Историја која ретко кој ја знае: Постои единствен случај во кој црквата дозволува кражба - света кражба

Иако осмата Божја заповед експлицитно вели „Не кради“, се чини дека постои исклучок од ова правило!

Иако црквите денес генерално се залагаат за хармонија и меѓусебна соработка во минатото, тоа не беше случај. При освојувањето на териториите, посебен страв постоел од сквернавењето на моштите на светците од страна на „неверниците“.

Затоа во минатото, уште пред расколот на христијанските цркви, а особено потоа, некои достоинственици се залагаа за пренесување на најголемите христијански мошти од Исток, каде што беа почести нападите на војските од другите религии, на Запад каде што можеа да се чуват „со должна почит“. А ако случајно донесат соодветна финансиска корист и углед на црквата, тоа би било само показател дека Божјата волја е правилно исполнета.

Така, во историјата е забележана една, за црквата, сосема неверојатна појава - „света кражба“, на латински „furta sacra“. Станува збор за „оправдани“ случаи на кражби, т.е. пренесување на моштите на светците од јурисдикција на една црква во јурисдикција на друга.

Приказната оди вака - на верник ќе му се појави светец на сон и ќе му каже дека не е задоволен од местото каде што е неговото земно тело и дека сака да биде префрлен на друго место.

Како и обично, црквата која има мошти не би се откажала доброволно од моштите, па се ангажирале трговци кои потоа, со ветување за Божја милост и уште повеќе, богати награди, тајно ќе ги префрлат моштите во друга црква.

Еден од најпознатите случаи на „света кражба“ секако е пренесувањето на моштите на свети Марко од Александрија во Венеција, каде што се наоѓаат и денес. Свети Марко на сон им се јавил на трговците од тој град и им рекол дека сака неговото смртно тело да биде во нивниот град. Потоа отишле во Александрија и украле мошти од тамошната црква.

Бидејќи Александрија во тоа време била под муслиманска власт, легендата вели дека трговците ги криеле моштите на светецот под свинското месо што го пренесувале. Откако дошла контролата, исламските цариници не сакале да го допрат овој товар и така Свети Марко завршил во Венеција.

Слична судбина имаа и земните останки на Свети Никола, кои за време на турските освојувања, најверојатно, биле украдени од италијански пирати од Мирот во Мала Азија и пренесени во Бари во Италија, каде што се наоѓаат и денес. На 22 мај, христијанството го слави споменот на Пренесувањето на моштите на Свети Никола.