Обезглавени скелети на жени и деца: Откриен доказ за најголемиот „лов на глави“ од неолитот - која била причината за масакрот?

Некогаш, во населба која сега е на територијата на Кина, непријателите отишле во селото со кое војуваат. Таму имало само жени и деца, а бруталноста со која се соочиле ги шокира научниците денес.

Еден и пол милениум п.н.е., неолитската населба во Кина наречена Хонг беше место на необичен, но не и нечуен настан: крвав лов на глави, чин кој се смета за најголем документиран масакр од ваков вид во Азија.

Всушност, обезглавувањето било вообичаена практика во одредени праисториски општества, каде што главите на непријателите се сметале за воени трофеи. Но, она што најмногу ги изненадило истражувачите во овој случај е тоа што сите жртви биле исклучиво жени и деца и дека сите загинале во еден напад.

„Овој меѓучовечки конфликт имаше високо ниво на суровост“, објаснуваат авторите на студијата.

Всушност, веќе постоеле докази за обезглавување во Кина за време на неолитот, иако неодамнешните откритија во Хонге се особено интересни, но и вознемирувачки, особено затоа што - според истражувачите - покојниците биле или селективно избрани или жртви на конфликти меѓу завојуваните населби.

Ритуално обезглавување

Според Киан Ван, водечки автор на студијата и професор по биомедицински науки на Универзитетот за стоматологија А&М на Тексас, „началниците на непријателските племиња требало да бидат убиени како дел од специфичен ритуал за да се фатат и/или поседуваат душата и енергијата на противникот.Но овде имаме толпа жени и деца како жртви“.

Анализата на скелетните остатоци откри дека на жртвите им недостасувале првиот и вториот пршлен, а вториот пршлен имал тесни засеци во форма на V и U. Доказите исто така сугерираат дека најверојатно се користеле ножеви со коскени рачки и остри камени сечила за обезглавување на главата.

Археолозите веруваат дека е тешко со сигурност да се каже зошто напаѓачите имале посебна предност на жените и децата. Можеби мажите не биле таму во моментот на нападот, а напаѓачите ги масакрирале оние што ги нашле таму. Киан Ванг сугерира дека оваа заедница на ловци, фармери и рибари најверојатно била во конфликт со другите соседни заедници, бидејќи во населбата се откриени неколку одбранбени ровови.

Истражувачот шпекулира дека по нападот, непријателите ги зеле главите со себе, и дека кога мажите се вратиле во селото, ги преместиле телата на жените и децата во куќите како дел од некој вид на погребен ритуал и подоцна го напуштиле село.

Што се однесува до четирите машки черепи пронајдени во бунарот, Ванг верува дека тие припаѓале на некој од непријателски клан и биле оставени таму како трофеи пред населбата да биде напуштена.

Резултатите од истражувањето се објавени во списанието Archaeological and Anthropological Sciences.