„Ќе сфатите дека не можете да јадете пари“

Домородците на Северна Америка погрешно го добиле името Индијанци затоа што Европејците верувале дека пристигнале во Индија. За иронијата да биде поголема, колонизацијата немаше да успее ако „дивјаците“ не им помогнаа на доселениците да ја преживеат првата зима.

Домородните Американци, од кои имало околу 10 милиони, биле прогласени за животни од белиот човек, водејќи дебати за тоа дали воопшто имаат душа! Војната со имигрантите и домородците траеше до крајот на 19 век, кога тие беа истребени, поразени или удавени во новата американска нација. Иако денес има помалку од три милиони од нив, нивниот дух преживеал и денес се раскажуваат победите на последните воини кои се обидоа да го зачуваат начинот на живот на нивниот народ.

Како еден од најуспешните индијански воени лидери тогаш, Црвениот облак предводеше над 2.000 луѓе од племињата Арапахо, Сијукс и Чејен. Војната, која траеше две години, заврши со повлекување на американската армија од територијата на Лакота (денешните Вајоминг и Монтана).

Црвениот облак ги победи, а  властите молеа за примирје со ветување дека ќе се повлечат и дека никогаш нема да се вратат на нивната територија. Се разбира, штом воините се вратија во селата, договорот беше раскинат. Црвениот облак отиде да преговара со генералот Грант, но мораше да прифати живот на резерватот. Сепак, до крајот на животот се бореше за правата на Индијанците.

И токму во тие денови, кога неговиот народ бил на работ од истребување, ја напишал и позната реченица која има длабока порака:

„Тогаш кога ќе го исечете и последното дрво, ќе ја уловите последната риба и ќе ја затруете последната река, белиот човек ќе сфати дека не може да јаде пари„.