„Стравот ја лекува верата, себичноста - љубовта, а тагата - надежта“: велеше Владе Јеротиќ
"Дали љубовта секогаш победува?"
- е едно од прашањата за љубовта, поставено од самиот Јеротиќ
Академик проф. Д-р Владе Јеротиќ, лекар, невропсихијатар, психотерапевт, писател, разви обемна и плодна публицистичка работа во граничните области на психоанализа, психотерапија, религија и филозофија. Неговите предавања привлекуваа големо внимание во јавноста. Тој ги објави своите мудри мисли и цитати во книгата „Остануваат само дела од љубовта“ во 1996 година.
„Дали љубовта секогаш победува?“ - е едно од прашањата за љубовта, поставено од самиот Јеротиќ.
Стравот е друга болест на денешницата и е или премалку истражуван или премногу субјективен, велеше Јеротиќ, а за денешниот човек, Јеротиќ сметаше дека не се сака и самопочитува доволно.
Да се потсетиме што има кажано Владе Јеротиќ за љубовта, човекот, стравот, сомнежот, животот….
"Да се сака друг човек значи да го разбереме, и секако - да му простиме.“
„Остануваат само делата на љубовта.“
„Љубовта се носи во себеси, како едено од основите на создавањето“.
„Можеме ли да го цениме и да го сакаме ближниот, а да не се цениме или сакаме себеси? Такво нешто едноставно не е можно “.
"Не е претерување да се мисли дека најголемата несреќа за луѓето и оваа планета на која живеат, понекогаш е целосна, понекогаш делумна неспособност на голем број луѓе да сакаат. Ниту воопшто не ми се чини претерана мислата, дека целото човештво и земјата под неа се одржува пред се' благодарение на оние малкумина кои се способни да сакаат “.
„Себичен човек е човек кој не се сака себеси“.
„Повеќето луѓе ги почитуваат забраните, особено надворешните, само додека се наоѓаат под притисок и се плашат. Но, со внатрешни забрани, тешко кој умее да управува“.
„Голема вештина е да можете да разговарате со човек“.
„Моќта да владее над другите е неодолива сладост
на темната страна на човечкото суштество“.
„Сите напредоци на модерната технологија, како и модерната медицина, го направија животот, а секако и смртта, потешка и болна. Само „волјата за смисла“ може да нè направи одговорни, а дури тогаш ќе сме подготвени да си помогнеме себеси и општеството“.
„Не гледај кој сум бил, туку кој сум сега“
„Во самотија човекот го отвора патот до сопствената длабочина, и ако успее да се впушти во неа без страв и презир, тој ќе се врати збогатен на површината и само тогаш, кога ќе го открие своето Себе, ќе има отворен и директен пат кон ближниот, кон Вас.“
„Дали човечката совест може да издржи страв, себичност, сомнеж и гнев без да стане тажен? “
„Стравот ја лекува верата, себичноста - љубовта, а тагата - надежта“.
