Jа засакал на 17 години и веднаш ѝ направил дете, па заминал кај Македонка: Тешко заболе и почина во раце на најголемата љубов
Лаза Ристовски, познат музичар, се разведе од првата сопруга, а на смртна постела сфати дека само неа вистински ја сакал.
Лаза Ристовски беше југословенски и српски музичар кој е најпознат по неговата работа во групите „Смак“ и „Бијело дугме“. Оние кои го познавале истакнуваат дека е создаден за музика, а листата на ѕвезди кои ги следел на турнејата е бесконечна. И покрај големиот успех, тој љубоморно го чуваше детето во себе. Иако на крајот поради страшни болести заврши во инвалидска количка, до последниот ден не ја симна насмевката од лицето, што и во најтешките моменти беше најдобриот лек за него.
Замина на вчерашен ден пред 17 години, но засекогаш ја остави насмевката, борбеноста и секако нотите и зборовите со кои „владееше“. Лаза Ристовски, музичар, секогаш ќе живее се додека се гледаат филмовите : "Lepa sela, lepo gore", "Nečista krv", slušaju pesme "Zaboravljeni", "Pljuni i zapevaj moja Jugoslavijo"... Повеќето луѓе го паметиме по неговиот придонес во групите „Смак“ и „Бијело дугме“, две секогаш ривалски екипи чиј член беше.
Лаза Ристовски е роден во Нови Пазар, од татко Ѓорѓе, воен офицер и мајка Радмила, професорка по руски јазик. Кога имал две години, поради надмоќта на татко му, со родителите се преселил во Краљево, каде што пораснал, поради што се сметал за краљевчанец.
Почнал да се занимава со музика кога имал само пет години кога по многу труд успеал да ги убеди родителите да му купат хармоника. Првите лекции ги добива од познат педагог од Краљевац, каде што се свирела само класична музика. Три години подоцна се префрлил во новоотворено музичко училиште.
На 13 години поради вревата побегнал од сериозен музички концерт и паднал во првата група. Кога завршил седмо одделение во основното училиште, неговите родители му купиле тогашен оргули „Вокс јагуар“ за 540.000 динари. Групата свирела на забави во Краљево без име, па ги нарекувале „Безимени“.
По основното училиште влегува во гимназијата во Краљево и вонредно во Музичкото училиште „Станковиќ“ во Белград. Гимназијата не го возбудувала, па падна во прва година, а потоа се префрли во економско училиште. Попатно завршил двегодишно средно музичко училиште.
Преминот од „Смак“ во „Бијело Дугме“ и раѓањето на ќерката
Со првата сопруга Весна Паниќ, која беше магистер по вајарство, ја доби ќерката Санда, родена на 11 февруари 1977 година. Неговата единица е дипломиран сликар и моден дизајнер, а е роден ана денот кога го имал првиот концерт со „Бијели дугме“.
Во меѓувреме се разведе од првата сопруга. Неколку години, до 2006 година, живеел во Белград кај Славица, Македонка. Истата година повторно се поврза со првата сопруга која беше покрај него до неговата смрт.
Ја видел дури по неколку месеци кога неговата турнеја го одвела во Белград, каде што одел во Крагуевац и ја гледал својата единица. Врзан за музика, сакаше и веруваше дека Санда ќе тргне по неговите стапки. Иако свирела на пијано и завршила музичко училиште, прстите кои ги притискале дупките сепак решиле да сликаат.
Уметник со топла насмевка
Розови стари дами и 501 фармерки. Тоа беше Лаза Ристовски. Никогаш не сакал одела. Настапуваше во кошули сошиени од неговата сопруга. Интересно, но никогаш не слушал музика дома, додека во автомобилот сакал да ги слуша Шадес и групата „Тото“.
За појадок обожуваше мелена плазма и чоколадно млеко. Ја сакаше тортата со палачинки со ореви што му правеше направи свекрвата, во чаден лосос. Често пешачеше покрај Дунав. Не сакаше да скија. Како млад играше кошарка, а сакаше и јамб. Имал мачка Кантара и нимфа, папагалот Чарли.
Љубов која ни по разводот не згасна
Жените го обожаваа, а тој успеа да ја освои, единствената што не го сакала.
- Се запознале на 17 години. Тато и пришол во дискотека во Крагуевац. Му се допаднала мојата мајка затоа што таа беше единствената што не сакаше да биде со него. Кога ја освои, уште од мали, решија да ме направат мене , и предоцна да им кажат на нивните родители.
И покрај тоа што беа разделени, тие никогаш не престанаа да се сакаат.
- Официјално раскинаа, меѓутоа, мојот впечаток е дека никогаш не престанаа да се сакаат. Мама се презива Ристовски, има заедничка фотографија во спалната соба. Последните два месеци од неговиот живот и таа, како и јас, беше покрај него, па мислам дека се помирија. Бидејќи мама беше во Хрватска, ми велеше: „Само да ја грабнам за коса!“. Кога успеа по нејзиното доаѓање, веднаш ми се пофали. Последните денови заедно ги поминаа држејќи се за рака - низ солзи раскажа саканата на Лаза пред осум години.
Препознатливата топла насмевка не ја изгубил ниту кога покрај мултиплекс склероза, добил и рак, кој го однел во рок од три месеци.
- За три месеци умре. Сепак, иако беше тешко болен, тоа воопшто не го покажа. Секогаш беше насмеан. До последниот ден работеше на својот албум „Дрво живота“. Тој не се предаде. Воопшто немав впечаток дека доаѓа крајот - вели Санда.
Најсреќниот ден на Лаза бил кога станал дедо. Санда го роди внукот Томислав.
Лаза никогаш не зажали што се пресели во „Бијело дугме“, бидејќи Горан Бреговиќ му остана голем пријател до крајот на животот. Подоцна, „Смаку“ секогаш со задоволство се враќаше и играше со нив секогаш кога имаше можност.
Името на Лаза влезе во училишните учебници, доби награда за животно дело во 2003 и 2005 година, а своето име го напиша во сите музички жанрови.
Извор: Стил/Телеграф / Википедија