Дијана Ѓоковиќ ја сменила верата и преминала во православие заради синот и добила српско име: „Моите родители се католици“

Мајката на Новак Ѓоковиќ, Дијана Ѓоковиќ, ја променила верата, а кога преминала во православие добила друго име.

Имено, мајката на тенисерот Новак Ѓоковиќ порано се викала Жагар, а нејзиното семејство потекнува од Хрватска.

Таткото на Дијана Ѓоковиќ еднаш зборуваше за неговото потекло.

- По националност сум Хрват, роден сум во Винковци. На истото место е родена и мојата поранешна сопруга, бабата на Новак. Таму се запознавме. Бевме офицери кои дојдоа да служат. Дојдов во Белград, а таа сè уште одеше на училиште, па подоцна, кога ми се придружи, се венчавме. Така се роди Дијана, па Санда - изјави Зденко Жагар за „Нова“ и додаде:

- Нормално е дека повеќе ќе биде наклонет на Србите и немам ништо против тоа. Не би поминал подобро во животот дури и да се претстави како Хрват. Никој не би го прифатил ниту тоа. Исто би го нарекле. Пред неколку месеци ми се јави роднина која живее во Винковци да ме праша каде е родена Дијана. Значи, за ова се разговара во Хрватска - рече Зденко.

„Не сум крстен во католичка црква, но имам корени“

Дијана претходно зборуваше за тоа како ја донела одлуката да се крсти во православната црква. Дијана се крсти и денес го носи и старото српско име Милица.

- Моите родители се католици, но тие се воспитани од партијата и комунизмот. Се изјаснија како Југословени. Не ме учеа да верувам во Бог уште од детството, ниту пак славевме Велигден или Божиќ. Тогаш не можев да им пренесам ниту на моите деца, бидејќи и јас не славев, ќе бидам искрена. И во семејството на Срѓан не се крстиле, бидејќи не смееле - вели Дијана и додава дека по желба на мајката на Срѓан организирале заедничка крштевка.

- Покојната мајка на Срѓан, Станка, која имала многу тешка болест - рак на коските, кон крајот на животот изјавила дека би сакала да ги крсти своите деца пред да умре. Се прашував и како да се крстам, кога моите родители се католици. Не сум крстена во католичка црква, но имам свои корени, иако цел живот пораснав и живеев во Србија - објаснува таа.

- Сепак, колку повеќе ме притискаа, толку бев подалеку од таа одлука, а потоа ме пуштија. Кога го родив Марко, тогаш нешто во мене се случи. И реков: „Да, сакам да се крстам и сакам да ги крстам моите деца“. И така решивме да се крстиме во мај 1992 година во Жича, во старата црква.

- Во еден момент ми пријде свештеник и требаше да го кажам моето име. Кога реков Дијана, тој ме погледна така и рече дека не може, не е православно, туку римокатоличко. Три пати го обиколи олтарот и се врати и праша што да правиме. Повторно шеташе околу олтарот и се сеќавам дека католиците имаат крстено име и граѓанско име. И му велам ако можам да си го задржам името, го сакам, а ти дај ми црковно име. И тој се согласи.