Станко од Лесковац оживеа на сопствениот погребот: „Гробот ми е ископан, јас станувам... Луѓето бегаат, но на попот сѐ му беше јасно“

Станко од Лесковац оживеал на сопствениот погреб, а за овој случај се зборуваше 10 години

Станко е човек кој умрел и оживеал, а во тој период од „смртта“ до будењето видел, вели, многу...

Својата приказна ја започнува со спомени од детството, живеење во сиромаштија, во беда, со татко кој ги извршувал најтешките работи само за да ги прехрани, како и мајка која се мачела да врзе крај со крај. Првите четири одделенија ги завршил во селско училиште, а другите во Вучје, каде што пешачел 10 километри до училиште преку земја и во сурова зима. Завршил средно хемиско училиште и се вработил во фабриката за лекови „Здравље“ во Лесковац, по што добил стипендија од Тито и заминал во Нови Сад на обука за пожарникарство. Својата приказна пред неколку години ја раскажал за Курир.рс, а истата ви ја пренесуваме во целост:

„Мислиме дека озборувањето не е ништо, но не е така...

Станко рече дека лежерно го сфаќаме тој муабет, а не е така... Види колку е бушава, каков е овој, ништо не вреди... Кои сме ние да судиме, така го преземаме судот Господов, а тоа не е наша работа, вели Станко.

- Од мал одев во црква со мајка ми, таа не земаше мене и брат ми и не чуваше во христијанството од мали нозе, да ги пазиме Божјите заповеди, да не лажеме, да не крадеме, без разлика што имавме тешкотии затоа што не можевме ни да се прехраниме, раскажа во една прилика расплакан Станко, сеќавајќи се колку биле сиромашни, толку што пишувал и цртал, а сакал да црта, на вреќата што му ја давала мајка му која му ја давала откако ќе го искористела брашното.

Тој вели дека мајка му првпат го однела во црква кога имал 5 години, а тогаш се преплашил од цркви и икони, но сепак ја замолил повторно да го однесе.

Ноќта кога умрев

Тој настан, вели Станко, се случил на 22 ноември 1989 година.

- Ја славевме славата на Архангел Михаил, тогаш живеевме како кираџии кај Лесковац затоа што нашиот газда во градот се откажа, па јас, жена ми и постарата ќерка немавме каде да одиме освен овде додека не го најдеме патот и не најдеме нов стан. Отидовме во тој стан, а мојата сопруга беше бремена со втората ќерка, два месеци пред да се породи.

Таа ноќ доживеав чудо, си легнавме рано и во текот на ноќта слушнав глас како ме вика: Станко, стани! И кога ги отворив очите видов во собата светлина силна како да зајде сонцето и беше ноќ, се видов и себеси и од таа светлина се појави Господ Исус Христос... Го видов моето тело како лежи до жена ми во кревет...

Сите побегнаа кога оживеав, а вака рече попот

На прашањето како реагирале луѓето кои дошле на неговиот погреб, тој рече дека секако се исплашиле, почнале да бегаат кога починатиот почнал повторно да станува... Во тој момент свештеникот кој требало да го заврши погребот рекол: Дали се премисливте? Станко вели дека попот не се плашел бидејќи не му бил прв случај да оживее мртовец, имало многу ...

- Христос тогаш ми рече: Станко, ајде да одиме... Јас се исплашив и му кажав кој си, каде одиме, а тој рече јас сум твојот Господ и поминавме низ ѕидот, не низ вратата туку низ ѕид, видно потресен Станко продолжил да раскажува.

- Штом го видов Господ, веќе немав своја волја, само со него поминав низ ѕидот, лебдевме, земјата не ја допиравме...

- Тргнавме и долу видов река како мојата Власина, пејсаж кој ме потсети на тоа кога бев дете кравар, пасев стока, таму видов скала спуштена од небо на земја, Господ ја качува, јас зад него, а мене од страна за раце и нозе ме фаќаат демони, завиваат, врескаат, а под бездната, пеколот, демони викаат, се смеат, оган им излегува од очите и од устата, има секири, копја, српови, сè, со што можат да стигнат до мене... Но Господ направи крст и сите паднаа, поминав низ разни порти и кога стигнавме до сводот ја видов портата на небото...

- Цело време бев гол но како ангел, без пол, а Господ носеше бела облека. А напред и позади имаше блескав крст во кој не можеше да се погледне оти зрачеше светлина... И тогаш ми рече: Станко, ова е божјиот рај, погледни наоколу, го видов Светиот Отец Николај, Светиот Архангел Михаил, Свети Георгиј, ангели и многу други светци чии имиња тогаш не ги ни знаев затоа што во тоа време само малку го читав Светото Писмо, ништо друго не знаев... Чувствував мир. Видов луѓе што ги познавав од детството, видов пријател од основно училиште кој почина, но не ми дозволија да разговарам со него, многу млади момчиња и девојчиња на зелената трева, меѓу дрвјата...

- Се изнагледа ли на оваа убавина, ме прашува Господ и ми вели: Овде ќе ти биде местото, а сега е време да ти покажам нешто друго, сега ќе те вратам на земјата, вели бидејќи има мало девојче кој многу плаче. 

Кажете им на сите дека постои Бог, како и рајот и пеколот

Станко вели дека Христос му рекол да им каже на сите дека има Бог, и рај и пекол, како и задгробен живот. Тој исто така рече дека Христос му кажал 21 лекција за тоа како да живее и како да се однесува, кои тој ги почитува.

Претходно му го покажал пеколот за кој вели дека е бездна - смрдеа, студено, страшно и таму има огнено езеро со оган, сулфур, видел луѓе што ги познава, еден го проголтал змија до гради, а тој се обидувал да се ослободи некои соседи, видел на некои пријатели како им горат главите, лелекаат, завиваат... Го прашувам Господ зошто овие, а тој ми вели: Ти знаеш подобро, си ги знаел - крадци, пијаници, убијци, измамници, тие што ограбувале други, по нарачка.

Ми го покажа и Новиот Ерусалим со палата од стакло и како да не е ни на небо ни на земја, во облаци, со златни килими, имаше и подиум и таму видов многу луѓе што ги познавам и Господ рече: Нека дојде моја Славица, нека дојде мојот Станко...

- Ми рече да влезам во оваа соба, а таму свети Јован Крстител клечи и се моли за некого. Сите соби се од стакло, а пред секоја стои момче во бело како чувар на влезот... Станко вели дека Господ му го покажал и Небесниот Ерусалим каде ја видел Богородица која излегла жива од иконата со Исус Христос како бебе во раце, клекнав, и ги прегрнав нозете и почнав да плачам, а таа ме благослови. 

Бев мртов 25 часа

Од моментот кога жена ми ме допрела во креветот и видела дека сум ладен, до моментот кога оживеав, поминаа 25 часа. Дојде брза помош да ја потврди мојата смрт, а подоцна разговарав со патологот на кој не му беше јасно како се случило, па кажа дека Станко го измамил.

Станко вели дека се‘ било спремно - гробот ископан, само требало да го погребат, а потоа неговата постара ќерка, која тогаш имала 7 години, прва кажала дека очите на татко ѝ се мрдаат.

На прашањето како реагирале луѓето кои дошле на неговиот погреб, тој рекол дека секако се исплашиле, почнале да бегаат кога починатиот почнал повторно да станува... Во тој момент свештеникот кој го служел погребот му рекол: Се премисливте? Станко вели дека попот не се плашел бидејќи не му бил прв случај да оживее мртовец, имало многу ...

- После сите се шегуваа за мене дека сум вампир, дека сум се претворил во вампир... По клиничката смрт 40 дена ми течеа само солзи, не можев ни да зборувам.

Кога ме врати, Господ ми рече дека ме враќа поради едно мало девојче кое многу плаче и дека треба да им помагам на луѓето на секој начин, каде можам и колку можам.

Станко двапати го посетил и покојниот патријарх Павле, а безброј пати патријархот Иринеј.

Станко рече дека досега се сретнал со 12-13 луѓе кои се вратиле од мртвите.

Разговарал и со лекарите, познатиот д-р Пушкаш, експерт за мозокот, му рекол дека тоа е божја работа бидејќи мозокот може да издржи само две до четири минути без оштетување.

Фото: Youtube - screenshoot