„Ако сте на самото дно, тогаш всушност сте во добра позиција, немате каде да одите освен нагоре“: Поради овие 24 принципи, славниот Русин почнал да живее среќно на 45 години

Рок-музичар, актер, поет, радио-водител – Петар Мамонов остана запаметен како личност која никогаш не се освртуваше на туѓите мислења, туку ревносно ги бранеше своите. Првата половина од својот живот Мамонов ја живееше како „диво дете“: се забавуваше, се веселеше, неговата композиција „Шуба-Дуба-Блуз“ стана андерграунд химна. Многу играше театар, а уште повеќе глумеше во филмови. Но, на 45-годишна возраст, нешто во него се скрши – и реши сè да промени. Многу се преиспитуваше и сфати дека треба да престане да „работи за суетата“. Тогаш се родија неговите славни изреки, кои на многумина им го променија погледот кон секојдневието и смислата на животот.

Еве како зборуваше Мамонов – и стана инспирација за целиот свет:

„Ниту одобрувам, ниту не одобрувам нешто, имам полни раце работа со сопствениот отпад. Ако го исчистам светот од мал дел од себе – тоа ќе биде доволно. Спаси се себеси – и тоа е доволно.“

„Љубовта не е чувство, туку доблест. Тоа е количината на добро што го правиме, без оглед на тоа што ни се враќа. Кога нешто правиш – прави го само поради тоа. Во метрото има една старица – отстапи ѝ го местото. Не мора да бидеш страстен кон неа – мораш да го направиш тоа. Направи го.“

„Секое дело надвор од љубовта – е надвор од Бога. А да поминеш покрај Бог – значи да тргнеш во спротивен правец од мирот и спокојството.“

„Направи нешто добро за некого – бесплатно, но секој ден. Биди секогаш позитивен, секогаш на позитивната страна. Ќе видиш како ќе ти се зацели срцето! Можно е да се живее сосема поинаку.“

„Не можеш да го замениш вистинското со нешто паметно кажано.“

„Треба да се сретнеме со човекот и секогаш да зборуваме над неговите заслуги и достоинство – тоа нема да им биде пријатно на луѓето. Но тогаш човекот ќе тежнее да се издигне до нивото што си му го поставил.“

„Ако си на дното – тогаш си во добра позиција: нема каде друго да одиш освен нагоре.“

„Поставете си едно прашање: Зошто живеам? Само постави го тоа прашање искрено. Верувам – ако никој не се чувствувал добро поради денот што го проживеав, тогаш тој бил залуден.“

„Сите ние – а најпрво јас – треба да научиме да си кажеме: ‘не’.“

„Лесно е да се каже – тешко да се направи. Тешко е. Но, ако доволно се потрудиш и сфатиш дека нема друг начин – тогаш ќе успееш.“

„Да не му простиш на навредувачот – е исто како да се лутиш на нешто што си го удрил. Секогаш е твоја вина; но понекогаш толку боли што ќе го удриш предметот – или ќе го фрлиш на под. Па што? Само ќе ја удриш раката – или челото! Огорченоста е пеколна состојба: никаде нема мир.“

„Животот понекогаш те удира – но тие удари се лек.“

„Научи да губиш – и да не жалиш за тоа.“

„Треба да знаеме дека сите лоши мисли не се наши – тие доаѓаат од ѓаволот. Тоа значи дека треба да се сакаме себеси. Јас мислам: сè што е расипничко и алчно – не е мое. И тогаш станува полесно. Почнуваш да ги бркаш од себе сите туѓи нешта.“

„По мое мислење, светецот се разликува од грешникот по тоа што научил да сака.“

„Без љубов, човекот умира жив – како жив мртовец. Оди, работи, ја исполнува својата должност – но е без здив.“

„Сакаме да знаеме како е во Бангладеш, како е во Јапонија по земјотресот. Каков земјотрес?! Секој од нас има земјотрес во себе. Човек се дави во река. Вика: ‘Помош!’ А му велат: ‘Знаеш ли како е во Јапонија…’“

„Ако видиме нешто грдо – тоа значи дека е во нас. Сличното привлекува слично. Ако речам: ‘Еве иде крадец’ – тоа значи дека и јас сум украл, ако не илјада долари, тогаш шајка. Не судете луѓе – погледнете се себеси.“

„Ако правиш добро – и им го покажуваш тоа на луѓето, тогаш доброто станува нешто што не се случило.“

„Еднаш влегов во куќа и си реков – сега ќе го вклучам компјутерот. Но немаше струја. И се најдов во целосен мрак. Легнете некогаш во мрак – исклучете ги сите звуци и поставете си го ова прашање: Кој сте вие – и како живеете? Тогаш ќе ги најдете многу одговори што ги барате на погрешни места.“

„Криминалците се во право кога велат: во ковчегот нема џебови. Она што си го собрал во душата – со тоа и ќе легнеш! Човечкиот живот е како зрак. Човекот има почеток – а нема крај! Гледаш колку е интересно!“

„Животот е многу тежок. Многу малку љубов – а многу осаменост. Долги, тешки часови кога нема никој – или кога никој не ти е потребен. Во друштво е уште полошо – или зборуваш непрестајно – или молчиш и мразиш сè.“

„Парите се добри – сè зависи од мотивот. Можеш да убиеш човек со нож – или да сечеш леб со истиот нож. Истото е и со парите.“

„Животот воопшто не е одморалиште!“