Исповедта на преживеан пилот над Бермудскиот тријаголник: Летал низ тунел

Беше 4 декември 1970 година. Пилотот Брус Гурнон полета од островот Андрос на Бахамите со двајца патници, неговиот татко и деловен партнер, упатувајќи се северозападно кон брегот на Флорида. Се работи за едномоторен авион Beechcraft Bonanza.

Ова беше уште еден рутински лет што Брус го правеше десетици пати претходно. Патувањето обично траело околу час и половина без никакви проблеми или мистериозни појави, над областа позната како Бермудски триаголник.

Но, овој пат беше поинаку. За време на летот, пилотот и двајцата патници во авионот наишле на многу необични околности. Од самиот почеток почнаа да се случуваат чудни работи.

Чудни облаци

На висина од околу илјада метри, Брус забележал мал облак пред себе. Самиот облак не би бил чуден, доколку наеднаш не почнел да расте, но не поради авионот што му се приближувал. Облакот стануваше се поголем и Брус мораше да прелета низ него. Без проблем излезе од другата страна.

Кога авионот достигнал 1150 метри, се појавил уште еден облак. Но, овој бил масивен. Брус немаше друг избор освен да помине и низ тој облак. Длабоко вдишел, се концентрираал и влегол. Одеднаш, областа околу авионот станала темна како ноќ. Ниту еден сончев зрак не продре низ облакот.

Ова не било бурен облак и воопшто не врнело. Брус веќе сериозно се загрижувал, а потоа се случи нешто чудно. Видел блесоци на бела светлина кои се појавувале и исчезнувале како гром, но овој пилот знаел дека тоа воопшто не е метеоролошки феномен.

Интензитетот на блесоците бил толку силен што целата област околу авионот била осветлена. Брус по триесет минути лет сфатил дека тоа е истиот мал облак низ кој прелетал првиот пат додека се качувал во својот авион.

Овој пат облакот имал цилиндрична форма и авионот леташе низ неговиот центар. Ширината на облакот беше околу 1,5 километар, а неговата должина изгледала бесконечна. Брус мислел дека никогаш нема да излезе од таа стапица, но една минута подоцна ја виде светлината на крајот од тунелот.

Замка за магла

Се чинеше дека ќе се извлече од овој кошмар. Но, одеднаш повторно почнале да се случуваат необјасниви работи. Ѕидовите на тунелот почнале да се стеснуваат! Навигациските инструменти полудле, а иглата на компасот почнала да се врти наназад, спротивно од стрелките на часовникот. Електронските компоненти на авионот почнале да откажуваат и се чинело дека нешто друго го контролира авионот.

Секој обид на Брус да ја врати контролата над авионот бил залуден. Тој продолжил да лета низ тој тунел, решен да излезе од него и да живее за да ја раскаже оваа приказна. Но, ѕидовите на облакот се стесниле и како вител се завиткаа околу неговиот авион. Му истекуваше времето…

Сфатил дека мора брзо да излезе од ова место и во следните 20 секунди, кои биле најинтензивните моменти во неговиот живот, конечно излетал од оваа маглива замка.

Како што подоцна опиша Брус, се чувствувал без тежина пет секунди додека неговиот авион го напуштал тунелот. Облаците се распрснале и сега авионот бил во сивкаста магла.

Добредојдовте во Мајами

Мажите конечно здивнале и Брус веднаш ја повикал контролата на летот со радио. Тој побарал од нив да ја утврдат неговата локација. Откако диспечерот погледнал во зелениот екран, лицето му се згрчело од збунетост – авионот на Брус не бил на радарот! Како да бил невидлив.

Но, тогаш диспечерот му кажал дека авионот веќе е во воздушниот простор на Мајами.

Брус беше целосно шокиран од оваа информација. Тоа едноставно не може да биде вистина. Растојанието што требаше да го помине Beechcraft беше околу 400 километри и целото патување обично траеше околу 90 минути.

Но овој пат му беа потребни само 47 минути за да стигне до целта. Овој модел на авион може да лета со брзина од приближно 300 километри на час. Секој со основна математика ќе разбере дека тоа е физички невозможно. Диспечерот сигурно направил грешка.

Но, кога облаците конечно се разделија, Брус виде дека навистина лета над Мајами. Авионот сигурно слетал, а време е Брус да се обиде да ја реши оваа мистерија.

Па, што се случи на тој лет? Брус го провери преостанатото гориво на часовникот. По кратка пресметка, тој беше уште повеќе збунет. Авионот не потрошил гориво колку што требало.

Други, пак, теоретизираа дека темната енергија е одговорна за овој временски скок. Да, истата темна енергија одговорна за проширувањето на универзумот.

Таа енергија би можела да го искриви простор-времето како црна дупка, формирајќи го овој чуден тунел. Брус се нашол таму и имал среќа да излезе жив.

Затоа толку брзо пристигна во воздушниот простор на Мајами. Но, темната енергија е само теорија која се обидува да го објасни необјаснивото.

До денес не постои вистински одговор како Брус успеал да ја помине таа далечина за толку кратко време. Но, некои детали сè уште може да се објаснат.

Архивските записи покажуваат дека тој ден биле забележани 84 сончеви дамки, како и огромен сончев ветер кој се движел речиси 700 километри во секунда.

Ова би можело да предизвика нарушувања во магнетното поле на Земјата, што може да доведе до прекин на инструментите и радарите на авионите.

Така, теоријата на Брус за тие чудни облаци и електрична магла би можела да биде точна. Работата е што ова се прилично вообичаени работи во областа.

Во тој дел често се судираат зони со висок и низок воздушен притисок што резултира со бура. Можеби тој облак што растеше пред очите на Брус беше производ на судир на две огромни воздушни струи?

Но, досега никој не можеше да објасни како авионот стигнал толку брзо во Мајами. Можеби вистината ќе биде откриена во иднина, а дотогаш овој случај останува уште една мистериозна загатка на Бермудскиот триаголник