Од директор на ланец познати продавници до бездомнк: Депресијата, алкохолот и семeјното насилство го оставиле на улица

Поранешен финансиски директор на синџир продавници во Србија, сега бездомник, на улица. Нема каде да спие. Потекнува од старо белградско семејство. Во семејниот стан во центарот на градот се сопругата и ќерките. Пропаѓањето на компанијата во која работел и губењето на работата биле поттик за сите неволји што ќе следуваат – депресија, алкохол, семејно насилство.

Неговата сопруга и ќерките не сакаат повеќе да го видат. Тие поминаа низ голгота со него, се обидоа да му помогнат нему и на самите себе најдобро што знаат. Мирот го нашле само кога излегол од станот. Тоа за него значеше бездомништво. Доби препораки за работа од пријатели, се обиде да работи, но не можеше. Вели дека на работното место останал најмногу петнаесет дена. И повторно се враќаше на стариот начин на живот. Улица.

Кога е топло, спие во парк на клупа, по ходници, во напуштени простории. Во зима, кога температурата паѓа под нулата, тој користи привремено засолниште за бездомниците во Аутокоманда (Автокоманда). Таму спиеше и овие ноќи. Таму има оброк, топол пијалак, чиста облека, а може и да се истушира. Утрото го враќа во реалноста и животот на улица. Штом се разбуди не размислува како ќе го помине денот, туку што го чека следната вечер, каде ќе преноќи.

Заблуда е дека бездомниците се само сиромашни и необразовани луѓе. Меѓу нив има и оние со високо образование, кои имале добри работни места и семејства. А потоа низа неповолни околности кои ги довеле до бездомништво. Иако се чини дека тоа е нивен избор, не е. До ова води комбинација од различни околности – нарушено физичко или ментално здравје, алкохол, наркотици, а потоа нарушени семејни односи, често семејно насилство.

„Бездомништвото е комплексен проблем. Не постои само една причина зошто некој завршува на улица. Најчесто тоа се нарушени семејни односи кои се резултат на семејно насилство, дрога, алкохол. На овие луѓе мора да им се пружи помош, но не само да спијат им треба некаква психолошка помош. Таа опција ја имаме и во ноќевањето во Автокоманда, но проблемот е што не можеш никого да натераш да разговара со психотерапевт“, вели Никола Прица, секретар на Белград. Црвениот крст.

Лични документи

За да можат да користат сместување на бездомниците не им требаат никакви документи, доволно е само да дојдат и да побараат помош. Големиот проблем на бездомниците, кој постојано го посочуваат невладините, е што многумина немаат никакви лични документи – лична карта, здравствена книшка.

Бројот на бездомници е голем и во Македонија. Иако имаат можност да користат преноќишта и оброк, многу од нив не ја користат оваа помош, а клупите најчесто ги користат за преноќување. Граѓаните исто така донираат топли прекривки и облека, особено во овој период од годината, која неретко може да се забележи оставена на некоја клупа.

Најголемата заблуда е дека бездомниците се сиромашни, луѓе без училиште. Меѓу нив има и интелектуалци, кои поради сплет на околности завршија на улица. Тие се претежно мажи, постари од 45 години. Меѓу нив има и лица со нарушено здравје, но има и работоспособни лица.