Кој е Веља Невоља? Српскиот „касап“
Јавноста е згрозена од мафијашот и неговите активности.
Тој и неговата група на живи им ваделе очи , им ги сечеле носот и ушите, ги полевале телата во киселина ... А обуката за овие бруталности им ја давале мафијаши од Мексико, покажуваат резултатите од претходните истраги.
Главен водич: Веља Невоља
Кој е тој?
Веjко Беливук, познат како Веља Невоља, приведен неодамна и осомничен за разни злосторства, се смета за еден од најопасните лица од српското подземје и наводно соработува со кланот „Кавац“.
Инаку, медиумите пишуваа за Беливук во 2016 година, кога со Дарко Ристиќ ги нападна директорот на ФК Партизан, Милош Вазура и членовите на неговото обезбедување. Му се судеше и под обвинение дека помагал во убиството на Властимир Милошевиќ во јануари 2017 година, но по доказната постапка беше ослободен.
Беливук беше осудуван неколку пати за насилно однесување, а тој беше најблискиот соработник на Александар Станковиќ наречен Сале Мутави, кој беше убиен во октомври 2016 година во Белград.
Откако ја презедоа трибината, „јаничарите“ започнаа да работат како обезбедување за членовите на управата на клубот Партизан.
Пошироката јавност слушна за Беливук, како што наведовме погоре, по тепањето на членовите на обезбедувањето на директорот на клубот Милош Вазура на паркингот на улицата Хумска пред стадионот Партизан. Безбедносните камери го снимија овој насилен настан. Беливук со лактот го удрил лицето на телохранителот на Вазура, од кое паднал на земја. Тој и уште еден член на групата - Дарко Ристиќ, продолжија да го удираат во главата со потпетици, по што тој остана легнат на бетонот речиси неподвижен.
Видеото со овој насилен настан ја шокираше јавноста во Србија не само поради екстремно насилната содржина, туку и затоа што никој не беше уапсен по нападот, иако врз основа на видеото беше лесно да се идентификуваат сторителите. Беливук и Ристиќ беа уапсени дури по десет дена. Станковиќ присуствувал на тепачката, но обвинителството не поднело пријава против него.
Беливук потпиша договор со обвинителството за признавање на кривичното дело. Тој на суд не негираше дека учествувал во тепањето и рече дека бил испровоциран.
„Божа ја пцуеше мојата мртва мајка, што многу ме изнервира бидејќи Божа знае дека немам татко или мајка од мојата деветта година и дека сум многу чувствителен на тоа кога некој ќе ги спомене моите родители. Откако ја опцу мајка ми, го удрив со лактот на десната рака во пределот на коската на левата страна. „Од ударот што му го зададов, Божа веднаш падна на земја“, рече Беливук, додавајќи: „револтиран од зборовите што ми ги упати, се вратив и го удрив уште еднаш во лицето“.
Директорот на клубот, Милош Вазура, сведочеше пред судот дека не видел кој ги тепал луѓето од неговото обезбедување. Беливук беше осуден на една година домашен притвор, а Ристиќ на една година и десет месеци затвор.
Во меѓувреме, тензиите меѓу членовите на одборот и навивачите се намалија. За тоа сведочи и фактот дека играчите на Партизан излегоа на теренот во маици со лицето по убиството на Станковиќ. Членовите на УО не видоа ништо лошо во тоа играчите на државниот клуб да му оддадат почит на дилерот на дрога.
Беливук и Ристиќ учествувале и во борби на сплавовите во Белград, на кои работеле како обезбедување.
Во октомври 2007 година, Беливук нападна двајца млади момци пред сплавот БлејВач каде што работеше како шеф на обезбедувањето. Една година подоцна, тој беше обвинет за тешко убиство во обид. Сведоците го сменија своето сведочење во текот на постапката, па затоа во септември 2015 година, обвинението беше изменето - наместо обид за убиство, Беливук беше обвинет за нанесување тешка телесна повреда. Тој беше осуден на пет месеци и 15 дена затвор. Во март 2016 година, оваа одлука беше потврдена од Апелациониот суд.
Дарко Ристиќ, ака Меда, беше осуден на условна казна во Крушевац за тепање.
Инаку, Беливук негираше дека имал врска со нелегалниот бизнис. Тој за „Њузузвик“ изјави дека има семејство и работи како и сите други.
„Јас работам нормално како и другите, мојата работа оди добро, плаќам даноци на државата“, рече Беливук.
Тој е сопственик на компанијата „Алур груп“. Компанијата е основана во 2012 година и е регистрирана за трговија со делови за моторни возила. Бидејќи никогаш не доставил никаков финансиски извештај, не е познато дали компанијата навистина работи.