Толкување на крвната слика: Што значат сите кратенки и на што укажуваат нивните вредности

Целта на лабораториската анализа на крвната слика е да се добие точен и сигурен наод кој ќе покаже дали има физиолошки промени во телото.

Кога станува збор за лабораториско испитување на крвта, вклучува два вида анализа: оние што се фокусираат на тестирање на видот, бројот, односот и изгледот на клеточните елементи на крвта (слика на крвта, хематолошки параметри) и други, кои го проверуваат биохемискиот состав на крв и врз основа на тоа ја воспоставува работата или состојбата на одделните органи и ткива.

Без разлика дали се плашите од игли или земање крв, одењето во лабораторија е се уште неопходно во речиси секоја дијагноза на болеста. Тестовите на крвта јасно покажуваат дали телото е здраво, дали има воспалителни процеси, каква било болест, анемија, инфекција, нутритивен статус на телото и изложеност на токсични супстанции и слично.

Комплетна крвна слика вклучува број на еритроцити, леукоцити и тромбоцити, константи на еритроцити (MCV, MCH, MCHC, RDW), тромбоцитни константи (MPV, PDW), диференцијална крвна слика (подтипови на леукоцити: неутрофили, еозинофили, лимофили, базофили) и хематоцити.

За да не се прашувате кои се неразбирливите кратенки до броевите на хартијата што ви ги дава лабораторискиот асистент, ве советуваме внимателно да го прочитате овој текст и да научите кои се референтните вредности на целосната крвна слика.

Значењето на кратенките:

РБЦ-еритроцити (црвени крвни клетки) носат кислород од белите дробови до други делови од телото;

WBC-леукоцити (бели крвни клетки) служат за одбрана на телото од бактерии, вируси и габи;

PLT- тромбоцити (тромбоцити во крвта) учествуваат во формирањето на згрутчување и го запираат крварењето;

Hb - концентрација на хемоглобин;

Hct - учеството на крвните клетки или хематокрит во вкупниот волумен на крв;

MCV - просечен волумен на еритроцити;

MCHC - средна концентрација на хемоглобин во еритроцитите;

RDW - ширина на дистрибуција на еритроцити, сортирање на еритроцити по големина;

MTV - просечен среден волумен на тромбоцити.

Еритроцити

Еритроцитите или црвените крвни клетки се крвни клетки кои содржат хемоглобин и учествуваат во преносот на кислород врзан за хемоглобинот од белите дробови на други ткива.

Намалените вредности најчесто се знак за анемија или загуба на крв поради крварење. Зголемените вредности може да бидат предизвикани од состојби на хемоконцентрација на организмот, кај полицитемија, но и кај здрави луѓе.

Леукоцити

Леукоцитите, или белите крвни клетки, се формираат во коскената срцевина и го штитат телото од инфекции. Тие учествуваат во имунолошкиот одговор. Постојат пет различни видови бели крвни клетки и сите тие се дел од одбраната на телото од инвазија на заразни и други штетни материи.

Зголемен број на леукоцити во телото значи бактериска инфекција. Намалениот број на леукоцити укажува на вирусна болест, со употреба на некои лекови, хемотерапија, леукоцитоза, во стресни ситуации ...

Хемоглобин

Хемоглобинот е компонента на црвените крвни клетки. Тој носи кислород од белите дробови до ткивата и јаглерод диоксид од ткивата назад во белите дробови. Со секој здив, крвта во белите дробови прима кислород и, благодарение на хемоглобинот, го дистрибуира до сите ткива и органи.

Намалената концентрација укажува на анемија. Зголемена концентрација е во состојбите на хемоконцентрација на организмот и во полицитемија.

Хематокрит

Хематокрит го претставува обемот на еритроцитите во единица полна крв.

Зголемени вредности на хематокрит се забележуваат при дехидрација и шок. Хематокрит е намален во бременоста, и се намалува со возраста. Исто така е намален кај анемија, леукемија, зголемена функција на тироидната жлезда (хипертироидизам), цироза на црниот дроб, изгореници и инфекции.

Тромбоцити

Тромбоцитите се клетки кои учествуваат во коагулација (згрутчување) на крвта.

Вишокот тромбоцити предизвикува зголемено згрутчување на крвта и може да доведе до формирање на згрутчување на крвта во кардиоваскуларниот систем. Недостаток на тромбоцити (тромбоцитопенија) предизвикува тенденција за крварење, тромбоцитите се намалуваат при хемотерапија, малигни заболувања, хепатитис и слично.

Константи на еритроцити

Константите на еритроцитите се пресметуваат од бројот на еритроцити, концентрации на хемоглобин и хематокрит и даваат информации за квалитетот на еритроцитите.

MCV (просечен волумен на клетката) - нормална големина на еритроцитите - нормалните вредности се од 81 - 99 fl;

MCH (просечен клеточен хемоглобин) - просечната количина на хемоглобин во еритроцитите - нормалните вредности се од 29-32,9 pg;

MCHC (средна концентрација на хемоглобин во клетките) - просечната концентрација на хемоглобин во еритроцитите - нормалните вредности се од 310 до 350 g / l;

RDW (ширина на дистрибуција на црвени крвни клетки) - нормална распределба на еритроцитите по волумен - нормалните вредности се 11,5-16,5%

Седиментација на еритроцити

Седиментацијата не влегува директно во контролата на крвната слика, туку се препорачува и најчесто се изведува за време на хематолошки анализи бидејќи укажува на можното постоење на болеста и се следи за сите болести. Оваа вредност ја претставува брзината со која еритроцитите се таложат до дното на исправената епрувета.

Нормалната стапка на седиментација на еритроцитите го исклучува постоењето на болеста, додека забрзаниот индикатор е за понатамошни испитувања.

Седиментацијата е забрзана при воспаление, уништување на клетките, труење, во бременост и после породување, во ТБ, ревматски заболувања ... Се забавува кај новороденчиња, полицитемија, конгестивна срцева слабост, алергиски состојби, одредени видови на анемија ...

Биохемиски параметри на крвта

Серумски изглед - нормален: бистра и светло жолта;

Може да биде слабо липемична (малку заматена), липемична (заматена) и млечна липемична (многу заматена), што укажува на зголемени маснотии во крвта. Овие резултати често се случуваат бидејќи пациентот не го почитува правилото дека не зема храна 12 часа пред да даде крв. Серумот може да биде црвен поради хемолиза и иктеричен поради зголемено ниво на билирубин.

Гликоза 

Покачени вредности се јавуваат кај дијабетичари, а намалени кај хипогликемија од различни причини.

Состојба на бубрезите

Уреа и креатинин

Покачени вредности се јавуваат кај бубрежни заболувања. Зголемена уреа, и нормален креатинин, исто така, може да биде резултат на диета богата со протеини. Зголемените нивоа на креатинин, исто така, може да бидат резултат на зголемена физичка активност или употреба на стероиди. Намалени вредности се јавуваат кај бремени жени и жени воопшто.

Електролити

Натриум - Намалени вредности кај бубрежни пациенти

Калиум - Зголемени вредности кај бубрежни пациенти.

Состојба на зглобовите

Урична киселина - Зголемени вредности се јавуваат кај гихт (таложење на кристали на урична киселина во зглобовите);

-Намалената концентрација нема дијагностичко значење.

Маснотии во крвта

Холестерол 

ХДЛ холестерол (добар) -  Намаленото ниво на HDL холестерол е од дијагностичко значење. Во овој случај, постои зголемен ризик од кардиоваскуларни заболувања. Колку се повисоки вредностите на ХДЛ холестеролот, толку подобро, бидејќи овој холестерол ги „чисти“ крвните садови.

ЛДЛ холестерол (лош) - Зголемените вредности обично се поврзуваат со неправилна исхрана и стрес. Тогаш се зголемува ризикот од кардиоваскуларни заболувања, пред се атеросклероза.

Триглицериди-  Зголемените вредности најчесто се знак за непочитување на правилото да не се зема храна 12 часа пред земање крв. Намалените вредности немаат дијагностичко значење.

Состојба на црниот дроб

ALT - Зголемените вредности укажуваат на акутно оштетување на црниот дроб, најчесто предизвикано од антибиотска терапија, внесување газирани пијалоци и слично.

AST - Зголемените вредности укажуваат на значително оштетување на црниот дроб или други болести (на пример, некои мускулни заболувања);

Гама ГТ - Покачени вредности најчесто се јавуваат кај алкохоличари и се знак за оштетување на црниот дроб.

Вкупен билирубин - Зголемени вредности се јавуваат при оштетување на црниот дроб и опструкција на жолчните канали. Намалените вредности немаат дијагностичко значење.

Коски

Алкална фосфатаза - Една форма на алкална фосфатаза е вклучена во изградбата на коските. Зголемените вредности може да укажуваат на зголемено распаѓање на коските и можен развој на остеопороза. Кај децата во развој, вредноста на овој параметар е покачена.

Панкреас

S-алфа амилаза, U -алфа амилаза - Зголемените нивоа укажуваат на нарушување на функцијата на панкреасот.

Коскена срж

Железо - Заедно со хемоглобинот, еритроцитите и параметрите што ја одредуваат морфологијата на еритроцитите (MCV, MCH и MCHC), обезбедува увид во состојбата на коскената срцевина. Само определувањето на железо нема значење за дијагноза на анемија.

Други параметри на крв

Фибриноген-  Ова е неспецифичен параметар. Зголемен е кај акутни и хронични заболувања, малигни заболувања, голем број на болести, разни воспаленија итн. Намалените вредности немаат дијагностичко значење.

Протеин -  Намалените вредности се знак за нарушена синтетичка функција на црниот дроб, освен во бременоста кога често се јавуваат намалени вредности. Зголемените вредности може да укажуваат на проблеми со бубрежна дисфункција.

(ПТ) - Протомбинско време - се одредува кај пациенти пред операција, како и кај пациенти на антикоагулантна терапија.

ВАЖНО: Се разбира сами не треба да си одредувате дијагноза толкувајќи ја крвната слика, секогаш консултирајте се со вашиот лекар!

Извор:stil.kurir.rs