Започнаа протести во Бејрут заради експлозијата, дошло до судир со армијата

Демонстрантите се судрија со либанските безбедносни сили за време на вчерашните антивладини демонстрации.

Војниците фрлаа солзавец кон десетици демонстранти кои се собраа пред парламентот.

Демонстрантите протестираа во вчера вечер пред уништувачката експлозија во пристаништето во Бејрут, за која локалните власти велат дека е предизвикана од 2.750 тони небезбеден амониум нитрат складиран со години, јавува Би-Би-Си.

Многумина во Либан веруваат дека експлозијата е предизвикана од небрежност и корупција на владата.

Експлозијата уништи цели градски области. Најмалку 145 луѓе загинаа, десетици се водат како исчезнати, а околу 5.000 лица беа повредени. 250.000 жители останаа без покрив над главата.

Либанските власти соопштија дека уапсиле 16 лица во истрагата за експлозијата, а судски извор и локалните медиуми велат дека главниот извршен дирекотор на пристаништето е меѓу уапсените.

„Шеснаесет лица се приведени во рамките на истрагата“, објави вчера државната новинска агенција ННА.

Извор од судот и два локални медиуми велат дека директорот на пристаништето во Бејрут, Хасан Корајтем е меѓу приведените. Претходно, централната банка соопшти дека ги замрзна сметките на седум лица, меѓу кои и Корејтем и началникот на либанската царина.

Властите очекуваат бројот на загинатите да порасне, бидејќи многумина сè уште се закопани под урнатините.

Како дојде нитратот во пристаништето?

Според документите што неодамна ги разгледа CNN, пратката од 2.750 тони амониум нитрат пристигна во Бејрут во 2013 година на брод во сопственост на Русија. МВ Роус беше на пат за Мозамбик, но запре во Бејрут поради финансиски тешкотии, што предизвика немири меѓу руските и украинските екипи.

Откако MV Rhosus се закотви во пристаништето во Бејрут, тој никогаш повеќе не запловии покрај повторените предупредувања од царинскиот директор Бадри Дахер и други официјални лица дека товарот е еквивалентен на „лебдечка бомба“.

Министерот за информации за Либан, Манал Абдел Самад Најд изјави дека има документи кои датираат од 2014 година, во кои се зборува за комуникација во врска со „материјали“ запленети од либанските власти.

Таа додаде дека овие документи се разгледуваат во врска со потенцијалната причина за смртоносната експлозија. На прашањето на новинарите дали има некои рани откритија поврзани со причината за експлозијата, рече дека засега „нема прелиминарни резултати или појаснувања“.

„Лебдечка бомба“

МВ Роус тргна во 2013 година од градот Батуми во Грузија кон Мозамбик. Со него управуваше капетанот Борис Прокошев и транспортираше 2.750 метрички тони амониум нитрат, хемикалија која често се користи како ѓубриво, но понекогаш и како состојка во експлозивите во рударството.

Бродот со молдавско знаме застана во Грција за да наполни гориво, а потоа неговиот сопственик им кажа на руските и украинските морнари дека компанијата снемала пари и ќе мора да собере дополнителен товар во Бејрут за да ги покрие патните трошоци.

Бродот тогаш беше во сопственост на Тето превозникот, за кој членовите на екипажот тврдат дека е во сопственост на Игор Гречушкин, бизнисмен од рускиот град Кабаровск, кој во тоа време живеел на Кипар.

Кога бродот се вкотви во Бејрут, морнарите беа на брод 11 месеци.

„Имавме малку потрошен материјал. Му пишував на Путин секој ден. На крајот, моравме да продаваме гориво за да ангажираме адвокат со тие пари. Сопственикот не ни обезбеди храна или вода", рече капетанот Прокошев вчера во интервју за радиото Ехо од Москва.

Руското здружение на морепловци за Си-Ен-Ен изјави дека според  информациите, екипажот успеа да се врати во својата татковина, но не доби плати.

„Во тоа време, на бродот имаше особено опасна стока - амониум нитрат, за што пристанишните власти на Бејрут не дозволија растовар или пренесување на друг брод“, додаваат од здружението.

Во 2014 година, Михаил Војтенко, уредник на интернет публикација која следи поморски активности, го опиша бродот како „лебдечка бомба“.

Си-Ен-Ен неколкупати се обиде да добие коментар од наводниот сопственик на бродот Гречушкин, но сите обиди беа неуспешни.

Предупредувања што никој не ги слушаше

Според е-поштата разменета меѓу Прокошев и неговиот адвокат Чарбел Дагер, амониум нитрат беше растоварен во пристаништето во Бејрут до ноември 2014 година и се чувал во магацин.

Властите тогаш го држеа таму шест години, и покрај повторените предупредувања од либанскиот директор за царина Бадри Дахер дека станува збор за „исклучително опасен“ товар.

На Си-Ен-Ен му е даден пристап до документи што покажуваат дека Дахер и неговиот претходник Мери повеќе пати се приближувале до судовите во Бејрут за да се обидат да распоредат опасниот товар на друго место.