„Барај синко империја доволно голема за твоите амбиции, Македонија е премала за тебе“: Смртта на Александар Македонски

Животот на македонскиот монарх бил полн со битки и достигнувања.

На тринаесеттиот ден од јуни 323 година п.н.е. (Некои извори укажуваат на 10 или 11 јуни), Александар Македонски, најпознатиот освојувач во историјата, почина на 33-годишна возраст. Животот на македонскиот монарх бил полн со битки и достигнувања како што е освојувањето на Персиската империја. Но, неговото наследство не го надживеа.

„Барај синко, империја доволно голема за твоите амбиции. Македонија е премала за тебе“. Со овие зборови, македонскиот крал Филип Втори му се обрати на својот син Александар кога имаше само 17 години. До денот на неговата смрт, 13 јуни (некои извори велат 10 или 11 јуни) 323 п.н.е., наследството на Александар Велики, освојувањето на Персија и со тоа што ја проширил својата империја во Индија, ги инспирирал воените водачи и освојувачи, како на пр. Јулиј Цезар или Наполеон.

Синот на Филип Втори Македонски и принцезата Олимпија, член на епирското кралско семејство, Александар III Македонски, познат и како Александар Велики, е роден во август 356 година п.н.е. Филозофот кај младиот човек предизвика големо воодушевување од грчката култура и античките епови, особено од Хомеровата „Илијада“, која стана негова омилена книга.

За време на првите години од неговото владеење, Александар го зголемил притисокот врз грчките градови-држави под Македонија, кои, користејќи ја смртта на Филип, се побуниле. Кога воспоставил контрола, тој ја продолжил политиката на експанзија што веќе ја започнал неговиот татко и во 334 п.н.е. ја покренал својата армија од само 40.000 луѓе против моќната Персиска империја. И покрај бројната надмоќ на војската на кралот Дариј III, Александар го победил во битките Граник и Иса (333 п.н.е.), Гаугамела (331 п.н.е.) и битката кај Персиската порта (330 п.н.е.).

На крајот на 334 година п.н.е., Александар одлучи да презими во Гордијан, античката престолнина на Фригија. Според легендата, тука била познатата кралска воловска запрежна кола, снабдена со комплициран јазол. Според пророштвото на Гордија, „кој ќе го одврзе јазолот, ќе ја освои Азија“. Некои извори наведуваат дека Александар трпеливо го одврзал јазолот, други дека го пресекол со меч. Истата ноќ се случи голема бура, што се толкуваше како одобрување на Зевс за понатамошни освојувања.

На пат низ Египет, Александар беше пречекан како херој по победите над Персијците. За време на неговиот престој во земјата на Нил, тој започнал со изградба на неколку храмови и покажал почит кон локалните богови. Во Мемфис, луѓето, кои го сметаа за ослободител, го прогласија македонскиот монарх за фараон на Египет.

Александар тргнал да ја освои Индија и иако го зазел западниот дел на потконтинентот, тој морал да се откаже од понатамошно движење кон исток поради бунтот на неговите трупи, истоштен од долгата војна.

По неговата битка во Индија, Александар бил целосно свесен за степенот на софистицираност што го постигнала Персиската империја. Фасциниран од ова, освојувачот дури ги прифатил обичаите и облеката на Персијците, што неговите офицери не ги прифатиле.

Во 324 година п.н.е. Александар отпушти десет илјади ветерани во Описот. Тој имал намера да организира експедиција која ќе плови околу Арапскиот полуостров. Сепак, есента истата година, Александар го изгуби својот пријател Хефестион (наводно, Александар го убил по расправија). Со цел да ги намали болката и грижите на совеста, тој презеде кампања против Косејците кои живееја помеѓу Медија и Сузиана. Ова беше последната војна на Александар.

Се врати во Вавилон во пролетта 323 година и наскоро се разболе. На жешкиот јунски ден, Александар Македонски умре во својата вавилонска палата. И денес, сè уште има расправа за причините за неговата смрт. Постојат оние кои укажуваат на треска и има и такви кои велат дека бил отруен. Во секој случај, неговата прерана смрт на возраст од 33 години го оневозможи опстојувањето на огромната империја.

Сукцесивните борби, во кои беа убиени неговите жени и деца, го разбија неговото наследство, кое беше дистрибуирано меѓу неговите генерали.

извор:nathionalgeographic.rs

фото:Shutterstock