Исповед на Александар (35), чиј живот го спасил тотален странец: „Зошто да не ти го дадам бубрегот кога можам да живеам со еден“

Александар Катаниќ (35) со години се бореше со хронична бубрежна инсуфициенција. Бил принуден да оди на дијализа, да ја прифати болката како секојдневие, а младоста како нешто во кое уживаат другите, но не и тој.

Веста за која сонуваше да ја добие се оствари и одекна низ српските медиуми: Му донираа бубрег на Александар во Белорусија!
Во емотивна исповед за српски Телеграф, Александар раскажува како се надева дека сега повторно ќе може да води нормален живот, како и дека ќе се врати на поранешната љубов - спортувањето.

Но, сега му претстои период на опоравување и строга грижа за своето здравје, бидејќи и покрај трансплантацијата, постои страв дека, не дај Боже, бубрегот ќе откаже.

Сепак, првиот обид да добие бубрег од неговиот донор бил неуспешен. Како што вели тој, причина за тоа е етичката комисија, која врз основа на седумте прашања што му ги поставиле нему и на неговиот донор, заклучила дека тој наводно „дал пари за органот“. 

Во меѓувреме, приказната на Александар се проширила. По неуспехот во Истанбул, тој успеал да дојде преку познаник до брачен пар кој води организација за лекување во Белорусија. Тој стапил во контакт со 50-годишен маж со големо срце.

Човекот, кој всушност му е странец, решил да му донира бубрег со изјавата „зошто да не ти дадам бубрег кога можам да живеам со еден“.

Ми кажа дека има голема желба да ми донира бубрег, затоа што сум млад и затоа што треба да живеам. Веруваше дека заслужувам нормален живот, а од друга страна тврдеше дека и самиот може да живее со еден бубрег. Бев позитивно изненаден и не можев да верувам дека постојат такви луѓе. Навистина му благодарам и не знам како да му се оддолжам за се. Му платив патување и сместување во Минск, каде што беше извршена трансплантацијата, но секако, тоа не е ништо во споредба со она што тој го направи за мене- вели Александар.

Александар со донаторот пристигна во Минск на крајот на октомври и веднаш беше закажана операција. На почетокот мораше да биде ставен во карантин. Донаторот бил однесен на операција, а еден час подоцна го однеле и него.

- Кога пристигнав во Минск на крајот на октомври, веднаш ми закажаа операција. Стигнав во петокот, а операцијата беше во недела и траеше три часа. Бубрегот веднаш почна да функционира. По операцијата имав мали болки околу три дена, но тие беа незначителни. Веќе бев ослободен на седмиот ден - објаснува Александар.

Кога излегол од болница, конечно сфатил дека по години и години маки успеал да добие здрав бубрег и не може да ја опише благодарноста што ја чувствува кон човекот кој му дал шанса повторно да живее нормално.

Сега му претстои долго закрепнување, а се надева дека во иднина ќе се врати на големата љубов - професионалниот спорт.

Извор:telegraf