Мистеријата на две ќелии на Милошевиќ: Во нив стражарите не смееле да влегуваат, а она што е пронајдено ги шокирало сите!

„Никому не му е јасно како овие работи стигнале до Милошевиќ.“

Домагој Маргетиќ, хрватски новинар, беше осуден од Меѓународниот кривичен трибунал за поранешна Југославија во Хаг во 2006 година на три месеци затвор и парична казна од 10.000 евра. Таму запознал многу осуденици, а една од најинтересните приказни е онаа што ја слушнал од затворскиот чувар за Слободан Милошевиќ.

„Ги замолив да не ме враќаат никаде и да ме остават во Шевенинген на отслужување на казната. Бев осуден на три месеци затвор. Нема новинар освен мене што може да се пофали дека бил во тој затвор и дека ги сретнал сите тие ликови таму. Воислав Шешељ и јас заедно отидовме на прегледи во болницата која е дел од затворот. Прв пат се видовме се сретнавме во затворската амбуланта. Ме чуваа 15 затворски чувари. Шешељ седеше преку улицата. И дојде со двајца стражари“.

- Колку убивте кога толку ве чуваа?

- Знаеш, не убив, напишав.

- Ајде, се шегувам. Знам.

Тогаш стражарите погледнаа дали да се повлечат или не.

Им реков да не се плашат и да можат да се движат. И така се запознавме. Не го запознав Слободан Милошевиќ, бидејќи тој веќе беше мртов. Шефот на моите телохранители порано беше шеф на телохранителите на Милошевиќ. Тој го пронашол Милошевиќ мртов во својата ќелија. Тој чувар ми го даде оригиналниот извештај на Трибуналот за смртта на Слободан Милошевиќ. Она што е јасно од тој извештај е дека Милошевиќ починал од некое труење. На чуварите не им е јасно како тие таблети, кои се на списокот во тој извештај, воопшто дошле кај Милошевиќ. Дојдоа во ќелијата што му служеше како канцеларија“, рече Маргетиќ.

Милошевиќ имал ќелија, која била затворска ќелија и која била под надлежност на затворските чувари. А до него имало две ќелии кои служле како канцеларија за одбрана.

Според овој чувар, затворските чувари не смееле да влезат или да ги претресат тие затворски ќелии. Управникот на притворското одделение не влегувал во тие ќелии токму затоа што служеле како канцеларии на одбраната. Милошевиќ таму имал интернет, телефон, факс. Сите тие таблети биле пронајдени по неговата смрт, кои очигледно во комбинација со вискито што го пиел Милошевиќ биле причина за смртта. Пиењето е апсолутно забрането. Во моментот на смртта на Милошевиќ, во плакарот во тие две ќелии биле пронајдени шише виски и уште два картони виски. Тој чувар ми рече дека апсолутно не знаеле како тие апчиња и вискито му биле донесени на Милошевиќ. Можете да нарачате храна, вода, овошје, сокови. Но, тоа ти го носат чуварите. Ни под разно не се пие алкохол“, изјави Маргетиќ еднаш во емисијата Голи живот.

Чуварот му рекол дека Милошевиќ бил многу галантен.

Впрочем, интересно е што за разлика од Милан Милутиновиќ кога го сметаа за арогантен тип, а ниту еден чувар не го сакаше, Милошевиќ беше горе-долу ценет од сите редари.Тој беше мал италијански чувар.За него ова е мојот водач на гардата.

- Милошевиќ сепак знаеше дека не може со нас, па имавме одредена меѓусебна почит. А тој италијанец да беше на должност, Милошевиќ ќе седнеше во дневната соба и само ќе му тропнеше со прсти и ќе речше - момче, ајде.

И тогаш ќе го замолеше да му донесе нешто од собата. Да се ​​противеше Италијанецот затоа што Милошевиќ е притвореник, Слоба ќе речеше - оди, ти реков да ми донесеш, не комплицирај. И овој ќе одеше“.

Маргетиќ посочува дека Милошевиќ бил омилен кај затворениците бидејќи ако нарачал оброк надвор од затворот, ако славел нешто, тогаш сите затвореници би славеле заедно со него.

Извор: мондо.рс

Фото:SCREENSHOT/PROFIMEDIA