Феноменот „светлина на крајот од тунелот“: Постои ли?

Феноменот „светлина на крајот од тунелот“ што луѓето често го опишуваат за време на искуства блиску до смрт е предмет на многу истражувања и теории. Едно од објаснувањата што го нудат научниците е дека овој феномен може да се поврзе со зголемена активност на мозокот во моменти на блиска смрт.

Истражувањето кај стаорци покажало дека кога срцето ќе престане да чука, може да има големо зголемување на мозочните бранови познати како гама осцилации. Овие бранови се поврзани со свеста и обработката на информациите во мозокот, а кај луѓето се верува дека можат да стимулираат визуелни перцепции, како што е гледањето светлина.

Некои експерти веруваат дека слична електрична активност во мозокот може да ги објасни живописните описи на искуства блиску до смрт кај луѓето кои преживеале такво искуство. Визуелниот кортекс, делот од мозокот одговорен за обработка на визуелните информации, се верува дека е особено активен во овие моменти, што може да доведе до перцепција на светлината.

Сепак, важно е да се напомене дека ова истражување е сè уште во раните фази и дека ќе бидат потребни дополнителни човечки студии за да се потврдат овие теории. Феноменот на светлина на крајот од тунелот останува еден од најинтригантните аспекти на човечкото искуство блиску до смртта.