Зошто Алцхајмеровата болест ги брише спомените на најблиските?

Неможноста да се препознаат најблиските, типична за Алцхајмеровата болест, може да биде резултат на распаѓање на заштитните мрежи што ги опкружуваат невроните во мозокот.

Сепак, постојат лекови, кои веќе се изучуваат во третманот на тумори и артритис, кои би можеле да ги обноват овие структури и да ги зачуваат сеќавањата, според експеримент врз глувци спроведен од Универзитетот во Вирџинија и Технолошкиот институт во Вирџинија, објавен во списанието „Алцхајмер и деменција“.

„Откривањето на структурна промена што го објаснува специфичното губење на меморијата кај Алцхајмеровата болест е исклучително возбудливо“, рече координаторот на студијата, Харалд Сонтхајмер.

Според него, тоа е сосема нова цел, а ние веќе имаме достапни потенцијални лекови.

Неговиот истражувачки тим претходно покажа дека во одредени региони на мозокот постојат структури (наречени периневрални мрежи) кои формираат мрежеста матрица околу невроните, служејќи како клучна бариера што им овозможува на невроните правилно да комуницираат и да формираат нови сеќавања.

Врз основа на ова, истражувачите претпоставија дека промените во овие мрежи би можеле да бидат критична пресвртница во развојот на Алцхајмеровата болест.

Новите експерименти врз глувци го потврдуваат ова: лицата со оштетени перинеуронални мрежи во областа CA2 на хипокампусот ја губат способноста да се сеќаваат на други глувци (т.н. социјална меморија), иако сè уште можат да создаваат нови сеќавања за предметите во нивната околина.

Ова го отсликува она што се гледа кај луѓето со Алцхајмерова болест, кај кои социјалната меморија често исчезнува пред меморијата на предметите.

Потоа истражувачите се обидоа да користат лекови - инхибитори на матрична металопротеиназа (MMP), кои ги блокираат ензимите способни да ги разградат протеините на екстрацелуларниот матрикс, вклучувајќи ги и оние во перинеуроналните мрежи.

Резултатите покажуваат дека глувците кои примиле MMP инхибитори имаат помала деградација на тие мрежи и задржуваат подобра социјална меморија и покрај Алцхајмеровата болест.

Пред да може овој пристап да се тестира кај луѓето, предупредува Сонтхајмер, ќе треба да се спроведат дополнителни истражувања за безбедноста и ефикасноста.