Купив месо од хонорарот за да имаме што да јадеме: На мајка ми ѝ ги масирав отечените нозе, работеше да нахрани 10 гладни усти
Српската пејачка Јована Типшин беше шестото од осумте деца што ги добија нејзините родители, а како што вели, од мали нозе се трудела да му помогне на семејството.
Таа е особено благодарна на своите родители за сите животни лекции и вредности кои и ги пренеле. Кога подоцна влезе во светот на музиката и ги заработи своите први хонорари, таа откри на што ги потрошила тие пари - уште еден знак за тоа колку нејзиното детство и семејните вредности ги обликувале нејзините приоритети.
„Пораснав во Звездара, а денес таму живее мојата снаа, за жал брат ми почина пред неколку месеци, се сеќавам на тоа убаво воспитување, мама, тато, ние осумте деца, јас сум шеста во редот. Мала си, немаш одговорност, баба и тета живееја до нас.
Татко ми работеше на далноводи низ цела Југославија, а мајка ми работеше во хотел. Потекнувам од работничко семејство, тие беа вредни, самопожртвувани родители кои им се посветија на своите деца. Сега кога одам на нивниот гроб, секогаш им благодарам што ме воспитаа вака и што бев таму каде што сум, што ги воспитаа моите браќа и сестри искрени да бидеме, тоа е најважното нешто во животот. Сè поминува, и кариерата и љубовта, но најважно е да останеме луѓе. Татко ми беше и готвач во војска, работеше прва, втора, трета смена. Кога бев бебе, мајка ми мораше да почне да работи, јас одев во градинка, потоа во предучилишна установа, дневен центар, во основно училиште бев во дом, а тие цело време работеа и навистина се посветија на нивните деца“, откри Јована.
Таа се присети како уште како мала сакала на посебен начин да им се заблагодари на родителите. Таа се сеќава на времињата кога татко ѝ го пружувал алишта и таа му се нудела да му помогне, на што тој одговарал: „Нека, не мора, одмори“.
Семејството често ги извршуваше заедничките домашни работи, претворајќи ги во вистинска мала работна акција со музика.
Најстарата сестра, родена 1960 година, се омажила на 19 години по завршувањето на средното училиште и на факултетот. Братот, роден 1962 година, набрзо изнајмил стан со својата девојка, додека остатокот од семејството го сочинувале шестмина во Бањица. Јована се сеќава дека ја носела облеката на нејзините постари сестри и како мајка ѝ ги однела да им купи капути на кредит. Родителите преку скромна и чесна работа се трудеа да ги задоволат основните потреби на семејството, а децата го споделуваа тоа што го имаат.
"Еднаш сакав да им зготвам грав, постарата сестра ми го кажа рецептот, сакав така да им се заблагодарам. Го средувам целиот стан, берам цвеќиња, ги освежувам собите. Уште како дете сакав да кажам ви благодарам на тој начин, мама доаѓа од работа, ја болат нозете, ѝ ги масирав нозете, што и да му треба на тато му помагав.
Благодарна сум им на татко ми и на мама за се, овие двајца најстари бра пораснати, рано почнаа да заработуваат, но останавме шестмина, па додека се плаќаат сите сметки во станот, сето тоа чини“, се присети Јована и откри на што ги потрошила парите од првиот хонорар откако зачекорила во светот на музиката.
„Пеев со Мирјана Бешировиќ, имаше уште еден колега на Оливер кој ме запозна со оваа работа. Јас сум член на „Мелос естрада“ од 1993 година, долги години сум со нив, пред неколку години добив диплома за естраден уметник и сум среќна што некаде пеев, а јас имав 12 години, иако не ми беа важни парите. За мене беше важно да донесам пари дома, да видат дека и јас сум достојна, да им се заблагодарам, искрено бев среќна што можев да им купам пола теле, тато беше среќен. Им дадов пари на тато и на мама, тоа е мојот прв приход за нив“, изјавила пејачката.
Извор: Стил курир
Фото. Инстаграм
