Сколе ме повика, рече итно да дојдам - Исповед на убиецот на Аркан: Не ја кажав вистината, сега ќе кажам с ѐ, само ова беше мотив

Пред Новата 2000 година, пред 24 години се стеснуваше кругот околу Жељко Ражнатовиќ Аркан, за кој тој немаше поим. По средбата на шефот на кланот Миљаковац, Зоран Ускоковиќ Сколет, со блиски луѓе, одлуката е донесена. Да се ​​обиде, дотогаш незамисливо, да го убие неприкосновениот владетел на српското подземје, Жељко Ражнатовиќ.

Најопасно за него беше тоа што почна да се чувствува недопирлив. Мислеше дека никој ништо не му може, дека сите во подземјето се негови и дека не е во животна опасност. Речиси секогаш одеше без обезбедување, во кругот на искрените пријатели.

Драган Николиќ Гаги, кој беше осуден на 30 години за вмешаност во атентатот на Ражнатовиќ, во ексклузивна исповед за Курир раскажува како е донесена одлуката да се тргне по Аркан.

-Бевме на Панчевачкиот мост, на пат за Војводина, кога ми се јави сега покојниот Зоран Ускоковиќ Сколе, кој ми кажа дека е итно, и да дојдам во ресторанот „Двор“ во Раковица. Знаев дека нешто е итно – откри Гага и сподели повеќе детали.

- Не знам точно кој ден беше есента 1999 година. Знам дека беше светло и сончево. Бев во сива „тојота“, управувана од мојот кум, полицаец од полициската бригада Добросав Гавриќ. Бевме на Панчевачкиот мост, на пат за Војводина, кога ми се јави сега покојниот Зоран Ускоковиќ Сколе, со кого се дружев долги години - се присетува Николиќ.

Нешто важно

Како што вели, по тој повик сфатил дека нешто важно се случува, бидејќи морале веднаш да заминат на собирното место.

-Ми кажа дека е итно да дојдам во ресторанот „Двор“ во Раковица. Знаев дека нешто е итно. Го свртевме автомобилот и отидовме во споменатиот ресторан. Гавриќ остана кај полицаецот Дејан Питулиќ, кој работел како обезбедување на Сколет на приземјето. Се качив горе, во канцеларија каде што седеа Сколе, покојниот Бранко Јевтовиќ Јорга и човек чие име не сакам да го спомнам, познат човек кој се претставувал по името на својот татко - се сеќава Николиќ како се започнало.

Мистериозниот човек

Гаги не крие дека во тоа време имале заеднички бизнис со Жељко Ражнатовиќ Аркан, но и пријателски однос и заеднички дружења на прослави. Тој ги потврдува шпекулациите дека тој, Ускоковиќ, Јорга и извесен Радишова имале удел во трансферот на Никола Лазетиќ во странство и дека со таа зделка кулминирала и онака комплицираната врска со Аркан.

- Требаше да имаме половина од трансферот. Исто така, јас и Сколе бевме партнери во половина од трансферот на младинскиот репрезентативец Алексиќ во странство, додаде тој, но и дека останавме „кратки“ од таа работа.

Како што вели, парите не ги добиле. Знаеше дека Ражнатовиќ, со кого тогаш беше најблизок Сколе, „има лош карактер и дека во одреден момент ќе има проблеми“.

Сколе го имитираше

- Пред тоа бевме во добри односи со Жељко Ражнатовиќ, со тоа што Сколе беше толку фасциниран од него што почна да го имитира. Во летото 1997 година, му реков: „Познавајќи го Аркан, знам дека да се биде близок со него чини многу“, особено што му дозволи на Сколе да се повикува во негово име. Тогаш му реков дека порано или подоцна ќе има тепачка. Сколе беше изненаден, но уште тогаш му кажав дека, кога ќе дојде до тоа, ќе бидам со него. Така беше.

Гаги се осврна и на последното судење

- Не ја кажав целосната вистина пред судот. Ќе кажам како беше, па нека се процени и цени. Решив да зборувам како се најдов во тоа, што мене ми беше мотив за лично да се впуштам во такво нешто - објасни зошто после повеќе од 17 години решил да раскаже се што знае за тројното убиство во белградскиот хотел.

Вели дека не бил во „Интерконтинентал“, но запознаен е со секој, дури и најмал детал од тоа што се случило таму на кобниот ден.

Материјални докази

- Вистината е поинаква од она што го пишува во обвинителниот акт и пресудата според која сум затворен 14 години и речиси пет месеци. Шпекулациите за настанот на „Интерконтинентал“ траат речиси две децении. Се што кажувам е веродостојно и имам материјални докази за тоа. Некои од нив не беа користени во судот, но јас ги поседувам - изјави Гаги Николиќ, кој издржува казна затвор од 30 години во Забела, Пожаревац.

Тројца осудени

Драган Николиќ Гаги (51), единствениот од тројцата осуденици кој издржува казна во Србија за убиството на Жељко Ражнатовиќ Аркан, Миленко Мандиќ и Драган Гариќ, на 15 јануари 2000 година во „Интерконтинентал“, во ексклузивна исповед за Курир ги открива сите досега необјавени детали од злосторството.

Иако пред судот тврдеше дека не знае ништо за настаните во белградскиот хотел, по повеќе од 17 години реши да проговори и да каже се што знае за настаните кои и претходеа на ликвидацијата, деталите за убиството, но и за неговото бегство од Србија, криење и апсење во Виена. За прв пат зборува зошто некои актери не ја кажале вистината, но и зошто не доставил материјални докази кои би му користеле на судот.

Кумот на Гаги, Добросав Гавриќ, кој пукаше во Аркан и неговите пријатели, и поради тоа беше осуден на 35 години, беше уапсен во Јужна Африка, додека Милан Мики Ѓуричиќ, третиот осуден на 30 години, беше убиен во 2018 година во Јужна Африка.

ЈОРГА ДОБИЛ ЗАКАНИ

Трансферот на Никола Лазетиќ од Обилиќ се случи во 1998 година, кога фудбалерот се пресели во турскиот клуб Фенербахче. Наводно за тој трансфер на клубот од Белград му биле исплатени шест милиони марки. На судењето на членовите на „земунскиот клан“ се зборуваше и за трансферот на Никола Лазетиќ. Ивана Туловиќ, тогашна девојка на Бранко Јевтовиќ Хорхе, поранешна сопруга на Љубиша Буха Чумет, сведочеше дека пред убиството Јевтовиќ добивал закани поради пари од трансферот на Лазетиќ.

Групата околу Сколе започна интензивно да ги следи движењата на Ражнатовиќ кон крајот на годината, токму во декември и јануари. Не знаејќи што доаѓа и дека убијците се на него, Аркан ги видел криминалците кои на крајот го убиле. Секогаш кога мислеше дека му се потпора, не сфаќајќи дека му работат на глава.

Го чекаа вистинскиот момент, а Добросав Гавриќ на 15 јануари во „Интерконтинентал“ ги уби Ражнатовиќ, Миленко Мандиќ и Драган Гариќ.

Следеше одмаздата на припадниците на српската доброволна гарда предводена од Милорад Улемек Легија. Крвавата пролет во Белград започна многу брзо. Најпрво беше убиен Бранислав Лаиновиќ Дуги, а набрзо главната жртва беше Зоран Ускоковиќ Сколе, кој беше застрелан од Сретко Калиниќ. Смртта и атентатите продолжија години подоцна.

Фото: Приватна архива
Извор: Kurir.rs