Малкумина знаат каква морничава вистина се крие зад песната „Бацила је све низ реку“: По ова ќе плачете кога ќе ја чуете

Фото насловна: Printscreen/instagram

Најпознатата балада на рок групата „Индекси“ е направена врз основа на вистинските искуства на две големи sвезди од нашите простори

Индекс е една од омилените групи, која постоеше во периодот од 1962 до 2001 година, кога почина пејачот Даворин Поповиќ. Тие беа познати по своите прекрасни балади, а една од најпознатите е секако песната „Бацила је све низ реку“.

„Јас секогаш ја кажувам вистината, сите приказни во моите песни се вистинити. Без оглед на која песна се сеќавате, сите тие се вистински приказни. Не е баш мојата приказна, двете приказни се поврзани во таа песна“, рече еднаш Монтено.

Што стои зад стиховите?

Зад стиховите стојат љубовните маки на двајца момци. Кемал Монтена и Даворин Поповиќ, кои оставија дел од животот во оваа песна. Тие ја пренесоа својата тага во текстот на песната и ги обележаа следните генерации, на кои им помагаа тешки стихови да се справат со сопствената тага и љубовните проблеми.

Идејата за песната ја даде басистот на бендот, Фадил Реџиќ, кој беше на турнеја во Советскиот Сојуз со друг бенд.

„Stajala je usred bašte ko najljepši cvijet

Kao da je dio mašte i muzike te

Slušala je pjesmu moju posljednju što pjevam njoj

Sad joj kažem zbogom draga a bila je život moj“, ги опишува проблемите на Кемал со девојка од Чапљина.

„Бев далеку од мојата драга, веќе бев оженет, тогаш бев тажен, затоа свирев на гитара и свирев на неа. Потоа му го дадов на Кеми и тој се вљуби и тој го состави заедно, а не ми се допадна најпрво, тој текст, среде градина…, но потоа ми одговараше, исклучителен текст“, рече еднаш Фадил.

Задачата за пишување на текстот му дојде на Кемал во вистинско време. Тој бил среде љубовна врска со мистериозна девојка од Чапљина.

„Што ќе правам, тој се вљуби…Одам во Чапљина да ја барам, одам таму со тој желад. Јас талкам, гледам дали ќе ја сретнам некаде, не знам ништо, или каде живее, ништо… И шетам јас по Чапљина, лето, осумдесет степени, и одеднаш, на еден агол, стои, боса ж, и околу неа - цвеќиња. Таа продава цвеќиња. Така останува таа слика за мене. Оттука, „стоеше среде градината како најубавиот цвет““ ...