Молитвата „Оче наш“ ама низ призмата на Никола Тесла: Еве како генијот ја објаснува

Кога Никола Тесла беше на врвот на својата слава, на почетокот на 20 век, и кога американските и светските весници пишуваа дека тој е најголемиот светски научник, пријателот на Тесла, американскиот поет Џонсон, побара од него да ја сумира својата животна филозофија.

Тесла ја прифатил понудата и напишал прекрасен есеј за тоа како целиот свој живот, од најраното детство, го барал прашањето за зголемување на човечката енергија. Изјавува како бил длабоко зачуден и воодушевен кога по долги години и децении трагање конечно го нашол одговорот, кој цело време бил таму покрај него - во христијанството и токму во молитвата Оче наш, како најдобар генератор на човечка енергија.

Молитвата Оче наш може да се толкува на различни начини и во секој слој од молитвата секогаш се наоѓа некое ново и скриено значење. Еве што можете да откриете во зборовите на молитвата Оче наш, според зборовите на Никола Тесла!

Нашиот татко

Кога ги кажувате овие зборови, признавате дека тој е вашиот небесен Татко, но во исто време татко на вашиот слуга и наемник, вашиот болен сосед и на умирање, бидејќи ви заповедал Синот Божји, врховниот носител на вистината за Бога и за луѓето, да се каже „Оче наш“, а не „Оче мој“.

Сепак, постои уште една гледна точка, која вели:

Во молитвата „Оче наш“ не се изразува ништо друго освен човечката душа - кога се воздигнува на вистински начин за да може така да се нарече затоа што нејзиното потекло е Божествено. Ние сме дел од Божеството. Преку молитвата човекот треба да се издигне до развојното чувство на својата седумчлена природа во време на потреба, а седумте молитви го изразуваат духовно-научното влијание врз човековата природа.

Кој си ти на небесата

Тоа значи дека каде што е нашиот Татко, таму е и нашата татковина. Незнабошците кои го гледаат својот родител само во овој материјален свет, или како човек, или како река, или како Сонце и Месечина, не можат ни да веруваат во друга татковина освен земната. Татковината е големо богатство, а Господ рекол: „Каде е твоето богатство, таму ќе биде и твоето срце“.

Но, тоа може да значи и ова:

Тоа укажува на најдлабоката основа на човековата природа, на најскриеното човечко суштество, кое според христијанската езотерија припаѓа на духовната област. Првите три молби се однесуваат на трите повисоки членови на човечката природа, на човечката божествена содржина: „Свето да е твоето име, да дојде Царството Твое и да биде волјата Твоја“.

Потоа следете ги првите три барања:

1. Нека се свети твоето име

Сите наши работи во овој преоден живот нека бидат осветени со името Божјо. Нашето општествено уредување нека биде насловено и покриено со Божјото име.

А, тоа може да знали и ова:

Во царството, Божеството се појавува во бесконечна разновидност, а поединечните суштества се одликуваат со тоа што им се дава име, кое не е само именување, туку и суштинска определба во смисла на тајна наука.

2. Нека биде царството Твое

Царството Божјо не може да се одвои од Божјото владеење. Кралството доаѓа заедно со императорот. Би било глупост да се очекува империја и да се одбие цар. Во црковната молитва „Цару небесен Утешител“, верниците бараат од Духовиот Цар да дојде: „Дојди и всели се во нас“. Значењето на двете молитви е јасно: Царството Божјо ќе дојде кога ќе дојде Царот Бог. Молејќи се за Царството Божјо, ние всушност бараме најсовршена влада, а молејќи се за доаѓањето на Царот Божји, бараме доаѓање на најсовршениот Владетел над нас.

Или:

Целиот универзум го оживува универзалната волја, која се изразува во бесконечна разновидност. Тој процес на бесконечна различност, тоа бескрајно множење на Божеството - секаде во тајната или духовната наука се нарекува царство. Царството во бесконечна разновидност го прикажува битието на Божеството.

3. Нека биде волјата Твоја како на небото така и на земјата

Во небесниот духовен свет владее совршената Божја волја. Меѓутоа, ова правило на волјата Божја не се наметнува со сила, туку духовите на светлината доброволно го прифаќаат, потчинување на својата волја на волјата Божја како единствена непогрешлива.

Како и:

Животот на вселената потекнува од Божествената еманација. Целиот универзум е анимиран од универзална волја која се изразува во бесконечна разновидност. Волја, значи, е центарот.

И тогаш следните четири петиции го кажуваат ова:

1. Лебот наш насушен дај ни го денес

како што не велиме Оче мој, така не го кажуваме и мојот леб. Отецот е заеднички за сите синови Божји и даровите на Отецот се заеднички. Ова е првиот морално-економски принцип за општествено уредување; морално затоа што признаваме дека лебот е од Бога, а економски затоа што лебот што го дава Бог му припаѓа на сите.

Но, постои и оваа гледна точка:

Се однесува на физичкото тело што можеме да го видиме како дел од материјалниот дел на нашата планета. Неговата супстанца се зема од делови на планетата и се враќа на неа. Исто така, нè предупредува да живееме во сегашниот момент, бидејќи бараме храна за сега, за денес.

2. И прости ни ги долговите наши како што ние им простуваме на нашите должници

Бог решително ја бара од нас таа посветеност. Тој ќе ни прости како што ние простуваме. Но, лудо е да се плашиш од оваа обврска и од оваа состојба. Затоа што му должиме на Бог бескрајно повеќе отколку што целиот свет може да ни должи.

И:

Ова барање се однесува на етеричното тело и ние исто така мора да го гледаме како дел од она што не опкружува. Треба да знаете дека во астралното тело се сите нагони, похоти и страсти. Етеричното тело во себе крие потрајни и постојани ментални својства. Сето она што полека се развива, трајните тенденции, трајните карактеристики на темпераментот, постојаните навики, сето тоа е вкотвено во етеричното или животното тело. Грешките против заедницата кои потекнуваат од етеричното тело отсекогаш биле означени насекаде во тајната наука како долг.

3. И не воведувај нè во искушение

Да се искушува значи да се преиспитува. Да не беше гревот, немаше да има искушение. Но, ние се чувствуваме слаби и го молиме Бога да не стави на тест, бидејќи ќе паднеме и ќе загинеме. Штом ќе започне земната власт и телесната желба кај луѓето, луѓето ја губат визијата за универзалниот Отец на небото и паѓаат во очајна и убиствена себичност, тие почнуваат да го слават своето име над Божјото. И не не води во искушение - во позитивна смисла тоа значи спаси нè од искушението. Односно, спаси не од нас самите.

И уште една гледна точка:

Сè што се менува лесно и брзо е закотвено за астралното тело, во него се сите нагони и страсти. Сите радости и таги, сите радости и болки, сето она што бранува во човечката душа. Гревовите од поиндивидуална природа, извршени од личност како посебна личност, се јавуваат поради својствата на астралното тело. Можноста астралното тело да направи грешка се нарекува искушение. Како резултат на искушението, поединецот презема на себе некој личен грев.

4. Но избави нè од злото

Му се молиме на небесниот Отец да не избави од сатаната, кој е носител на секое зло. Тој ги заслепува луѓето и заслепувањето води од илузија во илузија, како во личниот така и во општествениот живот. Така сатаната им шепоти на луѓето од памтивек. А луѓето илјада пати му се покоруваа, илјада пати пролеаа братска крв, богохулеа на својот небесен Отец и илјада пати разочарани паднаа во очај.

И за крај:

Сè уште останува грешката на човечкото „јас“, вистинската личност. Самољубието влезе во човечкото тело и како резултат на тоа човекот стана егоистично суштество, „јас“ ги следи сите пориви и склоности на телото. Зборот зло никогаш во тајната наука не се користи за ништо друго освен за некоја грешка на човечкото „јас“, односно нашата душа.

Извор: Стил Курир.рс