ДНК анализа го откри потеклото на мистериозните Tаримски мумии: Многу аспекти од нивното постоење се уникатни, збунувачки и контрадикторни

фото:printscreen/new China Tv

Една нова студија ги поништува претпоставките стари повеќе од еден век за потеклото на праисториските луѓе од басенот Тарим.

Мистериозните Таримски мумии откриени во кинескиот регион Ксинџијанг се реликвии на уникатната култура од бронзеното време која потекнува од домородците, а не од далечните гранки на раните индоевропејци, се вели во новото генетско истражување.

Една нова студија ги поништува претпоставките стари повеќе од еден век за потеклото на праисториските луѓе од басенот Тарим. Нивните сочувани остатоци, од пустината, им сугерирале на многу археолози дека потекнуваат од Индоевропејците кои мигрирале во регионот пред околу 2000 г.п.н.е., соседните народи.

„Тие ни беа збунувачки откако беа откриени“, вели коавторот на студијата Кристина Варинер, антрополог од Универзитетот Харвард во Масачусетс и Институтот Макс Планк во Германија. „Имаме толку многу прашања, бидејќи многу аспекти од нивното постоење се уникатни, збунувачки и контрадикторни. А сега најновите откритија ни отвораат исто толку прашања колку што ни дадоа“, изјави Воринер за Live Science.

„Се покажа дека некои од водечките идеи се неточни, па сега треба да почнеме да гледаме во сосема друга насока“, истакна таа. 

Европските истражувачи на почетокот на 20 век. во пустините на денешна западна Кина ги пронашле првите Таримски мумии. Неодамнешното истражување се фокусираше на мумиите од гробниот комплекс Ксиаохе (гробишта на малата река) на источниот раб на пустината Такламакан.

Некои антрополози мислеа дека природно мумифицираните останки имаат не-азиски црти на лицето, а некои од мумиите се чинеше дека имаат црвена или светла коса. Тие биле облечени и во облека од волна, филц и кожа, што било невообичаено за овие простори.

Таримската култура била богата. Луѓето често ги закопувале мртвите во дрвени ковчези во облик на чамци и ги означувале гробовите со исправени столбови и маркери во форма на весла. Некои луѓе се закопани со парчиња сирење околу вратот - веројатно како храна за задгробниот живот.

Овие детали им сугерираа на некои археолози дека овие мумии се потомци на индоевропски луѓе кои мигрирале таму од некое друго место - можеби од јужен Сибир или од планините на Централна Азија. Некои научници шпекулираат дека зборувале рана форма на тохарскиот, изумрен индоевропски јазик што се зборувал во северниот дел на регионот по 400 г.

Но, една нова студија покажува дека тие претпоставки биле неточни. ДНК извлечена од забите на 13-те најстари мумии закопани во Ксиаохе пред околу 4.000 години покажува дека немало генетско мешање со соседните нации, вели коавторот на студијата Чунван Женг, генетичар на Националниот универзитет во Сеул во Јужна Кореја.

Наместо тоа, овие мумии сега се чини дека потекнуваат од античките северни евроазијци (АСЕ), некогаш широко распространето плеистоценско население кое во голема мера исчезнало пред околу 10.000 години, по крајот на последното ледено доба.

Генетиката на АСЕ сега преживува само делумно во геномите на некои од денешните популации, особено кај домородците на Сибир и Америка, напишаа истражувачите.

Студијата, исто така, ја споредува ДНК на мумиите од басенот Тарим со пустинските мумии на приближно иста возраст кои беа откриени во областа Џунгаријан во северниот дел на Ксинџијанг, на спротивната страна од планинскиот венец Тијаншан што го дели регионот.

Се покажа дека античките луѓе на Ѕунгарија, за разлика од луѓето од басенот Тарим, потекнуваат од домородните АСЕ и сточарите од планините Алтај-Сајан во јужен Сибир наречени Афанасиево, кои имале силна генетска врска со раниот индоевропски луѓе од Јамнаја во јужна Русија, напишаа истражувачите.

Веројатно е дека сточарите од културата Афанасиево се мешале со локалните ловци-собирачи во Ѕунгарија, додека Таримите го задржале своето првобитно потекло од АСЕ, изјави Чунван Женг за Live Science.

Сепак, не е познато зошто жителите на Таримскиот басен останале генетски изолирани, а жителите на Ѕунгарија не.

„Претпоставуваме дека суровата средина на басенот Тарим можеби создала пречка за протокот на гените, но во овој момент не можеме да бидеме сигурни“, рече Женг.

Меѓутоа, се чини дека пустинската средина не ги одвоила жителите на Таримскиот басен од трговијата и културната размена со многу различни народи. Басенот Тарим веќе бил раскрсница меѓу Истокот и Западот во бронзеното доба и ќе остане илјадници години.

Меѓу другото, тие ја прифатија практиката на одгледување говеда, кози и овци и одгледување пченица, јачмен и просо, додаде Чунван Женг.

Студијата беше објавена на 27 октомври во списанието Nature.