Шабан, Цеца, Црна Јасмина: Убиства, тепања со безбол палки
Поминаа 29 години од убиството на Дејан Марјановиќ. Медиумите го нарекоа некрунисаниот крал на Звездара, а пријателите едноставно го нарекуваа Шабан. На 18 октомври 1994 година бил ликвидиран од неговиот малолетен кум.
Марјановиќ завршил градежно училиште, имал трговско друштво, добри коли, убави девојки... Практично се што можел да посака. Го поврзуваа со многу познати пејачи, што тој секогаш го негираше. Сакаше да ја покажува својата моќ и се расфрлаше со пари, што не им се допадна на другите момци слични како него.
Последното интервју Шабан го дал два часа пред да биде убиен, на 18 октомври 1994 година. Тој тогаш имал 23 години.
Таму ја откри вистината за врската со Светлана Цеца Ражнатовиќ.
"Ве молам објавите дека сите приказни за мојата наводна врска со нашата најпозната фолкерка се чиста фикција и невистини. Ја сакам само мојата свршеница Јелица Матиќ Синди. Таа е познат фото модел на Запад и јас сум среќен со неа", изјавила Шабан кој Цеца ја запознал преку нејзината тогашна најдобра пријателка Мира Шкориќ.
Во истото интервју тој најави дека оди во Америка.
"Утрово во четири и пол се обидоа да ме убијат! Пукаа од скалите над мојот стан. Не знам како, но останав жив. Имав повеќе среќа отколку памет. Се враќав дома. Одеднаш се појави несреќа! Не го ни запалив светлото во ходникот. Кога ја отклучив вратата почна да вреска некој од скалите.Се фрлив низ вратата во станот, ја треснав вратата со нога, се е пукано, а станот е хаос, не знам од што беа пукотниците, неколку револвери, па и пушки. Потоа слушнав трчање, пукаше и отиде. Преплашените соседи излегоа во ходникот. Денес ќе дознаам кој пукал,но повеќе ме интересира:Зошто?Сега е на улица некое чудно време, деца се шетаат со пиштол во појас. Се плашам само од тие напалените момци да не се прослават поради мене мртов. Но тоа е бедна слава. Денес вештината е да не убиеш никого,големината е да останеш жив.Утре веќе ќе бидам далеку. Одам во Америка, чао“, рече тогаш Марјановиќ.
Два часа подоцна Шабан беше убиен. Неговиот малолетен кум Александар Пауновиќ, попознат како „Малиот паун“, го убил со истрели од револвер.
Пауновиќ, тогаш на петнаесет години, пукал во Марјановиќ пред влезот на зградата во која живеел на булеварот Револуција (сега булевар Краља Александра). Седум дена по убиството, Пауновиќ и се предал на полицијата.
Во белградското подземје се зборуваше дека Мали Паун го убил Шабан само за да се покаже дека е поголем од него.
Пријателите на Марјановиќ тврдеа дека убиството е нарачано, но Пауновиќ на судењето изјави дека Шабан го малтретирал и го принудил да работи за него. Мајката на Пауновиќ тврдеше дека овие работни места се поврзани со продажба на дрога.
Неколку моменти пред убиството се расправале за револвер.
Имало киднапирање и давење, а потоа и убиство. Паун купил авионски билети за Америка, за да ја напушти Југославија „додека не се исчисти воздухот“.
Следниот ден полицијата соопшти дека го уапсила Милан Радоњиќ (18) од Белград, кој бил осомничен дека му помагал на Пауновиќ.
Паун пукал во Шабан ноќта пред да го убие, но го промашил. Тоа беше пукањето за кое зборуваше Марјановиќ во своето последно интервју.
Во белградското подземје се тврдеше дека Бојан Петровиќ бил привлечен во четата на Пауновиќ откако бил пуштен од затвор. Наводно, Петровиќ многу го ценел и го сакал како дете со срце.
Во средината на 1996 година, Пауновиќ беше осуден на шест години малолетнички затвор, а судот неговата постапка ја оквалификува како „убиство во моментот“, бидејќи пукал „во состојба на зголемена нервна напнатост и страв“.
Врховниот суд на Србија на 6 март 1997 година ја поништи пресудата и по две и пол години поминати во Централниот затвор во Белград и во Воспитно-поправниот дом во Крушевац, Пауновиќ беше пуштен да се брани од слобода. На повторното судење тој беше осуден на четири години затвор, а на 23 мај 1999 година требаше да оди во затвор за да го одлежи остатокот од 20-месечната казна. Тој тогаш имаше 22 години. Пред да оди во затвор, Пауновиќ бил убиен во својот стан.
Црна Јасмина
Тој беше убиен од неговата тогашна девојка Јасмина Антонијевиќ ака Дени, која подоцна во медиумите го доби прекарот Црна Јасмина. Таа тврдеше дека Пауновиќ постојано ја малтретирал, ја тепал со безбол палка, дека на денот на убиството и се заканил дека ќе ја убие ...
Таа потоа во страв го зела неговиот пиштол и го ставила меѓу нејзините бутини. Гледајќи го, рече таа, неговиот убиствен поглед и насмевка, пукала и пукала додека не се заглави пиштолот. Откако тој паднал на вратата, таа не можела да излезе од станот, туку скокнала низ прозорецот. Пиштолот со кој го убила го закопала во близина на манастирот Раковица.
По издржувањето на казната, Јасмина повторно стапила во врска со наркоман кој исто така ја малтретирал, па го убила и него.
(Kurir.rs)