Земја каде што се зборуваат повеќе од 700 јазици: Еден во училиште, друг дома, трет на работа

Светот е неверојатно разновиден, а јазиците се можеби неговиот најубав доказ. Некои поврзуваат милиони луѓе низ континентите, додека некои се чуваат во мали заедници на само еден рид, остров или село. Секој јазик носи своја приказна, идентитет и сеќавање.

И малку земји ја покажуваат таа разновидност како Индонезија.

Една земја – повеќе од 700 јазици

Индонезија, огромна островска нација сместена помеѓу Индискиот и Тихиот океан, се состои од повеќе од 17.000 острови. Оваа разновидност создаде простор за развој на стотици култури, обичаи и јазици.

Иако официјалниот јазик е индонезискиот, кој се користи во училиштата, медиумите и владините институции, повеќето луѓе се двојазични или повеќејазични. Во секојдневниот живот, тие зборуваат и локални јазици, како што се јавански, сундски, балинезиски, мадурески... секој со свој ритам, метафори и начин на гледање на светот.

Јазици што исчезнуваат

Многу од овие јазици никогаш не се запишани. Некои дијалекти денес ги зборуваат само неколку постари жители. Кога ќе исчезнат, ќе исчезне и јазикот.

УНЕСКО и локалните организации работат на нивно зачувување преку евидентирање на говорниците, создавање дигитални речници и воведување образовни програми. Бидејќи кога еден јазик се губи, не само зборовите исчезнуваат, туку и бајките, легендите, песните, обичаите и начините на размислување.

И покрај толку големата разновидност, Индонезија успешно го одржува единството. По независноста во 1945 година, прифаќањето на индонезискиот јазик како заеднички јазик помогна да се балансира разновидноста со заедничкиот идентитет. Денес, тоа е јазикот што ги обединува островите и луѓето што зборуваат десетици различни мајчини јазици.

Земја што изгледа како илјада светови

Заедно со лингвистичкото богатство доаѓа и извонредна природна разновидност. Индонезија е најголемиот островски регион во светот, со пејзажи што изгледаат како да се од различни планети:

*тропски дождовни шуми на Борнео,

*вулкани на Јава,

*храмовите и оризовите тераси на Бали,

*праисториската дивина на Папуа.

Додека ритамот на метрополата живее во Џакарта, на другиот крај од архипелагот има мирни рибарски села каде што времето тече во ритамот на плимата и осеката.

Патувањето низ Индонезија значи преминување од еден свет во друг. И секој од тие светови има свој јазик.