„Не дојдов да објавам војна - дојдов да објавам волја: каде ниту едно дете не јаде последно“
Импресивен говор на ИБРАХИМ ТРАОРЕ во ОН – зборови што не им се допаднаа на сите
„Почитувани делегати, шефови на држави, лидери на нации, уважувани претставници на народи – мали и големи – ве поздравувам не како кариерен дипломат, ниту како човек воспитан за свечени сали и ракувања. Не доаѓам да ви говорам со увежбан јазик на полирана политика. Доаѓам како војник на мојот народ, како чувар на една повредена земја, како син на еден континент кој го носеше крстот на светот, но никогаш не ја носеше неговата круна.
Јас сум капетан Ибрахим Траоре, претседател на Буркина Фасо. Денес зборувам не само во името на 22 милиони души во мојата земја, туку и во име на еден континент чии приказни се искривени, чии болки се игнорирани, а чие достоинство повторно е продадено на олтарот на туѓи интереси.
Африка не е просјак. Африка не е бојно поле. Африка не е ваш експериментален зајак, ниту складиште за суровини. Африка не се крева за да клекне – туку за да застане исправено. И денес, пред ова големо собрание на народи, велам: Африка нема да клекне.
1. За лажната великодушност на глобалната политика
Со децении ни подававте рака со една рака, додека со другата ни ја цицавте крвта. Градите бунари во нашите села, додека вашите корпорации ги сушат нашите реки. Донаторски давате вакцини, но ги патентирате лековите. Зборувате за климатска акција, а финансирате оние кои ги палат нашите шуми.
2. За колонијалните синџири и нивните модерни наследници
Нашите рани не почнуваат со нас. Тие се наследство на империјалната лудост која не нè гледаше како луѓе. Денес, колонијализмот носи костум, потпишува договори, но сè уште зема без согласност. Ако зборуваме за мир, почнете со отфрлање на ароганцијата дека само вие можете да го подучувате.
3. За искористувањето на ресурсите и митот за развој
Не нарекувате „земји во развој“, како да кражбата на вековите не нè уназадила. Африка е богата – со минерали, култура, мудрост и младост. Но, вие нè учевте дека богатството е БДП и извоз. Тоа не е развој – тоа е пиратство со легални документи.
4. За суверенитетот и мешањето
Зошто кога Африка носи независни одлуки, велите дека сме нестабилни? Одлучивме да чекориме по патот на суверенитетот. Тоа не е закана – тоа е зрелост.
5. За тероризмот и лажните војни
Се прашувате зошто има насилство, но не се прашувате кој профитира. Нашите рудници ги чуваат приватни армии, селата ни се незаштитени. Ние ќе се бориме – но не по вашите диктати, туку со национално достоинство.
6. За миграцијата и човечкото достоинство
Не сакаме младите да ни умираат во Медитеранот. Не сакаме донации – сакаме причини да останат дома. Миграцијата не е криза – таа е симптом.
7. За местото на Африка во светот
Африка не е грешка. Ние сме колевката на цивилизацијата. Но, немаме постојано место во Советот за безбедност. Тоа не е рамнотежа – тоа е предавство.
8. За верата и духовното достоинство
Сме биле духовни пред вашите мисии. Денес, прашуваме: дали вашите олтари ќе стојат со сиромашните или со привилегираните?
9. За единството на африканските нации
Ова не е говор на една држава – ова е будење на еден континент. Панафриканизмот не е сон – тоа е нашата последна надеж.
10. До младите на Африка
На детето кое продава портокали, на девојчето кое пешачи до училиште – вие сте причината за нашата борба. Не верувајте во лагата дека вашиот континент е проклет. Вие сте благослов.
11. Завршни зборови
Ние нема да клекнеме. Африка не бара место на вашата маса – ние ја градиме нашата.
Маса каде ниту едно дете не јаде последно. Каде правдата не се мери по боја или историја, туку се дели како воздухот. Тоа е нашата визија. Тоа е нашата заклетва.
Нека светот ја чуе – денес и засекогаш: Африка нема да клекне.
Благодарам.
