Баба Анујка беше најголемиот сериски убиец во Југославија: Отру најмалку 50 лица

АНА Драксин е име што веројатно никому не му значи. Баба Анујка или Банатска вештица се прекари со кои оваа жена, која живееше на крајот од 19 и 20 век во денешна Србија, беше далеку попозната - но сепак непозната за огромното мнозинство на жителите на поранешна Југославија.

Според сите извештаи, Баба Анујка била првиот и најголемиот сериски убиец на поранешна Југославија и веројатно меѓу најголемите сериски убијци во светот. Вмешана е во труење на најмалку 50, а според некои проценки до 150, ако не и повеќе луѓе.

Кога конечно беше осудена за своите злосторства, таа имаше 90 години. Беше осудена на 15 години затвор, но според една верзија, таа беше ослободена по 8 години, заради напредната возраст и почина две години подоцна, на 100-годишна возраст. Според друга, уште поневеројатна верзија, како што пишува српскиот„Ало“, таа била ослободена од затвор од германските окупатори во 1941 година, по што починала во нејзината куќа на 104-годишна возраст.

Баба Анујка живеела на голем имот во селото Владимировац меѓу градовите Вршац и Панчево. Според некои извори, таа е родена во Романија, во семејство на богат одгледувач на добиток, во 1837 или 1838 година, па се преселила како дете со семејството во Владимировац во српско-унгарско-романската провинција Банат, тогашен воена граница на Хабсбуршката монархија.

Главниот извор на информации за нејзиниот живот и дело е книгата на професорот по хемија Шимон Шармати, Баба Анујка - волшебничка од Владимировац, која беше објавена во 2007 година и со тоа ја спаси оваа темна приказна од заборав.

На своето судење, Баба Анујка рече дека кога имала 20 години, таа била заведена од австриски офицер, кој ја заразил со сифилис. После тоа, со скршено срце, се повлекла во осаменост и се посветила на студијата за медицина, конвенционална и народна. Нејзиниот татко се согласил да се омажи за богат селанец од Пистово во Владимилац, многу постар од неа. Во 20 години брак, таа му роди единаесет деца, но дури десет починаа. Откако нејзиниот сопруг почина во педесеттите години, таа изгради еден вид лабораторија во едното крило на куќата и го започна својот темен занает.

Таа се школувала во интернат, каде е приметено дека месечари, што во тоа време се сфаќало како карактеристика на личност која се прави магии.

 Анујка навистина станала волшебничка која на своите клиенти им продавала „баена водичка“, односно „чудотворен“ напиток за решавање на брачни, имот и други проблеми. Но, според сите извештаи, решението за нивниот проблем значело ликвидација на личност што им претставувала проблем или јги вознемирила за нешто, и оваа “волшебничка„ била подготвена да им ја обезбеди оваа ужасна услуга.

Главните состојки на нејзината „водичка“ биле смртоносни отрови како што се арсен, жива, билката татулата, позната и како ѓаволска трева.

Таа секогаш прашувала „колку е сериозен проблемот“ за да може да го дозира отровот.

"На прв поглед, таа биламила старица, а на втор, трет и петти поглед опасен трујач. Многу често таа дури и не ги познавала своите жртви. Од друга страна, мислела дека навистина им помага на луѓето да ги решат нивните проблеми". , пишува Шармати во својата книга.

Во интервју за српски Телеграф, Шармати вели дека овој платен отров, кога клиентот ќе дојдел кај неа со проблем, прво го прашувала „колку е тежок тој проблем“. Притоа, таа всушност размислувала за телесната тежина на една личност, за да може точно да го дозира отровот во нејзината „вода“. Врз основа на тоа, таа можела да предвиди точно колку дена лицето кое пиело „вода“ би подлегнало на отровот.

„После осмиот ден, веќе нема да имате проблем“, таа би им рекла на клиентите, наплаќајќи го нејзиниот смртоносен пијалок до 5.000 динари во тоа време.

Шармати изјавува дека оваа трујачка имала и нејзиниот асистент, Љубинка Миланов: „Таа слушаше, особено во вечерните часови кога жените одат на бунарот, а потоа ги раскажуваат своите тајни од спалните соби и од семејството и така натаму. И не само нивните тајни, туку и како тие укажуваат на нешто што се случува во некои други куќи, а потоа таа иим викала: 'Зошто не одите во бабата Анујка?' Таа играла незаинтересирана личност, но сè и пренесувала на баба Анујка. Така, кога се појавелекај бабата, таа веќе знаела сè за нивните проблеми “.

Сепак, не требало да убие секоја нејзина напивка. Некои клиенти сакале да ги извлечат членовите на своето семејство од воена служба, така баба Анујка ќе им дала поблага верзија на отровот, наменета да ги направи само во моментов непогодни за воена служба. Исто така, некои дојдоа да им ја претскаже својата иднина, вклучително и богати и моќни лица кои слушнале за тоа.

Клиентите претежно биле жени, а жртвите - нивните сопрузи

"Многумина дојдоа кај неа за помош. Дојдоа генерали, дојдоа министри, кои веруваа во нејзината моќ и веруваа дека таа може да им покаже на кој пат да одат. Таа всушност развила многу профитабилен бизнис. Таа беше во можност, да процени дали клиент е во добра финансиска состојба, објаснува Шармати.

Во секој случај, вештерката од Банат убила десетици луѓе - точниот број никогаш нема да го знаеме - и нејзините кривични дела не може да се докажат затоа што семејствата, кои учествувале во злосторствата, редовно одбивале да се дозволи обдукција на отруениот и да соработуваат со полицијата, пишува српски Блиц.

Како и да е, интересно е што барем што се однесува до труењето, нејзините клиенти биле претежно жени, а убиените претежно биле нивни сопрузи, од кои сакале да се ослободат од една или друга причина.

Сепак, се чини дека бабата Анујка не секогаш убивала по нарачка - барем понекогаш тоа го правела од чиста злоба. Според „Телеграф“, според сведочењата на мештаните од тоа време, таа обично седела во нејзината соба, во црн фустан и со црна марама на главата, типична за вдовици во селата. Понекогаш излегувала пред куќата и ги поздравувала минувачите.

Отруена млада брачна двојка со „лимонада“

Една вечер, двајца ново- венчани млади, Марија и Тито Вакареску се враќале од забава. За жал, поминаа покрај нејзината куќа. Старицата седела на скалите на куќата. Било лето, надвор многу топло и таа им понудила да се освежат со нејзината лимонада.

После седум дена, двајцата починаа, најстариот жител на Владимировац, Георги Весеј (82), раскажа за една од најпознатите трагедии на ова село. Имаа само 18 години. Нивниот гроб се наоѓа на самиот влез на селските гробишта, како потсетник за оваа трагедија.

Нејзината крвава „кариера“, наводно, траела 40, па дури и 50 години, и со текот на времето, почнале да кружат грозоморни гласини за неа и стотиците убиства што ги извршила. Сепак, австро-унгарските власти ги игнорираа, сè додека таа не беше уапсена за прв пат во 1914 година. Сепак, на судењето во градот Банат, Бела Црква, таа беше ослободена, според австрискиот весник Тагблат и Српска Политика од 1929 година.

Баба Анујка успешно ја избегна правдата уште 14 години, за време на кое заврши Првата светска војна, австро-унгарската монархија се распадна и беше заменета со Кралството Југославија. Ова траело додека едно труење во 1928 година не тргнало наопаку.

Осудена само во 1928 година, таа негираше сè до крајот

Имено, дозата на отров наменета за богатата вдовица Гаја Прокин од Иландија не беше доволно силна, така што несреќниот човек успеа да оди на лекар пред да умре неколку дена подоцна. Пијалокот во овој случај, имено, не го подготви баба Анујка, туку нејзината асистентка Љубинка Миланков. Овој пат беше извршена обдукција и, се разбира, откри дека човекот е отруен. Миланков ја призна и нејзината и улогата на нејзината шефица, по што клопчето започна да се расплетува.

Откриени се и други труења, како што се оние на Никола Момиров и Лазар Лудоски, за кои таа беше судена затоа што беше директно вклучена во нив, за разлика од убиството на Прокин.

Софија Мамиров, убава млада жена, наводно го труела нејзиниот сопруг Никола за да може да биде со нејзиниотљубовник. Таа признала за своето дело, но и од кога и од каде го нашла отровот.

"Отидов  кај " баба "во Владимировац затоа што слушнав дека може да нарачате пијалок од неа. Се пожалив кај неа и таа плачеше со мене, а потоа ми даде отров ...", наводно сведочела оваа млада вдовица, на која баба Анујка на судењето скокнала и и викала: „Лажеш, змијо, кучко!“ Судските службеници едвај ја замолкнале лутата старица.

Светска вест

Иако таа ги негираше своите злосторства и се преправаше дека не слуша засрамувачки прашања додека сведочеше, на крајот Баба Анујка беше осудена на 15 години, додека нејзините соучесници Стана и Софија Момиров беа осудени на доживотен затвор.

"Таа почина на сто години од сенилна деменција. Без разлика дали таа направила нешто кога се вратила од затвор или не, не е познато. Постојат многу непроверени приказни. Според некои, таа сè уште го практикувала занаетот. "Јас лично се сомневам во тоа. Иако таа уби 150 души со своите отрови, таа е една од највлијателните жени на сите времиња", заклучува Шармати.

Но, едно е сигурно - случајот со вештерката од Банат беше светска вест кога беше осудена во 1929 година, за што сведочат и тогашните написи на весниците од Австрија,Австралија и САД со наслови како: „Обвинета за 50 убиства, една жена (93) доби 15 години -„ Банатската вештерка “им даде отров на жените кои беа уморни од своите сопрузи“. Затоа, уште понеобично е што приказната за вештерката е толку малку позната денес...