и големиот крст.
Во рамките на манастирот има конаци изградени кон крајот на 17 век, кои двапати изгореле. Денеска се реновирани повеќето делови. Пред сто години околу манастирот имало огромна борова шума, која исто така изгорела во пожар, но манастирот и црквата во него биле зачувани од Пресвета Богородица. Жителите на оваа област на Преспа сведочат дека Богородица во неколку наврати се јавувала околу манастирскиот комплекс. Првиот пат било за време на Првата светска војна кога бомба го погодила манастирот и паднала од таванот директно во олтарот, но не експлодирала. Сливничани веруваат дека Богородица и нејзините натприродни сили го штитат манастирот.
Од 1996 година за манастирот се грижеше чуварот Божин Нечовски, попознат како чичко Бошко. За време на неговиот живот слушал приказни за чудата на Сливничкиот манастир, а локалните весници ги запишувале сведоштвата на жителите од овој регион кои ја виделе Богородица или биле сведоци на нејзините чудотворни сили.
Методија Митревски, жител на село Сливница, во една прилика на новинарите на скопскиот весник Дневник им тврдеше дека Мајката Христова му се појавила додека минувал покрај манастирот со стадо овци. Женската фигура била во темна облека, покриена со шамија, слична на иконите во црквата.
- Беше самрак. Ги враќав овците од пасиштето. Таа излезе од густата шума, помина покрај нас и се упати кон манастирот. Ниту едно куче не лаеше. Како да не скаменила сите. Ме оттргна звукот на железните манастирски порти што ги отвори и влезе во манастирскиот двор - рече овчарот Методија Митревски.
Тој е еден од многуте жители на Преспанскиот регион кои биле сведоци на оваа појава. Нешто слично доживеал и покојниот Коте Стојановски уште како дете. Тој како дете ја удрил со камен во манастирската камбанарија, по што веднаш се укочил целосно. Неговото семејство со месеци престојуваше во храмот и ја молеа Богородица за милост. Кога детето конечно повторно проодело, Коте никогаш не го напуштил храмот, па го добил прекарот Поп и живеел 106 години.
Домарот на манастирот Божин Нечовски со години педантно водел евиденција на луѓе кои доживеале необично искуство во Сливничкиот манастир.
- За време на празникот Свети Трифун, Диме Босилковски и Јовко Поповски од соседното село Курбиново дојдоа во манастирот да преноќат. Ним им се придружи и Никола Котевски од Претор. Таа вечер ненадејно се онесвести, веројатно поради висок крвен притисок. Неговите другари се упатиле кон селото да побараат помош. Кога се вратиле, виделе ореол над црквата. За чудо, нивниот пријател преживеал. Богородица го спаси - рекол чичко Бошко.
Христовата Мајка му помогнала и на поранешниот претседател на црковниот одбор Риста Митревски. Додека служел во српската војска, бил тешко ранет. На смртната постела ѝ ветил на Богородица дека ќе однесе два златници во Сливничкиот манастир доколку таа му го спаси животот. Тој преживеал, а сите другари од неговата чета загинале.
Чудо го спасило и самиот чувар Божин Нечовски. Во шумата до манастирот, во младоста берел печурки и за малку ќе умрел од отровна змија која се замотала околу една од печурките. Штом ја подал раката да ја бере, слушнал непознат глас од шумата, кој му рекол да не ја допира печурката бидејќи ќе го касне змија. Оттогаш, Божин Нечовски, заколнат комунист, почнал да верува во Бога.
Помеѓу бројните приказни и сведоштва, најчудна беше фотографијата направена од македонски фотограф пред дваесетина години. Тој преку прозорецот го сликал манастирскиот крст, а на фотографијата се гледа женска фигура во тиркизна боја со црн шал на главата, за која се верува дека е Богородица.
Во дворот на прекрасниот манастир се наоѓа чешма од која, како што се верува, тече света и лековита вода. Неговиот извор се наоѓа под самиот манастир на црквата која го носи името на Пресвета Богородица и да лекува бројни болести, особено неплодност.
- Оваа вода е лек за неплодните жени. Таа им помогна на многумина да се породат без разлика на нивната националност и религија. Од манастирската чешма помош побарале и двајца браќа, Албанци од Прилеп. Авни бил во брак 19 години и не можел да има деца, а неговиот брат Бери десет години. На двајцата им помогнала светата вода. Сега и двајцата имаат синови - рекол чуварот чичко Бошко.