Пештерата пронајдена во близина на античкиот храм лоцирана во денешна Турција се нарекува „порта на пеколот“ затоа што секое животно што ѝ се приближува умира од необјаснива причина, пишува УНИЛАД.

Пештерата се наоѓа во урнатините на античкиот град Хиераполис, а во античко време се користела за да се принесува жртви на подземниот бог Плутон. Ако донеле бик или коза во мистериозна пештера, тие би умреле, но свештеничките што би ги донеле ќе останеле живи. Умирале и луѓе кои ќе им се приближеле премногу.

- Пештерата е полна со магла толку густа и мистериозна што едвај може да се види земјата. Секое животно што влегува во него веднаш умира. Кога го пуштив врабецот внатре, тој веднаш падна мртов - напишал античкиот грчки историчар Страбон. Во тоа време, се веруваше дека животните биле убиени од смртоносниот здив на Плутон.

Археолозите кои ја истражувале Хиераполис самите се увериле во нејзините смртоносни својства кога виделе птици кои ќе умреле веднаш штом влегле во пештерата.

Вулканологот Харди Пфанц од германскиот универзитет во Дуизбург-Есен го објасни овој необичен феномен со испарување на големи количини јаглерод диоксид предизвикан од сеизмичка активност од под земја.

Мерењата покажаа дека нивото на јаглерод диоксид е највисоко на висина од 40 сантиметри од површината на земјата. Најголемата концентрација била измерена во зори, кога, тврдат научниците, може да убие лице за една минута.

"Свештениците стоеја на големи камења за време на жртвување на животни и на тој начин се чинеше дека имаат натприродна моќ. На таа висина тие можеа да поминат од 20 до 40 минути без да бидат во опасност. Никој не можеше да влезе во пештерата без задушување, но ако држеле здив некое време, свештеничките можеле да влезат внатре до одредена висина - објасни професорот Пфанц.