Тајната на ТИТО: Никогаш не појде на гробот од мајка му и синот стар два дена, а 30 луѓе беа задолжени за облеката на Маршалот и Јованка
Постојат многу непознати работи за животот на Јосип Броз Тито, иако тој е најистражуваниот јужнословенски политичар на сите времиња. Јавноста генерално, на пример, не знае дека неговите родители биле погребани во Купинаци дека Тито никогаш не го посетил тоа место ...
Таа приказна, за гробот на капината, всушност ги разгорува оние најголеми теории на заговор за Броз, кои тврдат дека тој не бил загоровец, туку руски благородник или дете од австриски гроф ... Затоа што, тој никогаш не бил на гробот на неговите родители, но и на своето дете ?
Пред повеќе од 90 години, во една мрачна ноќ, на гробиштата Купинец, двајца мажи копаа мал ров - доволно голем само за ковчег, набрзина направен детски ковчег. Не се плашеа дека некој ќе ги открие, целото село спиеше. Селанецот Фрањо Бистрица му помогна на еден пријател да направи ковчег и сега со него ископа дупка на гробиштата. Годината е 1920 година. Двајца мажи го погребуваат машко бебе старо два дена, син на пријателот на Фрањо - Јосип Броз, кој подоцна ќе стане познат низ целиот свет под прекарот Тито. Тие не можеа легално да го погребаат момчето. Тој не беше крстен, а пастирите не дозволија некрстеното дете да биде погребано на гробиштата. Но, Тито не дозволи да биде спречен. Тој го закопа својот син, но не го обележа неговиот гроб. Пред тоа, тој дојде во Купинец, село во близина на Јаструбарско, каде што неговите родители се преселија од Кумровец. Таткото на Тито, Фрањо, куќата ја добил во 1912 година од банката во која работел, а имала имот во Купинец, претежно шума каде што Фрањо бил шумар. Тито дојде од Русија, а со него дојде и неговата прва сопруга Пелагија.
Во книгата на Владимир Дедијер „Нови прилози за биографијата на Јосип Броз Тито“, стои сведочењето на Броз за враќање во татковината.
- Стигнав таму една вечер и ги пронајдов татко ми и еден од моите браќа. Ми рекоа дека мајка ми Марија починала во 1918 година. Само неколку часа подоцна, сопругата го роди моето прво дете, син. Но, тој почина два дена подоцна - сведочеше Тито. Сепак, додека Кумровец е сè уште познатото родно место на Јосип Броз Тито, Купинец е речиси заборавен. Камената плоча под која лежат коските на неговата мајка Марија, таткото Фрањо и сестрата Тилда е добро зачувана. За него се грижат комунални работници, а во Југославија се грижеа војници на ЈНА. Разликата во евалуацијата на одделните членови на семејството на Тито привлекува внимание. „Мајката на Тито“ е напишана со најголеми букви на горниот дел од таблата. Но, тој не му се обраќа на Фрењо на таблата како татко, туку како отец. Не е ни чудо, познато е дека Тито никогаш не му прости на својот татко за врската со вдовица по смртта на неговата мајка. Но, навистина, дали се вистинските родители на поранешниот маршал во тој гроб?
Владимир Дедијер го истражувал потеклото на теоријата за руски агент кој станал водач на антифашистичкото движење во Југославија. Уште во 1941 година, рускиот агент Тито беше објавуван во весниците во Велика Британија и САД. Изворот на овие тврдења бил Дража Михаиловиќ. Тито се состанал со четничкиот водач во 1941 година и веднаш по тој состанок, четничкиот водач започна да шири тврдења дека Тито воопшто не бил Југословенец, туку Русин. Русите потоа ги информираа Британците дека е измислена теоријата за нивниот агент, а потоа сојузниците ги отфрлија информациите на Михаиловиќ како измислици. Но, дури и денес, постои интригантна приказна за тоа како селанец од Загорје излегол во светот од маглата на Кумровец. И неговиот животен стил беше навистина спектакуларен. Во втората половина од животот го облекоа најдобрите светски стилисти, како и неговата сопруга Јованка, неговата Лика Пепелашка ...
Таа ќе седеше покрај каминот на нејзината резиденција на Ужичка 15 и ќе ги разгледуваше светските модни списанија. Со посебен интерес ги гледала фустаните на Диор, новите модели на Нина Ричи, костумите на Шанел и ги проучувала најновите фризерски трендови во светот. Ќе земела парче хартија и молив и ќе ги нацртала кроевите на фустаните што сакала да ги има. Таа ја „презеде“ и пунџата од модните страници, којаја носеше постојано и која со години ја копираа многу жени. Две години подоцна, на протоколарни состаноци со странски државници, Јованка изгледаше како да излегла од модната писта во Париз. Како прва дама, таа не се осмелуваше да го следи првиот моден крик, па со двегодишно доцнење, најдобрите југословенски кројачи и правеа верни копии на избрани модели од водечките светски модни куќи. Најдобрите и најскапи ткаенини, свила и тантела и брокат пристигнуваа од Англија и Франција.
Тито обожаваше убави костуми и беше горд дури и кога неговата сопруга ќе ги засенеше другите први дами, понекогаш дури и кралици. Тој сакаше таа да изгледа совршено во секоја прилика. Шеесет години подоцна, работниците од белградскиот музеј на историјата пронајдоа досега невидени фотографии на Јованка на кои таа чита списанија, нејзините скици со парчиња ...
- На полиците во канцеларијата на некогашната резиденцијата на Тито, имаше книги кои всушност беа кутии, а во секоја од нив имаше од 100 до 150 фотографии. Во повеќе од 700 кожни кутии во спалните на Јованка Броз, фотографиите беа распоредени хронолошки, а на горниот дел од секоја кутија имаше краток опис на нив. Најдовме дури 150.000 од нив, а тие го покажуваат Броз на протоколарни патувања низ целиот свет во златните педесетти и шеесетти години од минатиот век. Ни требаше една недела да проучиме една кутија. Гледавме како се облекуваа и каде биле. Јованка се пресоблекуваше на патувања во странски држави шест пати на ден - рече поранешната коавторка на изложбата Душица Кнежевиќ. Со кустосот Цвијовиќ, таа имаше три месеци да подготви изложба на која за првпат беа изложени Титовите костуми, униформи, чевлите, капите, накитот на Јованка и фотографиите со нејзините најубави фустани. Ама зошто не е изложен ниту еден фустан на Јованка? - Сите тие фотографии и облеката на Тито се наоѓаа во резиденцијата во која се всели Слободан Милошевиќ во 1997 година. Јованка ја спакувала целата своја облека и приватен накит и ги зела со себе. Се обидовме да ја контактираме, и испративме писма, но немаше одговор. Веројатно не игнорираше затоа што секогаш велеше дека не смеат да земат ништо од таа вила, дека мора да замине со празни раце, а тоа ќе открие дека не е баш така - смета Кнежевиќ.
- По венчавката, Тито ја испрати Јованка во Опатија и Рим. Таму ја научија како да се однесува на состаноците на протоколот, како да се облекува, а професор дојде од Русија да и предава руски јазик. Студирала француски и англиски јазик. Враќајќи се во Југославија, започна нејзината трансформација во привлечна прва дама и предводник на стилот. Тито исто така ја однесе Јованка во Ријека со една од најталентираните југословенски шивачки Жужа Јелинек, иако Кристијан Диор и шиеше на првата дама. За тоа сведочи и белградскиот моден дизајнер Александар Јоксимовиќ, кој беше во модното студио на таа француска модна куќа. Куклата на Јованка со мерки навистина стоеше таму, за да не мора да патува во Париз на секој час. Единствениот проблем беше што таа цело време држеше диети. Би се здебелила и изгубила неколку килограми, а на тоа се сети и личнниот гардеробер на Тито, Ѓорѓе Стојановиќ. Веднаш штом изгуби половина килограм, ќе се јавеше на кројачите, кои мораа да ја стеснат скоро целата гардероба. За да ја намалат количината на работа, ја ставиле омилената варена шунка во нејзиниот замрзнувач, па Јованка не издржала долго на диета.
- Армија од луѓе јаподготвуваа за патувања. Сите парчиња облека беа нумерирани, капите беа во посебни кутии, како и ракавиците и чантите. На секое патување, Тито носеше педесетина костуми, а Јованка исто толкав број на комбинации. Живееја и делуваа како најголемите светски sвезди на шоубизнисот. Денес само Елтон Џон може да се натпреварува со Тито. Па секој куфер од Броз тежеше од 30 до 50 килограми! Тоа беа рачно изработени примероци кои имаа специјално направени прегради за костуми и фустани. Во придружба на претседателот и првата дама, имало најмалку 30 лица кои немале друга задача освен да се грижат за нивниот изглед. Некои експерти, рече Кнежевиќ, проценија дека секое вакво патување ја чини државата денешни милиони долари!
