Архитектот на Холокаусот: Со години избегнуваше апсење, но Мосад го организираше неговото киднапирање

фото:PROFIMEDIA

Кога тајната дојава од Германија стигнала до Израел за локацијата на архитектот на холокаустот, агентите на Мосад договориле патување во Аргентина и негово киднапирање.

1960 година, Рикардо Клемент шета по улиците на Буенос Аирес. Обичен човек кој живее многу обичен живот. Секое утро редовно оди на работа со автобус до фабриката на Мерцедес-Бенз. И секоја вечер редовно се враќа дома кај сопругата и децата. Едно утро оваа илузија беше уништена. Го собориле на земја, устата му била затната, рацете му биле врзани и очите врзани. Потоа бил турнат на задното седиште во автомобил и одведен во безбедна куќа на испрашување под закана за смрт. Таму дефинитивно беше потврден неговиот идентитет.

Иако оваа мисија била планирана со месеци, на агентите на Мосад им биле потребни десет минути да ја завршат. По тој повод, без помош на аргентинските власти, архитектот на холокаустот, Адолфо Ајхман, беше фатен и прошверцуван во Израел за да му се суди по 15 точки за воени злосторства извршени против еврејскиот народ и човештвото. Архитектот на пеколот на земјата

Пред да се приклучи на Нацистичката партија, тој водел обичен живот како патувачки продавач. Меѓутоа, по Големата депресија, тој решил да се приклучи на СС на Хајнрих Химлер, а потоа да се запише во терористичкото училиште на Австриската легија во Лехфелд. Брзо напредувал во службата, а поради новоназначените должности извесен период работел и во Дахау и централната канцеларија на СС во Берлин. Своите задачи ги извршувал со неверојатна леснотија и хируршка прецизност и бил испратен во Виена и Прага да ги ослободи гореспоменатите градови од Евреите. Сепак, главната задача му беше доделена во јануари 1942 година за време на конференцијата на високите нацистички функционери во Ванзе. На покана на Рајнхард Хајдрих, заедно со уште 14 мажи, тој доаѓа во вилата за да разговара за координацијата на планираните депортации и масовни убиства и како да се извршат. Експертот и историчар на холокаустот Мајкл Вилт смета дека овој настан е пресвртница во политиката на прогон на Евреите. Имено, повеќе од единаесет милиони Евреи веќе не можеле да бидат принудени да емигрираат.

„Според тоа, плановите за „ослободување“ на Рајхот од Евреите станаа помонструозни, погигантски“, вели тој. Детално бил разработен план за „конечно решение на еврејското прашање“, а Адолф Ајхман бил задолжен за идентификување, собирање и транспортирање на Евреите од цела Европа во бројни логори и, во случај на победа на СССР, организирал транспорт на исток. Колку бил успешен најдобро говорат податоците дека меѓу три и четири милиони Евреи загинале во логорите до крајот на Втората светска војна, додека други два милиони биле егзекутирани на разни други места.

Бегство од кампот и апсење во Аргентина

По војната, Ајхман бил заробен од американските војници, но тој успеал да побегне од логорот во 1946 година. Следните дванаесет години патувал со лажно име низ Европа, а во 1950 година конечно решил да замине во безбедно засолниште за многу нацистички воени злосторници - Аргентина. Меѓутоа, многу брзо во Израел пристигнува тајно известување од германското обвинителство со информации за неговото моментално место.

Додека Аргентина ја прославуваше 150-годишнината од својата револуција против Шпанија во мај 1960 година, многу туристи патуваа од странство за да бидат сведоци на свеченостите. Мосад ја искористи можноста да прокриумчари повеќе агенти во земјата и да го киднапира Ајхман, а потоа илегално да го екстрадира во Израел - затоа што се плашеа дека властите во Аргентина ќе го заштитат. Бидејќи неговото семејство не било сигурно што му се случило откако не се вратил дома на 11 мај, тие се јавиле само во локалните болници за да се распрашаат за Рикардо Клемент, но не и во полиција. Затоа, Аргентина не знаеше ништо за оваа операција додека не беше предоцна.

Десет дена подоцна, под дејство на опијати, Ајхман полета од Јужна Америка преправен во израелски работник во авиокомпанија, кој наводно се здобил со повреда на главата во несреќата. По објавата на Израел дека го приведуваат, Аргентина побара негова екстрадиција, но тие одбија и организираа судење во Ерусалим. Тоа беше прво телевизиско судење во историјата, а Ајхман мораше да се соочи со 15 обвиненија, вклучувајќи злосторства против човештвото, злосторства против еврејскиот народ и воени злосторства.

Тој тврдеше дека само ги извршувал наредбите, но судиите не се согласиле и тој бил прогласен за виновен по сите точки од обвинението. На 31 мај 1962 година бил обесен во близина на Тел Авив, по што неговото тело било кремирано и фрлено во морето.