Дали всушност ние постоиме: Науката открива дека можно е да сме дел од комјутерски симулакрум

Идејата дека целиот наш свет е компјутерска симулација создадена од некоја напредна цивилизација одамна ја инспирира науката и филмовите – од „Матрикс“ до „Црно огледало“. 

Но, ново истражување конечно дава јасен одговор: животот што го живееме не може да биде симулација.

Научници од Универзитетот во Британска Колумбија, предводени од д-р Мир Фајзал, објавија во Journal of Holography Applications in Physics дека законите на физиката и самата структура на реалноста не можат да се пресоздадат преку алгоритам. Со други зборови – ниеден суперкомпјутер не може да симулира универзум.

Истражувањето се повикува на познатата Геделова теорема за непотполност, според која некои вистини постојат, но не можат математички да се докажат. Според д-р Фајзал, тоа покажува дека постои „nearitmiчко разбирање“ – форма на сознание што е надвор од границите на логиката и пресметките.

„Докажавме дека не е можно сите аспекти на реалноста да се објаснат преку пресметки. Самата природа на универзумот бара нешто подлабоко од алгоритми и кодови“, вели Фајзал.

Со тоа, тимот ја отфрла познатата „хипотеза за симулација“ и покажува дека физичките закони не се резултат на некаков компјутерски систем, туку дека вистинската реалност е премногу комплексна и совршена за да биде програмирана.

Или, како што заклучува професорот Лоренс Краус:
„Нашиот универзум не следи код – тој е создаден од нешто што е надвор од секоја симулација.“