Мајка ми ми почина на раце поради лекарска грешка: Рада Манојловиќ за најголемата трагедија во животот

Пејачката Рада Манојловиќ вели дека нејзиниот живот го обележал фактот што ја изгубила мајка си Мирјана кога имала само деветнаесет години. Иако има причина за среќа затоа што успеа да изгради успешна кариера, таа никогаш не можеше да се помири со фактот дека жената која подарила живот, го загуби својот на 37-годишна возраст.

Дури и денес, Рада се гуши од болка кога ќе помисли на својата мајка и често си го поставува прашањето дали можеше да живее подолго.

- Најтешкиот период во мојот живот беше кога ја изгубив мајка ми. Таа почина во моите прегратки. Ја потиснав таа болка длабоко во себе за да можам да продолжам да живеам и да функционирам. Се обидувам да не размислувам за таа загуба, но се сеќавам на својата Мирјана секој ден - раскажува Рада со тага во својот глас.

Се сеќава како ја гледала нејзината мајка како умира и колку и да е болно тоа сеќавање, таа е среќна што имала можност да се збогуваат.

- Благодарна сум му на Бога што сè се случи пред моите очи, што ја држев за рака додека умираше. Би се чувствувала страшно ако сум работела некаде додека таа заминуваше од овој свет. Единствената утеха ми е што во последен момент бев со неа. Не можам да ги извадам тие слики од мојата глава и само луѓето кои доживеале нешто слично можат да ме разберат. Кога ќе започнам да размислувам за мајка ми, се растажувам, депресирам и имам црни мисли. Затоа се обидувам да не мислам. Се убедив дека мајка ми е некаде на патот и се преправав дека смртта не постои. Тоа е единствениот начин за мене да живеам со тоа, вели Манојловиќ и додава дека е огорчена затоа што верува дека нејзината мајка и денес би била жива ако лекарите не направеле голема грешка.

- Мајка ми почина од лекарска грешка. Таа имала рак на грлото на матката, а тоа е типот што може да се излечи во над 90 проценти од случаите. Кога имала 37 години, докторскиот совет одлучил да не и ги отстранува матката и јајниците затоа што можеби сака да се роди повторно. Тие се однесуваа кон неа на друг начини. Во неа оставиле темпирана бомба, која подоцна експлодирала. Лута сум за нивната одлука, бидејќи лекарите денес сигурно ќе и извадат сè, особено што тогаш имаше веќе две деца. Тие играа со нејзиниот живот, а јас и сестра ми Маја останавме без мајка.

Манојловиќ вели дека би дала сè на светот за да може да го врати времето и да и каже на нејзината мајка да инсистира на отстранување на органите. Свесна е дека е невозможно, живее со својата болка, но признава дека не успеала ниту да ја врати соодветно оваа страшна загуба.

- Не ги одбројував деновите по смртта на мајка ми, а веќе настапив по десет дена. Морав да заработам пари за нашите луди обичаи. Никој не ме праша дали сакам, тие само ми рекоа: „Оди пеј“. Јас пеам, а моето тело трепери, мојата душа се распаѓа.