Која беше „Госпоѓа црна смрт“? Четири пати била тешко ранувана, а нацистите ѝ се плашеа и распишуваа награда за неа

Нејзината чета предизвикала страв кај Германците, а кога успеала да фати непријателски генерал во Будимпешта, тој од почит ѝ го подарил својот пиштол.

Дусија со мака ги отворила очите и сфатила дека не може ни да се движи. Во близина се слушнал разговор на маж на германски јазик, а со аголот на околот успеала да погледне во нивна насока. Германците шетаат низ полето и ги убиваат преживеаните. Со бајонет им ги пробиваат телата, а ако се покаже дека некој е жив, му пукаат во глава. Ги затворила очите и го задржала здивот. Кога сечилото ѝ се зарило во ногата, таа не мрднала и не испуштила звук.

Потоа ги слушнала како си заминуваат, дишела со олеснување и се онесвестила. Следното утро, локалните жители ја собрале полумртва. Во меѓувреме, таа беше вклучена во извештајот за непоправливи загуби - името на Евдокија Завалиј се појави на масовната гробница во Белгород-Днестар.

Но, ова не е прв пат, таа била неколку пати „погребувана“ во текот на Втората светска војна.


Одење во војна како малолетник

Кога нацистите стигнале до Советскиот Сојуз, Евдокија или Дусија - како што ја нарекуваа нејзините пријатели - имала 15 години. Таа неколку пати се пријавувала во канцеларијата, но секој пат била одбивана. Дури кога непријателот стигнал до нејзиното родно село Нови Буг во Украина, единицата на Црвената армија што се повлекувала ја прифатила како медицинска сестра.

Еден ден, нејзината единица примила претставници на морнарицата, кои барале свежа крв за своите редови. Ја забележале Завалиева - исечена коса, туника и панталони. Ништо не ја одвојувало од колегите, машките војници. Во нејзините трудови пишувало „Постар наредник Завалиј Евдок“ (така и го скратиле името), па офицерот претпоставил дека се работи за човек по име Евдоким. Дусија не го исправила за време на разговорот, а половина час подоцна била во возило кое се упатило кон Кавказ.

Следните осум месеци таа успешно ја прикривала лагата, додека во битките кај Кримскаја нејзината единица била опколена - девојката ја водела четата наместо починатиот командант, а иако успеале да побегнат, таа била тешко ранета. Во болницата, нејзината тајна била откриена, но наместо да биде казнета, била испратена на курсеви, така што во октомври 1943 година станала првата и единствена жена командир на вод на посебна чета на 83-та поморска бригада.


Водот на Дусија ги тероризира Германците

Според неа, на почетокот имало неколку случаи на непослушност. Но, Дусија не се плашела и не се откажувала - и набргу претпоставените ја препознале како командант и „водот на Дусија“ набрзо почнал да сее страв меѓу нацистите. Славата за нивните смели подвизи се раширила пред самата единица, а во еден момент за нив пишувалр и весниците. Германците ја нарекоа Евдокија „Дамата Црна смрт“, па дури и ветија награда за нејзината глава.

За време на операцијата Керч-Елтинген на Крим во есента 1943 година, водот успеал да воспостави основа за воздушната дивизија. Следувала тешка, но херојска битка за Севастопол, Балаклава и Керч. Додека настанот на почетокот на приказната се случил во близина на Одеса во текот на август 1944 година, кога Дусија се одвоила од нејзините борци - по што изгубила свест откако ја фрлил силен ударен бран.

Во февруари 1945 година, за време на битката за Будимпешта, водот на Евдокија ја преминал градската канализација, го зазел германскиот команден бункер и го изненадил непријателот. Германскиот генерал бил во неверување кога слушнал дека маринците ги води жена. Меѓутоа, откако ја видел Евдокија, ѝ го дал својот пиштол Валтер.

По војната Душја работела како директорка на бакалница. Се омажила, родила две деца, дочекала внуци и правнуци. Таа почина во 2010 година, само неколку дена пред 65-годишнината од победата во Големата патриотска војна.


ФОТО: Твитер