Неверојатна авантура со брод од папирус: Од Мароко до Барбадос за 57 дена

Екипажот заедно со Хејердал го сочинуваа Карло Маури од Италија, Норман Бејкер од САД, Кеи Охара од Јапонија, Сантијаго Геновес од Мексико, Модани Аит Оухани од Мароко, Јуриј Сенкевич од Советскиот Сојуз и Жорж Сауриал од Египет.

Тор Хејердал, норвешки антрополог, писател и авантурист, е најпознат по неговата експедиција на сплавот Кон-Тики, изграден со традиционални методи, кои ги користел за да плови од Јужна Америка до Полинезија.

Со таа експедиција, Тор Хејердал сакаше да покаже дека е сосема можно жителите на предколумбиската Америка да ги населувале полинезиските острови во Тихиот Океан. Кон-Тики исплови во 1947 година и се насука на Атолот Рароја во Полинезија - по 101 ден на отворено море, што беше доволно за да се потврди теоријата на Хејердал. Четири години подоцна, тој доби Оскар за документарен филм за оваа експедиција.

Тор на јужните мориња

Тор Хејердал е роден на 6 октомври 1914 година во Ларвик, Норвешка, на околу сто километри југозападно од Осло. Уште од мали нозе ги сакал животните, се интересирал за природата, а веќе на осум години создавал имагинативни цртежи кои ги прикажуваат островите на јужните мориња. Тогаш не го сфаќале сериозно кога на сите им најавил дека ќе стане истражувач.

Како млад човек често одел во планините и шумите, каде што останувал долго за да живее во природа под ведро небо или во снежни пештери. Понекогаш имал човечко друштво, но најверен придружник му бил гренландското куче Казан. Тој ги опиша тие младешки патувања во написи што се појавија во неделникот Tidens Tegn и во други списанија, и беа илустрирани со цртежи или фотографии на Хејердал.

По експедицијата Кон-Тики, Хејердал, сè уште инсистирајќи на тезата дека античките цивилизации пловеле по океаните, презел уште неколку возбудливи патувања во примитивни пловила, а нивниот резултат била нова научна дисциплина: поморска експериментална археологија.

Следеа експедиции на островите Галапагос, Велигденскиот остров и Перу. На Велигденскиот остров, тимот на експедицијата пронашол прикази на папирусни чамци со јарболи и едра. Ова му дало на Хејердал идејата дека древните цивилизации можеле да бидат во контакт благодарение на бродовите направени од ова растение слично на трска.

До Барбадос со Богот на Сонцето

Во 1969 година, првиот брод за експедиција на папирус бил изграден и именуван Ра по египетскиот бог на сонцето. Со седумчлен екипаж испловил од Сафи во Мароко и се упатил кон Барбадос. Но по пат бродот почнал да тоне бидејќи впивал вода, па екипажот морал да биде евакуиран на илјада километри од целта. И покрај лошата конструкција и скршеното кормило, Ра помина пет илјади километри за осум недели.

Десет месеци подоцна, Ра II беше лансиран во истиот марокански град. Исто така, бил изграден од папирус од четворица Индијанци од Ајмара од областа во близина на езерото Титикака. Верувале или не, некогаш на Андите биле изградени бродови многу слични на оние од Месопотамија и Египет.

Екипажот заедно со Хејердал го сочинуваа Карло Маури од Италија, Норман Бејкер од САД, Кеи Охара од Јапонија, Сантијаго Геновес од Мексико, Модани Аит Оухани од Мароко, Јуриј Сенкевич од Советскиот Сојуз и Жорж Сауриал од Египет. Ра II. беше многу потежок од неговиот претходник и го помина растојанието од 6100 километри од Мароко до Барбадос за 57 дена.

За време на патувањето, екипажот забележал неколку дамки од нафта на површината на океанот, па ги известиле ОН за откритието. По експедицијата на Барбадос, Хејердал објави книга, а подоцна беше снимен и документарен филм кој беше номиниран за Оскар.

Во секој случај, Ра II. конечно потврди дека Медитеранот и Јужна Америка биле во контакт долго пред Колумбо да го преземе кормилото.

Фото: Фејсбук
Извор: Punkufer.dnevnik.hr