Владимир го измислил првиот компјутер: Работел на вода, бил евтин и лесен за употреба

Ова е "бисер" на советската иновација: првиот уред во светот што реши парцијални диференцијални равенки, притоа сите компјутерски операции во оваа машина ги извршувала - вода!

Под медиумско влијание на Западот, често се заборава дека некои неверојатни и необични работи настанале во комунистичките земји на Истокот.

Лукианов Фото: Трето око

Приказната започнува во 20-тите години на минатиот век, кога еден млад инженер, Владимир Лукијанов, бил испратен на голем градежен проект - изградба на железничката пруга Тројк-Орск и Картали-Магнитнаја (сега Магнитогорск). Таму се соочил со проблемот на лошата работа: градителите користеле лопати, секири и коли, а целата работа се извршувала исклучиво во текот на летото.

Тогаш немало брзи машини за пресметување

Во потрагата по решение за проблемот со пукнатини во бетон, Лукјанов посочил дека нивното потекло е поврзано со режимот на температурата за време на ѕидањето. Научната заедница не била воодушевена од оваа хипотеза, но тоа не го запрело младиот Лукијанов.

Сепак, во тоа време немало доволно брзи и квалитетни методи за извршување на пресметката. Тогаш самиот Лукијанов се обврзал да го реши проблемот, заснован на делата на познати научници од тоа време

Хидрауличниот интегратор на Луканов е првиот компјутер што работи на вода.

Конечно, во 1936 година, тој успеал да изгради уред кој влезе во историјата како „хидрауличен интегратор на Лукјанов“. Всушност, овој изум е прва компјутерска машина во светот за решавање на парцијални диференцијални равенки. Покрај тоа, овој интегратор ги извршувал сите математички пресметки - користејќи проток на вода.

Лукијанов и компјутер Фото: Youtube / скриншот Ноотехн

Првите три модели на овој компјутер биле испорачани во текот на Варшавскиот пакт.

Направени се вкупно три модели на овие машини, од кои секоја е прилагодена за решавање на еднодимензионални, дводимензионални и тродимензионални проблеми. Постепено, интеграторот на Лукјанов се здобил со популарност и почнал да се доставува не само на советските републики, туку и на земјите од Варшавскиот пакт - Чехословачка, Полска, Бугарија, па дури и Кина.

Уредот бил ефикасен, едноставен и евтин!

Уредот не само што бил ефикасен, туку и лесен за употреба, како и релативно евтин за производство. Затоа, овие интегратори се користеле доста широко - во рударството, геологијата, термичката физика, металургијата, ракетата.

И кога се појавија првите компјутери, требало долго време да се потисне хидрауличниот интегратор, затоа што тие имале премалку меморија, ограничена пакет опрема за поддршка и слабо развиен софтвер. Дури во раните 80-ти, компјутерите успеаја да го претегнат уредот создаден уште во 1930-тите.

извор:magazin.novosti.rs