Маж од Врање случајно се нашол кај гатачка: „Ми замоли да си направам кафе, да го испијам и да ја превртам шолјата - а таму...“

Има ли јасновидци и луѓе кои се способни да „видат во нашата душа“? Исповедта на двајца граѓани од Врање ќе ве остави без зборови...

Верувањето дека нешто постои и дека тоа влијае на луѓето, нешто што го одредува нашиот животен пат, не заобиколува ниту една генерација, се согласуваат соговорниците на Курир.

Нивните приказни сведочат за тоа

Секој од нас е таму каде што е со својата мисија. Верувањата дека видовитите луѓе или оние кои поседуваат некоја посебна енергија можат да помогнат или да навлезат во нечиј живот, постојат доста кај повеќето од нас. И тоа генерално не зависи од образованието, возраста, потеклото и околината.

Многумина тоа го објаснуваат со позитивната или негативната енергија на луѓето кои ни ја носат, или ни ја поврзуваат. И не е без причина што некои го добиваат епитетот „енергетски вампири“, додека други во вашиот дом влегуваат со „ореол на харизма“.

Еден наш соговорник од Врање раскажа како се уверил „дека нешто сè уште постои“.... ова се обиде да го објасни врз основа на своето искуство.

Со луѓе кои имале семејни проблеми, отишол кај жена која живее во соседна земја, за која се зборувало дека е видовита и помага.

„Кај неа принципот беше да купиш кафе, да го земеш и да си го направиш. А кога ќе го испиеш тоа кафе, ја вртиш шолјата во која те гледа. Не можам да опишам колку е гужва, „како пред концерт“, луѓето трпеливо чекаат да ги примат... Отидов со пријателите кои имаа семејни проблеми. Отидов со нив кај жената и се запрепастив кога почна да зборува за нивната животна приказна. Луѓето кои ги познавам ми се први соседи и добри пријатели. Се беше вистина што во тој момент го кажа жената...“, раскажал Ѕвездан. З.

Тој откри дека кај оваа жена одат луѓе по препорака.

„И реков да види и за мене, иако признавам дека немав некоја мака, само сакав да видам што ќе каже...“. Објаснува дека жената која му гледала во шолјата видела се што поминал во детството, растејќи, како да е со него. Дека се удавил во езерото, дека имал сообраќајна несреќа, дека бил „потресен“ кога бил мал, се што му се случувало во животот, таа му кажала како да е очевидец.

„Бев запрепастена и без зборови. Но, жената се ми погоди. Морници ме полазаа. Сè ми подгоди од моето детство и младост. Повторно, имав среќа да се родам на празникот 12 мај, на денот на Василиј Острошки, и многупати преживеав такви опасности и ризични ситуации. Три пати имав клиничка смрт, се давев во езеро кога бев војник, ме удри кола. Овие искуства не беа пријатни“.

Се случило да биде ограбен и претепан во соседна држава и да остане без пари. Таму се нашол за да му ги обезбеди на семејството потребните работи во услови на криза. И тоа е она што таа жена го виде во неговата шоља.

„Ме ограбија во рација, не знаев што ми се случи. Крадците ми одзедоа сè за миг, не можев да ги спречам. Останав без ништо. Немаш пари, што ќе правиш. Патував со воз толку гладен што за малку ќе се онесвестев, бабата во возот ми нуди леб од торбичка, мувлосан и домат. Немав ништо друго па ги земав да каснам нешто и силата почна полека да ми се враќа. Тоа секогаш им го раскажувам на децата „деца многу пребирате, јас сум јадел мувлосан леб и „скапан“ домат во воз за да останам жив“, а тие велат: „Тато, досаден си со таа приказна“, ја завршува својата приказна за Курир Ѕвездан З., со анегдота од приказната за една „видовита“ жена која директно му кажала дека најголемата грешка во животот му била тоа што не се школувал.

„Бидејќи не одеше на училиште, не знаеш каде ќе бидеш сега, можеш, интелигентен си и снаодлив... но тргна по друг пат“. Искрено сакав девојки, се вработив, земав добра плата, па кој ќе оди на училиште. Татко ми ми велеше, оди бре, заврши нешто, но јас платата ќе ја поторшев на излегувања, времето помина, се оженив, деца се родија...“

За слично искуство ни раскажа и една жена од Врање. Сосема случајно се сретнала со еден нивен пријател кој случајно се нашол таму, учтиво го поздравила и додека го чекала соседот да се подготви и заедно да одат во град, тој без никаква провокација ја започнал својата приказна кажувајќи и колку деца има.

„Ќерка ти ќе живее во странство, а син ти е доктор. Се насмеав и му реков дека не погодува, твојот син студирал инженерство, а не медицина. За време на студиите остана во странство и работеше во странска компанија. Логично беше тој да оди и да продолжи кариера во странство, а не ќерката. Инаку со ќерката до заминување во странство не разговоарав. Се случи тоа што тој човек во тој момент го кажа. Ќерката се омажи и живее во странство, а синот запиша докторски студии. Се сеќавам на неговите зборови дека во иднина ќе имам здравствени проблеми. Шест години по случајната средба со тој човек имав хирушка интервенција. Човекот прв пат го видов тогаш во животот, а знаеше што ќе ме чека во иднина, верувале или не“, раскажала Милана Д.